گزارش زادروز آسترید لیندگرن در موزه کودکی ایرانک

موزه کودکی ایرانک در دو روز ۲۳ و ۲۴ آبان ماه ۱۳۹۸ برنامه‌ای برای زادروز «آسترید لیندگرن» یکی از نام دارترین نویسندگان ادبیات کودکان سوئد و از تأثیر گذارترین نویسندگان این حوزه در جهان ترتیب داد. لیندگرن نه تنها نویسنده‌ای توانا و نامدار بود که چهره عمومی برجسته و بانفوذی نیز داشت. در این مورد، سهم او در بحث‌ها و گاه وضع قوانینی در زمینه حقوق کودکان و جانوران، جنگ و سیاست عدم خشونت، و مسائل فرهنگی متفاوت قابل توجه است. آسترید در نوامبر سال ۱۹۰۷ در یک خانواده کشاورز در روستای دیمربای در ایالت جنوبی اسمولند سوئد زاده شد. او دومین فرزند ساموئل آگوست اریکسون و هانا بود. پدرش روی زمین کشاورزی اجاره‌ای در ناس، محل اقامت کشیش محل در کناره روستا کار می‌کرد. او چهار فرزند داشت، یک پسر و سه دختر. به نظر لیندگرن، کودکی‌اش شاد و سرشار از ماجرا بود. تنها کار روی مزرعه رشته شادی‌ها و بازی‌ها را از هم می‌گسیخت. لیندگرن همیشه از کودکی شادمانه‌اش به عنوان نقطه اوج انگیزش خود به کار نویسندگی یاد کرده است.

این برنامه، با قصه‌گویی داستان پی پی جوراب بلند آغاز شد، کتابی که بی‌درنگ لیندگرن را بلند آوازه کرد و تأثیری جدی بر آثار مربوط به کودکان به جا گذاشت، این کتاب به بیش از ۹۰ زبان برگردانده شده است و از آثار محبوب کودکان به شمار می‌آید.

همیارک‌های موزه، قصه این کتاب را با پوشیدن لباس‌هایی مانند لباس‌های پی پی؛ شخصیت اصلی داستان برای بچه‌ها شرح دادند، با این کار بچه‌ها ارتباط عمیق‌تری با شخصیت اصلی کتاب برقرار کردند، حتی تعدادی از بچه‌ها با جوراب‌های بامزه‌ای همانند جوراب‌های پی پی جوراب بلند به این مراسم آمده بودند.

بعد از آن بچه‌ها، قصه گویی پرنده قرمز را شنیدند؛ داستانی با فضای توام با امید و تصاویر الهام بخش که احساسات مختلفی را در کودکان برمی‌انگیزد؛ آن گونه که کودکان به هنگام قصه‌گویی به قدری محو داستان و تصاویرش شده بودند که گویی خود را در همان فضا تصور می‌کردند. بعد از شنیدن داستان پرنده قرمز، بچه‌ها با توجه به فضا و حس‌هایی که در طول داستان تجربه کردند با راهنمایی همیارک های موزه به ساختن مجسمهٔ خمیری پرنده قرمز مشغول شدند و بعد از آن از مجسمه‌هایشان انیمیشن‌هایی ساختند.

در این دو روز به یادماندنی همه بچه‌ها و همیارک‌های ایرانک تلاش کردند تا با همدلی در کنار هم لحظه‌های خوبی را در خاطرهٔ شان ثبت کنند.