20 کاری که در سفر به آفریقا باید انجام داد

تور آفریقا و کنیا

1.تجربه اقامت در دل طبیعت

نایروبی پایتخت کشور کنیا حدود 4 میلیون نفر جمعیت دارد. این شهر در شرق کشور کنیا و معروف به «شهر سبز (در زیر تیغ) آفتاب» است. تا قبل از سال 1899 میلادی این شهر منطقه‌ باتلاقی بود، اما احداث مرکز خط آهن دوره‌ جدیدی از شکوفایی را برای این شهر به ارمغان آورد. برای رسیدن به نایروبی از پرواز تهران به «کنیا» استفاده کنید تا به «نایروبی» برسید. بعد از رسیدن به نایروبی می‌توانید برای اقامت به سمت شهر «نایواشا» بروید. شهر نایواشا در شمال غربی نایروبی و در منطقه‌ «ناکورو» است. در همه جای شهر هتل‌ها و کمپ‌هایی برای اقامت وجود دارد. می‌توانید در یکی از «لوژ»های این شهر بمانید. لوژها همان اقامت‌گاه‌هایی هستند که در طبیعت، جنگل‌ها و پارک‌های ملی ساخته می‌شوند. این نوع از اقامتگاه‌ها به محل زندگی جانوران و بومیان منطقه نزدیکند. بنابراین فرصت خوبی برای گردشگران است تا از نزدیک آن‌ها را ببینند.

برای آشنایی بیشتر با طبیعت کنیا پیشنهاد می‎کنیم مطلب کنیا؛ امپراطوری حیات‌وحش را بخوانید و فیلم کنیا همراه با دالاهو را تماشا کنید.

2. سافاری در نایواشا و ناکورو

«سافاری» در منطقه‌ «ناکورو» و «نایواشا» تجربه‌ای بی نظیر است که آن را فراموش نخواهید کرد. اول از همه بهتر است ببینیم سافاری یعنی چه؟! سافاری از همان سفر خودمان می‌آید. سفر یک کلمه‌ عربی است که اهالی آفریقا سافاری تلفظش می‌کنند. وقتی که تورگردانان خارجی تصمیم گرفتند که برای دیدن حیوانات حیات وحش مثل فیل، شیر، زرافه و دیگر موجودات بزرگ آفریقا از ماشین استفاده کنند، اسم سافاری را انتخاب کردند. صبح زود بهترین زمان برای دیدن زیبایی‌های حیات وحش پارک‌های ملی است. البته خاطرتان باشد که برای رفتن به پارک‌های ملی از قبل باید برای آن برنامه ریزی و بلیط تهیه کنید.

پارک ملی ناکورو

پارک ملی ناکورو «Lake Nakuru National Park» زیباترین پارک‌ ملی حیات وحش نایروبی است که در 160 کیلومتری شمال‌غرب این شهر قرار گرفته. بیش از یک و نیم میلیون پرنده‌ «فلامینگوی صورتی»، «پلیکان»، «مرغ ماهی‌خوار» و «عقاب» در این پارک زندگی می‌کنند. داشتن راه‌های ارتباطی مناسب و علائم راهنمایی برای گردشگران باعث شده این پارک از بهترین پارک‌های ملی آفریقا باشد.

پارک ملی نایواشا

این پارک که با اسم «Hell’s Gate National Park» به معنی «دروازه‌ جهنم» شناخته می‌شود، از دست‌نخورده‌ترین پارک‌های ملی آفریقا است. دلیل معروفیت این پارک به دروازه‌ جهنم به خاطر شکل عجیبش است که تا حدودی شبیه «تنگه‌ چاهکوه» قشم است. دره‌ای عظیم که میلیون‌ها سال پیش شکل گرفته و امروزه محل زندگی هزاران گونه‌ جانوری است. به جز پارک ملی، در این منطقه می‌توانید «دریاچه‌ نایواشا» را هم ببینید. این دریاچه‎ آب شیرین با داشتن انواع و اقسام پرندگان و اسب‌های آبی بهترین مناظر را برای عکاسی شما فراهم می‌کند. در این منطقه می‌توانید تمام حیواناتی که در کارتون‌ها و مستندهای حیات‌وحش دیدید به صورت زنده و از نزدیک ببینید؛ زرافه، بوفالوی آفریقایی، بابون، گورخر، اسب آبی و هزاران پرنده‌ی مختلف در اینجا منتظر شما هستند.

