روضه شبیه‌سازی شده از هیأت محمود کریمی در لس‌آنجلس +فیلم

به گزارش مشرق، انسان اگر تار و پودش با هیأت و محافل حسینی گره خورده باشد، حتی اگر فرسنگ‌ها از کشور خود دور شود و به غرب هم برود، طرح و ایده‌ای برای برپایی یک هیأت و جلسه روضه پیدا می‌کند.

شاید برپایی هیأت و مجلس مذهبی آن هم در کشور آمریکا، جای تعجب داشته باشد اما سالیانی است که جوانانی دل‌باخته در شهر لس‌آنجلس از ایالت کالیفرنیا، هیأتی هفتگی راه انداخته‌اند با نام «هیأت یا حسین(ع)».

عرفان اوشانی که ۳۲ سال دارد و متولد شمیرانات تهران است، ۱۲ سال پیش با خانواده به آمریکا مهاجرت کرد. او این روزها مداح این هیأت در دومین شهر پرجمعیت آمریکاست. او درباره اهداف راه‌اندازی این هیأت می‌گوید: «مانند تمام شیعیان ایرانی با هیأت مانوس بودم و در دوران راهنمایی و دبیرستان، هیأت هفتگی راه‌اندازی کردیم. در آن هیأت میان‌دار بودم، اما هیچ‌وقت دنبال مداحی کردن نبودم تا اینکه راهی آمریکا شدیم».

به قول اوشانی، او طعم خدمتگزاری در خانه اهل بیت(ع) و به ویژه امام حسین(ع) چشیده است که شیرینی‌اش را هنوز در کام دارد. او دنبال این بوده که در آمریکا حال‌ و هوای هیأتی‌اش را حفظ کند و حتی این اندیشه را در سر داشت که بتواند دیگران را هم با این محیط آشنا کند.

با این فکر، روزها را سپری می‌کند تا در دومین شب حضور در آمریکا خوابی می‌بیند. می‌گوید: «آن زمان حدود ۲۰ سال داشتم. خواب دیدم در مجلس بزرگی بالای منبر، مدح امیرالمومنین(ع) را می‌خوانم و همزمان با خواندن من، همه حضار گریه می‌کنند. در همان حالت خواب به خودم می‌گفتم من که مداحی بلد نیستم. تعجب کرده بودم تا اینکه از خواب بیدار شدم. با واسطه‌هایی که داشتم، خواب را برای یکی از علمای کشور نقل کردم. ایشان گفتند این خواب به این معناست که امیرالمومنین(ع) به شما اجازه داده برایشان مداحی کنید. ان‌شاءالله به این واسطه در آن سرزمین جلسات تبلیغ دین پرشوری خواهید داشت. این خواب جرقه‌ای برای شروع مداحی در وجود من شد.»

فیلمی از عزاداری هیأت یا حسین(ع) در مسجد الزهرا(س) لس‌آنجلس

در آمریکا ایرانی‌های حاضر و مسلمانان دیگر کشورها مسجد و محفل مذهبی متعددی دارند. در شهر لس‌آنجلس ۶ مسجد شیعی وجود دارد که به زبان فارسی در آن برنامه اجرا می‌شود و مساجد دیگری نیز هست که برای شیعیان به زبان غیرفارسی برنامه اجرا می‌کنند. مجموعاً ۱۵ مسجد شیعی در شهر لس‌آنجلس دایر است. همچنین در شهرهای سانتیاگو، اورنج کانتی و ... در ایالت کالیفرنیا مساجد زیادی فعال است. اوشانی در این باره می‌گوید: «مساجد آمریکا مانند ایران نیستند که هر روز برنامه داشته باشند؛ بلکه در طول هفته تنها دو روز در مساجد برنامه برگزار می‌شود. مثلا روز سه‌شنبه نماز مغرب و عشاء می‌خوانند، سخنرانی و قرائت دعای توسل دارند و روز پنجشنبه اقامه نماز مغرب و عشاء و سخنرانی و قرائت دعای کمیل در برنامه‌های آن‌هاست. همچنین در مراسم‌های دیگر مانند محرم، فاطمیه، میلاد و شهادت اهل بیت(ع) نیز برنامه در مساجد برگزار می‌شود.»

