سرویس فرهنگ و هنر مشرق - طرح Dance Music Motion در راستای توسعه دیپلماسیِ عمومی آمریکا از دوران «هیلاری کلینتون» با تایید سنا کلید خورد. طرحی که در دوران «باراک اوباما» به صورت اجرایی درآمد، منجر به پدافند رسانهای شد. این پدافند رسانهای، برای تغییر ساختار فرهنگی در ایران، اقدام به تاسیس شبکه ماهوارهای من و تو و تغییر ساختاری صدای آمریکا شد و یکی از ریزطرحهای اجرایی این طرح «احیای نوستالژی فرهنگی دوران پهلوی» با برجسته کردن فعالان فرهنگی آن دوران بود. طرحی که بخشی از آن توسط «سیامک پورزند» (همسر مهرانگیز کار) در حوزه سینما اجرایی میشد. در واقع بخشی از احیای نوستالژی سینمای دوران قبل از انقلاب که همچنان در نهادها و مراکز فرهنگی دنبال میشود، همچنان بخشی از این طرح محسوب میشود.
سایر رسانههایی که موفق به زنده نگاهداشتن یاد و خاطره هنرمندان و خوانندگان پیش از انقلاب صورت میگرفت و همچنان میگیرد، به غیز از شبکه من و تو، از ریزهخواران این طرح محسوب میشود. سایر شبکههای ماهوارهای تاسیس شده، تلاش کردند با اجرای این طرح، شبکههای موضوعی با «احیای نوستالژی فرهنگی دوران پهلوی» را راهاندازی کردند، تا از کمکهای مالی، این طرح بزرگ بینصیب نمانند. در در همین خصوص شبکههای ماهواره ای متعددی راه اندازی شد که میتوان به شبکههای خاطره ۱ و ۲، شبکه خانه هنرمندان اشاره کرد که توسط یک جریان کاملا مشخص هدایت میشوند.
شبکه خاطره ۱ که مدتی را با نام کانال PDF و از مسیر ماهواره هاتبرد فعالیت داشت، اینک به دوشبکه از دو ماهواره هاتبرد و یاه ست تبدیل و هدف اصلی آن از نامش هویداست و پخش فیلم های سینمایی پیش از انقلاب (فیلمفارسی) و موسیقیهای تولید شده در آن دوران است. اما یکی از مهمترین فعالیتهای این شبکه برنامه ای با عنوانِ «کوچه خاطرهها» ست، که این برنامه به کارگردانی «محمد صالحی»، تهیهکنندگی و اجرای «محمد موسوی» و «عاطفه رحمتی» در داخل کشور تولید و از شبکههای خاطره ۱ و ۲، شبکه خانه هنرمندان پخش میشود.
بیشتر بخوانید:
این برنامهها تداعی کننده فضای فرهنگی پیش از انقلاب است، فضای غالب حتی در نحوه انتخاب میهمانان سینمایی این برنامه که هم اینک نیز به فعالیت مشغول هستند به دوران پیش از انقلاب بازمیگردد، اما محور برنامهها مصاحبه و گزارش از خوانندگان مرد و زن پیش از انقلاب که پس از پیروزی انقلاب فعالیت خود را به هر دلیلی ازدست دادهاند که در این زمینه از هنرمندانی مانند «پروا»، «دینامیک»، «ایرن»، «سعید مهناویان»، «فیـروزه»، «امین اله رشیدی»، «وحدت»، «شیلا»، «جمشید نجفی»، «گیتا»، «پونه» و ...میتوان نام برد.
این شبکه همچنان برنامهها وگزارشهای متنوعی را در داخل ایران تولید میکند و نکته جالب اینجاست که هیچگاه با هیچ ممنوعیتی در داخل کشور مواجه نمیشود.
در واقع بسیاری از افرادی که در مقابل دوربین محمد موسوی قرار میگیرند، هنرمندان فراموش شده دوران پهلوی هستند و از دایره اهمیت خارج شدهاند اما با اعلام موجودیت و نمایش اراده برای فعالیت هنری توسط جریانهای خارج از کشور، مفر فعالیت برای آنان گشوده خواهد شد.
نکته مهم این است که علی رغم ممنوعیت فعالیت شبکههای ماهوارهای فارسی زبان در داخل کشور، محمد موسوی چگونه میتواند آزادانه و فعالیت کند و هیچ نهاد نظارتی، مانع تبلیغات گسترده او برای فضای فرهنگی قبل از انقلاب نشود. مهمترین شگرد برای مشروعیت بخشیدن به این دست فعالیتها، عکسهای مکرر با چهرههای سرشناسی در داخل کشور است.
متاسفانه در داخل کشورمان موج سواری افرادی از این دست کار بسیار ساده و آسانی است. موسوی تیزهوشانه و با یک موقعیت سنجی در کنار محمدباقر قالیباف شهردار سابق تهران حاضر میشود و عکس یادگاری با او میگیرد و بعدا در انتخاب با «شعار تَکرار میکنیم» اقدام به حمایت از حسن روحانی میکند.
فیلم مصاحبه فرزانه داوری بازیگر موسرخه یکی از فیلمهای تولید شده قبل از انقلاب