3. گشت شهری نایروبی

نایروبی به عنوان پایتخت سافاری آفریقا شناخته می‌شود. شهری مدرن و پر از انرژی که حیات وحش و زندگی امروزی را در کنار هم دارد. با کلوب‌های موسیقی، مراکز خرید و رستوران‌های معروفش افراد را برای دیدنش وسوسه می‌کند.

4. مهمان زرافه‌های نایروبی

در نایروبی می‌توانید مهمان زرافه‌های شهرشوید! بزرگ‌ترین مرکز نگهداری زرافه‌ها در شهر نایروبی قرار دارد. این پارک یا مرکز در سال 1979 میلادی آغاز به کار کرد. اولین‌بار «جاک لزلی ملوین» و همسرش بچه زرافه‌ای را در خانه‌شان بزرگ کردند و بعدها تصمیم گرفتند که برای حفاظت از گونه‌ زرافه‌های «راتشیلد» کارشان را ادامه بدهند. از آن زمان تا به حال 300 راس زرافه در اینجا نگه‌داری می‌شود. به جز زرافه‌ها گونه‌های دیگری از جانوران وحشی و همینطور بچه‌فیل‌ها هم در اینجا زندگی می‌کنند.

5. بازدید از کنیای مینیاتوری

«خانه‌ بوماس» نایروبی در حقیقت کنیای مینیاتوری یا کوچک شده است. گستره‌ وسیعی از فرهنگ و آداب و رسوم قاره‌ آفریقا و کنیا در این خانه به نمایش گذاشته می‌شود. هرکسی که به نایروبی رفته حتما به این خانه هم سری زده. این جاذبه در 10 کیلومتری مرکز شهر قرار دارد. بوماس در زبان «سوواحیلی»(Swahili) یعنی «حیاط محصور». همان حیاطی که بومیان منطقه خانه‌های‌شان را دورتادورش می‌سازند.

6. شکم‌گردی در نایروبی

یکی از رستوران‌های معروف نایروبی «Carnivore» است. این رستوران که با سرو غذاهای گوشتی‌اش معروف است جای مناسبی برای عاشقان کباب و استیک است. در اینجا می‌توانید با سفارش غذا از خوراکی‌های دورچینش هم بخورید. این رستوران در گذشته یکی از رستوران‌های «Wild Game Restaurant» بود. گوشتی که در این رستوران استفاده می‌شد از گوشت شکار جانوران بود و به خاطر همین طرفداران زیادی داشت، اما امروزه خوشبختانه دیگر خبری از گوشت شکار در غذاهایش نیست.

7. ماجراجویی در حیات وحش تانزانیا

تانزانیا با کنیا همسایه است و یکی از باسوادترین کشورهای آفریقایی به حساب می‌آید. 85 درصد مردم تانزانیا خواندن و نوشتن بلدند و جالب است که بدانید حدود 4 هزار بلوچ در این کشور زندگی می‌کنند. در اواخر قرن هفدهم میلادی تعدادی از اهالی سیستان و بلوچستان به تانزانیا رفتند و در شهرهای مختلف این کشور مثل «زنگبار» ساکن شدند. شهر «دارالسلام» پایتخت این کشور و «آروشا» یکی از شهرهای مهمش است. این شهر دروازه‌ ورود به حیات وحش تانزانیا به حساب می‌آید و هر روز تورهای سافاری از این شهر شروع می‌شود. برای اقامت می‌توانید لوژهای «کاراتو» را انتخاب کنید؛ البته خاطرتان باشد که رزرو این اقامت را حتما باید پیش از سفر انجام دهید. برای آشنایی بیشتربا تانزانیا و جاذبه‌هایش می‌توانید فیلم تانزانیا طبیعت محض را ببینید و مطلب تانزانیا آوای وحش را بخوانید.