اوشانی با اشاره به برگزاری مراسم عزاداری و یا جشن در برخی از منازل آمریکا به صورت هیأت‌های خانگی می‌گوید: «ابتدای ورود من به آمریکا، برگزاری مستمر هیأت خانگی مرسوم نبود. تنها در برخی مناسبت‌های خاص مراسم قرائت قرآن برگزار می‌شد و یا در اربعین و ۲۸ صفر در برخی منازل، مراسم عزاداری برگزار می‌شد، اما پس از آشنایی من با برخی از جوانان مذهبی و مسجدی، تصمیم گرفتم همان رسم هیأت هفتگی را در منازل به شیوه‌ای که در ایران انجام داده بودم، اجرایی کنیم. از این تجربه برکات زیادی دیده بودم. با راه‌اندازی این هیأت‌ و برگزاری هفتگی آن در یک منزل، هم‌اکنون برگزاری هیأت خانگی در آمریکا رونق بیشتری گرفته است. البته جلسه هفتگی هیأت ما تنها جلسه‌ای است که این روزها به‌صورت مستمر در ایالت کالیفرنیا به زبان فارسی برگزار می‌شود و تنها جلسه مستمر دیگر، به زبانی انگلیسی توسط لبنانی‌ها برگزار می‌شود.»

هیأت یا حسین (ع) برای آن‌که بتواند فضایی جذاب و دلنشین برای مخاطبان خود داشته باشد، تلاش کرده تا از فضای هیأت‌های مطرح ایرانی الگو بگیرد. اوشانی در این باره می‌گوید: «من در ایران، در جلسات هیأت‌های ایرانی به ویژه هیأت حاج محمود کریمی حضور پیدا می‌کردم و برنامه‌ریزی این هیأت را دیده بودم. بنابراین تلاش کردم در آمریکا نیز به همان سبک و سیاق جلسه برگزار کنیم. دقیقاً تلاش کردم تا سخنرانی، روضه و سینه‌زنی هیأت و زمان آن، مشابه هیأت رایةالعباس(ع) حاج محمود کریمی البته در ابعادی کوچک‌تر باشد.»

حالا حتماً این سوال برایتان به وجود می‌آید که هزینه برگزاری این هیأت و یا کلاً مساجد و جلسات مذهبی در آمریکا چگونه تأمین می‌شود و یا شاید برخی مانند ایرانیانی که به اوشانی پیام می‌دهند، سوال داشته باشند که آیا با پول ایرانی‌ها در آمریکا در حال برگزاری مراسم است؟ خودش در این باره می‌گوید: «همه امور دینی و مذهبی در آمریکا، به‌صورت مردمی مدیریت می‌شود و برای برگزاری مراسم در مساحد و هیأت، مردم نذر می‌کنند و با کمک‌های آنان برنامه‌ها اجرا می‌شود. ما هیچ حامی مالی از ایران یا آمریکا نداریم. گاهی بعضی‌ها به من پیام می‌دهند که شما پول ایرانی‌ها را در آمریکا هزینه می‌کنید؛ در صورتی که این‌طور نیست و ما پول درآمد و کسب‌ و کار خودمان را در راه اهل بیت (ع) هزینه می‌کنیم و اصلاً نیازی هم به این حمایت‌ها نداریم.»

