بازگشت از مرگ در کمتر از 30 سال!

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» ، در این مطلب به سراغ 6 نمونه از خودروسازانی می‌رویم که امروزه بسیار موفق‌اند، اما در دهه نود احتمال تعطیلی آن‌ها وجود داشت.
مازراتی
مازراتی را باید یکی از پرفراز و نشیب ترین خودروسازان تاریخ دانست. از دهه شصت که این برند به‌طورجدی وارد عرصه خودروسازی شد تاکنون، این خودروسازی چند بار تا مرز تعطیلی رفته است. آخرین بار، در اوایل دهه نود میلادی بود که دتوماسو که در آن زمان مالک مازراتی بود، احساس کرد که دیگر توان کنترل این برند و البته عرضه یک محصول جدید را ندارد. در آن زمان پلتفرم بیتوربو و یک مدل اسپرت یعنی بارچتا تنها محصولات مازراتی بودند که اولی یک سری از محصولات قدیمی و نه‌چندان جذاب و دومی نیز در حقیقت یک مدل مشترک با دتوماسو بود. فراری در اواسط این دهه سهام رقیب قدیمی خود را خرید تا درنهایت مازراتی از مرگ نجات یابد. علاوه بر این، فراری پول و دانش زیادی را به این خودروساز تزریق کرد و محصولاتی همانند کواتروپورته جدید، 3200 و البته سری‌های جدید در دهه بعدی عرضه شد که مازراتی را به یک خودروساز موفق و سود ده بدل کرد.

مینی
مینی امروزه علاوه بر چندین و چند مدل متنوع، فروش بسیار خوبی دارد و به یکی از برندهای معتبر و ارزشمند اصیل بریتانیا بدل شده است؛ اما وضعیت این خودروساز در دهه نود میلادی بسیار شکننده بود. مینی در آن دوره در حقیقت اول از زیرمجموعه برند آستین، به زیرمجموعه برند روور بدل شد، چراکه آستین در حال تعطیلی بود و مینی تنها محصول محبوب و پرفروش آن محسوب می‌شد. بااین‌حال ام جی-روور توانایی عرضه یک مینی جدید را نداشت و به‌روزرسانی همان مدل قدیمی نیز دیگر پاسخگو نبود. در همین گیرودار بود که مینی به یک برند مستقل بدل شد و ب ام و به‌عنوان پدر جدید گروه ام جی-روور، تصمیم گرفت بقیه اعضا خانواده را بفروشد و مینی را نگه دارد. پس از کش‌وقوس‌های فراوان، مینی در آغوش ب ام و ماندگار شد و این خودروساز آلمانی توانست مدل جدیدی را تحت این برند عرضه کند که به یک موفقیت بزرگ بدل شد و تا به امروز طرح و اساس کلی فلسفه آن، پایه سایر محصولات و موفقیت این نام ماندگار شده است.

نیسان
نیسان هرگز تا مرز تعطیلی عقب‌نشینی نکرد، اما هزینه هنگفت طراحی و توسعه مدل‌های جدید در کنار بلندپروازی‌های بزرگش در دوران بحران اقتصادی آسیا در دهه نود میلادی، این خودروساز را به مرز ورشکستگی رساند. در آن زمان نیسان تصمیم داشت چهره خود را در سطح جهانی بالا ببرد و درعین‌حال با سازندگان برترین خودروهای اسپرت در مسابقات اتومبیلرانی و البته بازار جهانی رقابت کند. حاصل کار معرفی برند اینفینیتی و البته محصولاتی مثل 300ZX توربو، اسکای لاین GT-R و R390 بود. همه این فشارها در کنار سوددهی پایین نیسان، سبب شد تا در میانه دهه نود وضعیت این خودروساز بغرنج شود. برای مدتی کمک‌های دولتی نیسان را زنده نگه داشت، اما این وضعیت نابسامان با یک شوک اقتصادی دیگر در عرصه جهانی بدتر شد. بدین ترتیب نهایتاً رنو نیسان را خرید تا علاوه بر تزریق سرمایه و فنّاوری جدید، از طریق به اشتراک‌گذاری پلتفرم و البته فنّاوری، به خودش نیز خدمت بزرگی کند. علاوه بر این رنو به‌طور غیرمستقیم به بازار آمریکای شمالی نیز دسترسی پیدا کرد تا از سود سرشار این بزرگ‌ترین بازار جهان بهره‌مند شود.