8. سافاری در گرونگرو

آفریقایی‌ها به کسانی که برای دیدن سرزمین‌شان می‌آیند می‌گویند: «در آفریقا عجله نکنید.» وقت برای آن‌ها اهمیتی ندارد و دلیلی برای شتاب و عجله نیست؛ در کمال آرامش به گشت و گذار در پارک‌های ملی حیات‌وحش آفریقا و تانزانیا بپردازید. پارک ملی «گرونگرو» (Ngorongro) در شمال شهر کاراتو قرار گرفته. در گذشته‌ای خیلی دور این پارک بر روی دهانه‌ کوهی آتشفشانی قرار داشته، کوهی که می‌گویند حتی از کلیمانجارو هم بلندتر بوده است. هر سال 450 هزار نفر برای دیدن زیبایی‌های حیات وحش گرونگرو به این منطقه می‌آیند. حتی اینجا به «بهشت عدن» هم معروف است. هر نوع حیوانی را در اینجا می‌توانید ببینید. گرونگرو خانه‌ «5 حیوان عظیم‌الجثه‌» آفریقاست: فیل آفریقایی، شیر، پلنگ، کرگدن و بوفالوی آفریقایی. 5 غول افسانه‌ای قاره‌ی آفریقا که برای گرفتن عکس از آن‌ها عنوان «The Big Five Game» درست شد. در دشت‌های گرونگرو شانس زیادی برای بردن این بازی وجود دارد.

9. دیدار با قبیله‌ ماسای مارا

قبیله‌ «ماسای مارا» (Masai Mara) با آن لباس‌های قرمز و قد بلندشان حسابی در جهان معروفند. به طوری که هر ساله تعداد زیادی گردشگر برای دیدن این قبیله بار سفر می‌بندند و به آفریقا می‌آیند. این قبیله که جمعیت‌شان به دو میلیون نفر می‌رسد دامپرورند و به صورت نیمه کوچ نشین در نقاط مختلفی بین کنیا و تانزانیا زندگی می‌کنند. گله‌های گاو اصلی‌ترین دارایی این قبیله است، تا جایی که ثروتمندی هر مردی با تعداد گاوهایش معلوم می‌شود. ماسایی‌ها بیشتر از گوشت بز و گوسفند تغذیه می‌کنند و گاوها فقط در مراسم و آیین‌ها ذبح می‌شود. غذای اصلی ماسایی‌ها شیر مخلوط شده با خون است که معتقدند بدن را قوی و گرم می‌کند.

«هر نوجوان که به سن 15 سالگی می‌رسد باید یک شیر شکار کند تا زن بگیرد وگرنه تا 25 سالگی از ازدواج خبری نیست.» شکار شیر قدرت یک جوان ماسایی را نشان می‌دهد. وقتی یک نوجوان بتوانید شیر شکار کند آمادگی‌اش را برای ازدواج اعلام می‌کند.

10. سافاری در سرنگیتی

پارک ملی سرنگیتی تا سال 1913 میلادی ناشناخته بود. در این سال، شکارچی آمریکایی به نام «استوارت وایت» به نایروبی، پایتخت کنیا رسید. او که هدفش شکار حیوانات وحشی بود، در مسیر ماجراجویی‌هایش به جایی رسید که به تعبیر خودش «بهشت» بود. این سخنی بود که استوارت به محض دیدن سرنگیتی بر زبان آورد. بهشتِ استوارت، سرنگیتی بود. از سالیان بسیار دور تاکنون قبیله‌ ماسای برای چرای احشام خود به این دشت وسیع و سرسبز می‌آیند. آن‌ها به این دشت Siringitu می‌گویند، یعنی جایی که آنقدر وسعتش زیاد است که تا ابد و تا چشم کار می‌کند، دشت است. منطقه‌ سرنگیتی شامل چند منطقه‌ حفاظت شده‌ مثل پارک ملی سرنگیتی، گرونگرو، Maswa Game Reserve، ماسای مارا، لولیوندو و گرومِتی است. سرنگیتی اکوسیستم خاص و منحصر به فردی دارد که به جرعت می‌توان گفت یکی از قدیمی‌ترین اکوسیستم‌های زمین است. با این حال معروف‌ترین اتفاقی که هر ساله در این دشت اتفاق می‌افتد، مهاجرت دسته‌جمعی بیش از یک میلیون گاو وحشی آفریقایی و 200 هزار راس گورخر از قسمت‌های شمالی منطقه به دشت‌های جنوبی است. اینجا به عنوان بهترین اندوخته‌ی طبیعی یا Nature Reserve شناخته می‌شود. البته سرنگیتی به جز مهاجرت گاوهای وحشی‌اش، پناهگاه جانوران دیگری هم هست. گونه‌های جذابی از آهو، میمون، سگ‌های وحشی، ایمپالا (گونه‌ای آهو) و زرافه در اینجا دیده شده‌اند. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با این پارک ملی، مطالب «حیوانات پارک ملی سرنگیتی» را ببینید.

