راه های برگشتن به خانه نوشته‌ی آله خاندرو سامبرا

همیشه نویسندگان برای نوشتن آثارشان می‌بایست تلاش بسیاری کنند تا زاده تخیل خود را به بهترین شیوه به قلم بکشند. زمانی که یک نویسنده برای نوشتن رمانش به دورترین نقطه درونی‌اش باز می‌گردد چه حسی پیدا می‌کند و چه چیز را کشف می‌کند؟ رمان راه های برگشتن به خانه اثری از آله خاندرو سامبرا اثری نه چندان پیچیده است که چهار فصل با عنوان‎های “شخصیت‎های فرعی”،”ادبیات والدین”،” ادبیات فرزندان”، “ما سالم‎ایم” دارد. Alejandro Zambra شاعر، نویسنده و منتقد ادبی شیلیایی است. او در سال ۱۹۷۵ در “سانتیاگو” به دنیا آمد. این رمان اثری کوتاه است که این بار نت نوشت برای شما در نظر گرفته است.

رمان راه های برگشتن به خانه Ways of Going Home

رمان راه های برگشتن به خانه Ways of Going Home ماجرای نوشتن یک رمان. راوی نویسنده‎ای است که در تلاش جهت نوشتن رمان به گذشته‎ی خود باز می‎گردد. لحظه‎های مختلف و سنین مختلف زندگی خود را مرور می‎کند. او هم اکنون از همسر خود جدا شده است و تنها زندگی می‎کند. در راه نوشتن این رمان گاه به مکان‎های قدیمی باز می‌گردد و بطور تصادفی و یا خود خواسته آدمهایی از زندگی گذشته خود را ملاقات می‎کند. ورود این آدمها با اتفاقاتی همراه است.

شخصیت‎هایی چون “کلودیا” که پدری مبارز داشته است و سایه‎ی این فعالیت‎های سیاسی بر روی زندگی خانوادگی او بسیار تاثیر گذاشته است.

ماجرای کودکی نویسنده ما در زمان کودتای “پینوشه” علیه “آلنده” و دوران حکومت “پینوشه” می‎گذرد. “پینوشه” که با شعار بازسازی شیلی که بر علیه “آلنده” کودتا کرده بوده است. اما شیلی همچنان با بحران اقتصادی و دیکتاتوری مواجه است.

دیکتاتوری بی‎سابقه‎ای که در شیلی وجود دارد. و نارضایتی همگانی را به دنبال دارد. عده‎ای از مردم به مبارزه پرداخته‎اند و بسیاری از خانواده‎ها اعضای خود را از دست داده‎اند و یا از دست می‎دهند.

شخصیت‎های این رمان نیز در این فضا به تصویر کشیده شده‎اند. شخصیت‎هایی چون “کلودیا” که پدری مبارز داشته است و سایه‎ی این فعالیت‎های سیاسی بر روی زندگی خانوادگی او بسیار تاثیر گذاشته است. پدر همواره از آنها دور بوده است. و از جامعه‎ی همسایگان همواره قضاوت و طرد شده است.

نویسنده رمان Alejandro Zambra که خود راوی داستان است، ساکن شهر “مایپو” در کشور شیلی است. شهری کوچک که در استان سانتیاگوی شیلی واقع شده است. در خلال مرور اتفاقات گذشته بخش مهمی از تاریخ کشور شیلی را از زاویه‎ دید یک کودک و مردم عادی روایت می‎کند.

بیشتر بخوانید: تحلیل رمان درک یک پایان نوشته‌ی جولیان بارنز

آله خاندرو سامبرا Alejandro Zambra شاعر، نویسنده و منتقد ادبی شیلیایی است. او در سال ۱۹۷۵ در “سانتیاگو” به دنیا آمد.

