به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از آنکارا، به رغم تدابیر

جدی دولت ترکیه، ۴۴۰ زن طی سال گذشته میلادی و ۳۰۵ زن فقط طی ده ماهه نخست سال جاری قربانی خشونت‌های خانوادگی، تجاوز، قتل‌های ناموسی یا شکست‌های عشقی شده اند. بیشتر قربانیان مربوط به رده سنی ۱۷-۳۵ سال هستند که اکثرشان درخواست طلاق کرده بودند.

ثبت رسمی آمار خشونت علیه زنان در ترکیه از سال ۲۰۰۸ آغاز شده و اطلاعات درستی از سال‌های پیش از آن در دسترس نیست، بنا بر آمار موجود خشونت علیه زنان طی ۱۵ سال گذشته ۴۲۸ درصد افزایش یافته و بیشترین قربانیان از شهر‌های استانبول، ازمیر، آنکارا، آدانا، شانلی اورفا، آنتالیا و غازی انتب هستند.
بر اساس داده‌های منتشره از سوی سازمان آمار دولتی ترکیه در حالیکه تعداد ازدواج در این کشور در سال ۲۰۱۴ میلادی ۵۹۹ هزار و ۷۰۴ مورد بود، این میزان در سال گذشته به ۵۵۳ هزار و ۲۰۲ مورد کاهش یافته است. همچنین در حالیکه تعداد طلاق در سال ۲۰۱۴ میلادی ۱۳۱ هزار و ۹۱۳ مورد بود این میزان در سال ۲۰۱۸ میلادی به ۱۴۲ هزار و ۴۴۸ مورد افزایش یافته است. همچنین ۴۱ درصد از زنان ترکیه از جمعیت ۸۲ میلیونی این کشور یعنی تقریبآ ۱۶ میلیون زن با انواع خشونت ها‌ی خانوادگی و یا اجتماعی روبرو هستند.
بسیاری از کارشناسان حوزه جامعه شناسی ترکیه بر این باورند که خشونت علیه زنان در این کشور فقط در قالب جنایت‌های ناموسی نمی گنجد بلکه مهمترین عامل آن را باید در کشمکش میان سنت و مدرنیته در جامعه مردسالار این کشور جستجو کرد، کشمکشی دیرینه که با رواج فرهنگ‌های نامتعارف این کشور از طریق سریال‌های تلویزیونی و فضای مجازی و ... حتی با تشدید مجازات و رویکرد‌های قانونی حمایتی از زنان سیر افزایشی به خود گرفته است.
ترکیه کشوری است مسلمان که به رغم پر رنگ بودن اعتقادات دینی و عرفی نه تنها به لحاظ جغرافیایی میان اروپا و آسیا ایستاده که به لحاظ شاخص‌های اجتماعی نیز میان آنچه در آسیا می‌گذرد و چیزی که در اروپا می‌بینیم، سرگردان است.