11. سفر به شهر رنگ‌ها

زنگبار گرچه به معنی ساحل سیاهان است، اما این شهر، شهر رنگ هاست؛ از مردم آن گرفته تا طبیعت اینجا همه چیز رنگارنگ است. برای رسیدن به زنگبار باید ابتدا به آروشا بروید و از آنجا با پرواز خود را به زنگبار برسانید. حدود 1000 سال پیش حاکم شیراز با هفت پسرش از طریق دریا به آنجا سفر کردند و ماندگار شدند. به جز تاجران شیرازی یک سری از تاجران شوشتری و سیرافی هم در این شهر سکونت کردند. وقتی در شهر می‌گردید، احساس می‌کنید در کوچه‌های قدیمی ایران هستید. اسم زنگبار را همین شیرازی‌های خودمان رواج دادند. «زنگ» یا «زنگی» یعنی کسانی که پوست سیاه و تیره دارند و «بار» هم که معنی ساحل می‌دهد. ساحل سیاهان یا سیاه‌پوستان عنوان جدیدی بود که به این منطقه داده شد و بعدها که اروپاییان پایشان به این جزیره باز شد به جای زنگبار، «زنزیبار» (Zanzibar) تلفظش کردند. اسمی که امروزه در همه‌ جهان کاربرد دارد. زنگباری‌ها مهربانند. وارد هر رستوران یا جای دیدنی بشوید کلمه‌ی «جامبو» را می‌بینید. «جامبو» یعنی «سلام و خوش‌آمدید.» در سفر به زنگبار به بافت قدیمی شهر بروید تا در کوچه‌ها و خیابان‌هایش قدم بزنید. تماشای تاثیر ایرانی‌ها بر آداب و رسوم و شهرسازی این شهر بسیار دیدنی است.

12. گشتی در شهر سنگی

بافت قدیمی زنگبار یا «شهر سنگی» قلب شهر است. البته خانه‌هایش واقعا از سنگ نیست. قبل از اینکه ایرانی‌ها و اعراب به این شهر بیایند زنگباری‌ها خانه‌هایشان را از گِل می‌ساختند. اما وقتی با شیوه‌ معماری ایرانی‌ها و اعراب آشنا شدند دیگر از گِل در خانه‌های‌شان استفاده نکردند. به خاطر همین اسمش را گذاشتند شهر سنگی.

13. بازدید از بازار قدیم برده‌فروش‌ها

«بازار قدیم برده‌فروش‌ها» زنگبار قسمت تاریکی از تاریخ شهر است. این بازار امروزه تبدیل به موزه و جایی برای یادآوری خاطرات سیاه روزگار بردگی شده. تمام برده‌هایی که در گذشته به تمام نقاط دنیا صادر می‌شدند همین جا جمع می‌شدند. بعد از اینکه بریتانیا قانون لغو بردگی را اعلام کرد، مبلغان مسیحی به اینجا آمدند و دینشان را تبلیغ کردند. آن‌ها کلیسایی در محل قبلی بازار بردگان ساختند که به « Anglivan» معروف است. محراب کلیسا همان‌جایی است که در گذشته بردگان را به چوب می‌بستند، شکنجه می‌دادند تا قوی‌تر شوند. در این صورت قیمت فروششان هم بیشتر می‌شد. زنگبار مرکز تجارت بردگان سیاهپوست بود تا اینکه در سال 1857 بریتانیا قانون لغو بردگی را تصویب کرد.