“پینوشه” برای من شخصیتی تلویزیونی بود که برنامه‎هاش هیچ زمانبندیِ مشخصی نداشت و به همین خاطر از او بیزار بودم. حتی بهترین برنامه‎ها شبکه‎بی‎روح دولتی را قطع می‎کرد و حرف می‎زد. بعدها از او بیزار شدم چون حرام‎زاده بود، قاتل بود، اما آن روزها از پینوشه بیزار بودم جون پدرم بی‎کلمه‌ای حرف برنامه‎های حوصله‎ سر برش را تماشا می‎کرد و حین تماشا، تنها کاری که می‎کرد زدن پُک‎های محکم به سیگار بود که هیچ‎وقت از لبش نمی‎افتاد.”

می توان گفت این رمان سرشار از تصویرهایی از زندگی اجتماعی و فرهنگی، عادات و شیوه‎ زندگی مردمان شیلی در دوران حکومت پینوشه تا رسیدن “سباستین پینی-یرا” به ریاست جمهوری است. بسیاری از مکان‎ها و اتفاقات واقعی هستند. “تیم فوتبال کولو کولو”، “ترانه‎های رافائل”، فیلم مستند “نبرد شیلی”، همه بخشی از حافظه‎ی جمعی این مردم در آن دوران است.

بیشتر بخوانید: رمان نفرین ابدی بر خواننده‌‌ی این برگ‌ها نوشته‌ی مانوئل پوییگ

دیالوگی در رمان راه های برگشتن به خانه : “به شغلم فکر می‎کنم، این کسب و کار غریب، حقیر، پر نخوت، ضروری و ناکافی: یک عمر تماشا، یک عمر نوشتن.”

مرد نویسنده در زندگی فردی و اجتماعی خود دچار تردید و تضاد در شغل و هویت شده است. او به ندرت نسبت به اتفاقات واکنش نشان می‎دهد. بیشتر در تلاش برای کشف و مشاهده‎ی گذشته‎ی خود با آدمها و ماجراها مواجه می‎شود. او تنها تماشاگر است با اینکه این بیننده بودن او را خسته و دلزده کرده است ولی به نظر می‎آید نمی‎تواند نوع دیگری از زندگی را انتخاب کند.

“به شغلم فکر می‎کنم، این کسب و کار غریب، حقیر، پر نخوت، ضروری و ناکافی: یک عمر تماشا، یک عمر نوشتن.”

در رمان راه های برگشتن به خانه تقابل نسل‎ها به تصویر کشیده شده است. ادبیات والدین در مقبل ادبیات فرزندان، و یا ادبیات فرزندان در مقابل ادبیات والدین بخش اعظمی از درونمایه‎ این رمان است. فرزندانی که پس از پشت سر گذاشتن تمام آن حوادث حالا خود صاحب شغل، جایگاه اجتماعی در جامعه هستند. ازدواج کرده‎اند، پدر و مادر هستند.

“در آیینه به خودم نگاه می‎کنم و فکر می‎کنم لباس‎های پدر و مادرهامان باید همیشه برای ما بزرگ باشد. در ضمن فکر می‎کنم به این لباس‎ها نیاز دارم. گاهی باید لباس‎های پدر و مادرهایمان را بپوشیم و مدتی طولانی در آیینه به خودمان نگاه کنیم.”

بیشتر بخوانید: رمان دفترچه ممنوع اثر آلبا دسس پدس

ماجرای کودکی نویسنده ما در زمان کودتای “پینوشه” علیه “آلنده” و دوران حکومت “پینوشه” می‎گذرد. “پینوشه” که با شعار بازسازی شیلی که بر علیه “آلنده” کودتا کرده بوده است. اما شیلی همچنان با بحران اقتصادی و دیکتاتوری مواجه است.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

درک یک پایان نوشته‌‌ی جولیان بارنز

رمان سنگ صبور نوشته‌ی صادق چوبک؛ زندگی آلوده این چند نفر

رمان رهش نوشته‌ی رضا امیرخانی؛ تهران گَرِ گورِ بی‌درخت!