استون مارتین
استون مارتین پس از چند موفقیت در دهه شصت، در شرف ورشکستگی بود که مجدداً از اوایل دهه هفتاد جان گرفت. این دوره اما گذرا بود و دوباره از دهه هشتاد، وضعیت این خودروساز نابسامان شد. بازار محدود از یک‌سو و عدم توانایی استون مارتین در طراحی و ساخت یک محصول مدرن از سو دیگر سبب شد تا این خودروساز وضعیت اقتصادی بسیار بدی داشته باشد. در ابتدای دهه نود نیز استون مارتین تنها به فیس لیفت سری V8 اکتفا کرد تا به‌روز بماند. فورد که به‌تازگی برای رقابت با هم‌وطنانش دست به خریدهایی بریتانیایی زده بود، استون مارتین را خرید و سرمایه‌گذاری هنگفتی در آن کرد. این سرمایه‌گذاری از یک‌سو و حضور مجدد آن در سری فیلم‌های جیمز باند از اوایل دهه بعد از سو دیگر، سبب شدند تا استون مارتین به موفقیت‌های قابل‌توجهی دست یابد. این موفقیت‌ها در ترکیب باعرضه مدل‌های جدید با ظاهری جذاب و البته عملکرد فنی استثنائی، استون مارتین را در موقعیتی مناسب قرارداد.

پورشه

در اوایل دهه نود بود که پورشه داشت تقریباً نفس‌های آخرش را می‌کشید. این غول اشتوتگارتی در آن زمان توانایی عرضه جانشین تماماً جدیدی برای 911 کلاسیک را نداشت و عمر مدل‌های 928 و 944 نیز به پایان خود نزدیک می‌شد. به همین دلیل در بحبوحه بیپولی، مدل جدید 911 بر اساس پلتفرم دگرگون‌شده نسل قبل عرضه شد و 944 نیز با مدل 968 که اندکی مدرن‌تر ولی برپایه همان پلتفرم بود، جایگزین شد. در این میان وضعیت پورشه تغییر چندانی نکرد و بحران مالی اوایل دهه نود نیز نمکی بود بر زخم‌های این خودروساز آسیب‌دیده؛ اما یک معجزه در میانه این دهه توانست پورشه را به خودروساز موفق امروز بدل کند. مدل باکستر باعرضه خود علاوه بر افزودن پورشه به موج خودروسازان رودستر ساز در آن زمان، روحی تازه بر کالبد کهنه مدل‌های قدیمی این خودروساز بود. فروش خوب و سود بالای باکستر، سبب شد تا پورشه در مسیر موفقیت امروز بیفتد و محصولات بعدی مثل کاین، پانامرا و ماکان نیز باقی مسیر را هموار کردند.

جگوار
جگوار از دهه هفتاد و با وخیم شدن وضع گروه معظم BL، رو به افول گذاشت. مهندسان این شرکت ایده‌های متعددی برای ساخت محصولاتی جدید و استثنائی داشتند. قرار بود تا جایگزین مدل XJ-S در دهه هشتاد معرفی شود و نسل جدید XJ نیز با ظاهر و امکاناتی تماماً جدید، رقبا را به چالش بکشد. متأسفانه اما وضعیت نامناسب جگوار سبب شد تا هیچ‌یک از این محصولات نتوانند در موعد مقرر آماده شوند. ایده ساخت یک‌سوپر اسپرت خیابانی با همکاری TWR نیز در هاله‌ای از ابهام بود تا آن‌که فورد این خودروساز را خریداری کرد. اولین حرکت یعنی عرضه XJ220 چندان موفقیت‌آمیز نبود و درنهایت جگوار نتوانست به خاطر بحران اقتصادی، این ابر خودرو فوق گران را به‌خوبی بفروشد. در عوض مدل‌های بعدی که در این دهه عرضه شدند همانند XJR و XK8، به‌تدریج وضعیت این خودروساز را بهبود بخشیدند. راه هموار شد تا جگوار حتی پس از بحران اقتصادی دهه قبل نیز بتواند با حمایت گروه خودروسازی تاتا و البته ایده‌های ناب مدیران و طراحانش، بازهم خودروسازی موفق باشد.