تعبیر خواب سوره جمعه - خواندن سوره جمعه در خواب چه تعبیری دارد؟

ستاره | سرویس سرگرمی - سوره جمعه شصت و دومین سوره از قرآن و دارای ۱۱ آیه است. این سوره یکی از مسبحات است. سوره جمعه مدنی است. این سوره در ترتیب مصحف، شصت و دومین سوره و در ترتیب نزول، صدو نهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره تحریم و پس از آن سوره تغابن نازل شده است. اکنون با تعبیر خواب سوره جمعه با ما همراه باشید.

برای مشاهده تعبیر خواب بر اساس حروف الفبا، حرف مورد نظر خود را انتخاب کنید:

تعبیر خواب

ج	ث	ت	پ	ب	الف	آ
ز	ر	ذ	د	خ	ح	چ
ظ	ط	ض	ص	ش	س	ژ
ل	گ	ک	ق	ف	غ	ع
		ی	ه	و	ن	م

تعبیر خواب سوره جمعه

محمد بن سیرین گوید: اگر دید سوره جمعه می‌خواند، دلیل است حق تعالی او را «علم توریه» روزی کند. کرمانی گوید: حرمت و جاه یابد. حضرت صادق (ع) فرماید: توفیق خیر یابد.

هدف از نزول سوره جمعه

این سوره به بیانى کاملا انگیزنده، مسلمین را وادار مى‌کند که نسبت به نماز جمعه اهتمام بورزند، و آنچه در به پاداشتنش لازم است فراهم سازند، چون نماز جمعه از شعائر بزرگ خداست که تعظیم و اهتمام به امر آن، هم دنیاى مردم را اصلاح مى‌کند، و هم آخرتشان را، و خداى تعالى بیان این مطلب را با تسبیح و ثناى بر خود آغاز کرد که در میان قومى امى رسولى از خود آنان مبعوث کرد تا آیات او را بر آنان بخواند، و با اعمال صالح و اخلاق پاک تزکیه شان کند، و کتاب و حکمتشان بیاموزد و به همین منظور کتاب خدا و معارف دینش را به بهترین وجهى بر آنان و افرادى که به آنان ملحق مى‌شوند، و نسل‌هاى بعد از آنان تحمیل کرد، و زنهارشان داد از اینکه مثل یهود نباشند که خداى تعالى تورات را بر آنان تحمیل کرد، ولى آنان آن را حمل نکردند، و به معارف آن معتقد نشدند، و به احکامش عمل نکردند، در نتیجه مانند الاغى شدند که بارش کتاب باشد.

و در آخر به عنوان نتیجه دستور مى‌دهد که وقتى بانک نماز جمعه بلند مى‌شود بازار و دادوستد را رها نموده، به سوى ذکر خدا بشتابند. و نیز افرادى را که خلاف این دستور عمل مى‌کنند، و رسول خدا (ص) را در حالى که مشغول خطبه نماز است رها نموده، به سوى داد و ستد مى‌روند، سرزنش مى‌کند، و این رفتار را نشانه آن مى‌داند که این گونه افراد معارف کتاب خدا و احکامش را نپذیرفته ‌اند.

آیات ابتدایی سوره جمعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ﴿١﴾

آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصی] می ستایند، خدایی که فرمانروای هستی و بی نهایت پاکیزه و توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۱)

هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿٢﴾

اوست که در میان مردم بی سواد، پیامبری از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و آنان را [از آلودگی های فکری و روحی] پاکشان کند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد، و آنان به یقین پیش از این در گمراهی آشکاری بودند. (۲)

وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٣﴾

و [نیز پیامبر را] بر مردمی دیگر [از عرب و غیر عرب] که هنوز به آنان نپیوسته اند [برانگیخت]. و او توانای شکست ناپذیر و حکیم است. (۳)

ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٤﴾

این [برانگیختن به پیامبری و مسؤولیت عظیم تعلیم و تربیت،] فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد عطا می کند، و خدا صاحب فضل بزرگ است. (۴)