14. گشت جزیره‌ لاک‌پشت‌ها

سال 1860 میلادی دولت زنگبار این جزیره را از یک مالک عرب خرید و به زندانی برای برده‌های یاغی و فراری تبدیلش کرد. در سال 1893 «تب زرد» گریبان مردم آفریقا را گرفت و هزاران هزار نفر مردند. این جزیره برای قرنطینه‌ برده‌های مریض و بی‌نوا در نظر گرفته شد و صدها برده در اینجا جان دادند. امروزه این جزیره تبدیل به مکانی گردشگری شده و ساختمان‌های قدیمی‌اش که با سنگ‌های «مرجانی» مرمت شده حسابی پرطرفدار است. جزیره‌ لاک‌پشت‌ها اسم دیگر اینجا است. یک گوشه‌ این جزیره تعداد زیادی لاک‌پشت بزرگ زندگی می‌کنند و از آن‌ها محفاظت می‌شود. می‌توانید در کنار لاک‌پشت‌ها راه بروید و لمسشان کنید. حتی می‌توانید به آن‌ها غذا بدهید و تخم‌ریزی‌شان را از نزدیک تماشا کنید.

15. سفری به دنیای زیر آب

اسنورکلینگ غواصی بدون کپسول است و شما می‌توانید با عینک غواصی، لوله و «فین» یا همان کفشی که شبیه دم ماهی است، شنا کنید. از آنجایی که جزیره‌ لاک‌پشت‌ها مرجانی و کم عمق است، اسنورکلینگ فعالیت تفریحی آبی مناسبی در اینجا به حساب می‌آید.

16. بازار گردی

بازار فروزانی (Forodhani Market) بزرگ‌ترین فروشگاه سوغاتی زنگبار است. از جواهرات، صنایع دستی، کتاب، پارچه، آویزهای پارچه‌ای تا سازهای آفریقا در اینجا پیدا می‌شود. غذاهای تانزانیایی و زنگباری به خصوص غذاهای خیابانی مثل «میشکاکی»، «شوارماس» و نوشیدنی لیمو و زنجبیل این بازار را حتما امتحان کنید.

17. بازدید از خانه فردی مِرکوری

18. گشت ادویه گردی (Spice Tour)

دهکده‌ ادویه‌ «Buda» مرکز فروش و تجارت ادویه به سرتاسر دنیا است. شما می‌توانید در یکی از تورهای ادویه‌گردی ثبت نام کنید و در حدود 3 ساعت با انواع و اقسام ادویه‌ها و طرز تهیه‌شان آشنا شوید. قدم زدن در باغی که هر طرفش اثری از ادویه‌های هیجان‌انگیز است مدهوش‌تان خواهد کرد.

19. بازی با دلفین‌ها

دلفین‌ها موجوداتی دوست‌داشتنی‌، باهوش و مهربانند. اگر دوست دارید که با دلفین‌ها شنا کنید به شما پیشنهاد می‌کنیم در یکی از تورهای بازدید از دلفین‎ها ثبت نام کنید. بیشترین تعداد دلفین‌های زنگبار در سواحل دهکده‌ «کیزیم‌کازی» (Kizimkazi) است. این دهکده در ساحل جنوبی زنگبار قرار دارد. در اینجا می‌توانید دو گونه‌ دلفین «پوزه بطری» (Bottle-nose) و «Humpback» را ببینید. به شما توصیه می‌کنیم که صبح زود برای دیدن دلفین‌ها به این دهکده بروید. بعد از رسیدن به اینجا با قایق‌هایی که برای تور دلفین‌ها تدارک دیده شده به وسط آب می‌روید و اگر دوست داشتید به داخل دریا شیرجه می‌زنید.

20. تفریح در سواحل زنگبار

زنگبار برای تفریحات و ورزش‌های آبی جای خوبی‌ است. شهر ساحلی «نونگوی» (Nungwi) در زنگبار هر ساله پذیرای تعداد زیادی از گردشگران خارجی است. کسانی که از کار کردن و زندگی روزمره‌ در شهرهای شلوغ خسته‌ شده‌اند به دنبال ساحلی آرام و زیبا مثل نونگوی می‌گردند. ساخت کشتی‌های تک دکله باعث رونق شهر شد تا اینکه ساحل شنی سفید و دریای شفافش مرحله‌ جدیدی در تاریخ این شهر باز کرد. «اسکوبا دایوینگ» (scuba Diving)، ماساژ، تماشای رقص سنتی و قایق‌سواری از دیگر فعالیت‌هایی است که می‌توانید در این مکان تجربه کنید.