برگزاری مراسم مذهبی در آمریکا تابع قوانینی است و تمام ادیان امکان برگزاری مراسم دینی و تبلیغی دارند، اما این جلسات نباید رنگ‌ و بوی سیاسی به خود بگیرد که در این‌صورت از برگزاری جلسه جلوگیری می‌شود. هیأت یاحسین(ع) هم نمی‌خواهد سیاسی باشد و تنها به تبلیغ اهل بیت(ع) و معارف آنان می‌پردازد. اوشانی در این باره می‌گوید: «در آمریکا پیروان تمام ادیان مختلف به تبلیغ دین می‌پردازند و حرف از خدا می‌زنند و تا جایی که بحث سیاسی نداشته باشند، محدودیت و منعی ندارند. ما شیعیان نیز با توجه به اینکه اعتقاد داریم معارف اهل بیت(ع) بهترین مسیر برای رسیدن به خدا و زندگی صحیح است، تبلیغ این عرصه را دنبال می‌کنیم.هدف ما این است که با این بستر خود را در این کشور گم نکنیم و دست در دست اهل بیت(ع) داشته باشیم. هدف و شعار اصلی هیأت ما آن است که می‌گوید: ما بر آنیم که این نام جهانی بشود. زیرا در شعری که بسیار دوستش دارم، هم مطرح می‌شود: راهی که حسین داده نشان چاه ندارد/ بی‌راهه مرو ساده‌ترین راه حسین است/ از مردم گمراه جهان، راه چه پرسی/ نزدیک‌ترین راه به الله حسین است».

برگزاری مراسم دینی و مذهبی در آمریکا البته جلوه دیگری هم دارد. در آمریکا در دو مناسبت برنامه گسترده‌ای برای عزای امام حسین(ع) برگزار می‌شود؛ اول روزی موسوم به «Hossein Day» که یکشنبه پیش از روز عاشوراست و در این روز با حضور تمام شیعیان ایرانی، افغانستانی، هندی، پاکستانی و آمریکایی مراسم گسترده‌ای با جمعیت بالغ‌ بر حدود ۲ تا ۵ هزار نفر برگزار می‌شود. اوشانی در این باره می‌گوید: «این مراسم در یکی از مراکز شهر برای حدود دو ساعت برگزار می‌شود. خیابان‌ها را با اجازه مسئولان می‌بندند و به‌صورت دسته عزاداری افراد چند خیابان را طی و عزاداری می‌کنند. در نهایت یک سخنرانی به زبان انگلیسی برگزار می‌شود. این برنامه در آغاز با حدود ۱۰ تا ۲۰ نفر ایرانی و پاکستانی برگزار می‌شد، اما امروز جمعیت آن، به بیش از هزاران نفر می‌رسد. در این مراسم تلاش می‌کنیم یک گل و بروشور تک صفحه‌ای درباره امام حسین(ع) و واقعه عاشورا به بازدیدکنندگان و پیروان دیگر ادیان ارائه کنیم تا آنان نیز با این حادثه بزرگ آشنا شوند.»

دومین مراسم در روز اربعین با نام «Arbaeen Walk» در چندین نقطه آمریکا انجام می‌شود. اوشانی در این باره هم می‌گوید: «در قالب مراسمی در لس‌آنجلس از یک مسجد به مسجد دیگر، مسافتی حدود ۸ کیلومتر طی می‌شود تا مشابه راهپیمایی اربعین باشد. مردم حاضر در این کشور نیز علاقه‌مند سفر به کربلا و حضور در این حماسه بزرگ هستند، اما به دلیل شرایط و محدودیت‌ها، امکان حضور ندارند. آن‌ها در این مراسم شرکت می‌کنند که امسال حدود ۲ هزار نفر حضور داشتند. در این مراسم، علاوه بر دعاخوانی و سخنرانی بازهم گل و بروشور معرفی حماسه بزرگ اربعین به افراد داده می‌شود».

شاید تصویر ارائه شده از ایرانیان و پیروان دیگر ادیان حاضر در آمریکا در اذهان مخاطبان ما، افراد بی‌حجاب و بدپوشش است که به همین دلیل این سوال مطرح می‌شود، آیا مخاطبان این برنامه‌ها فقط مذهبی‌های آمریکا هستند. اوشانی در این باره می‌گوید: «اکثر افرادی که در مساجد و هیأت‌ها حضور پیدا می‌کنند، شاید در ایران خیلی مذهبی نبوده باشند، اما در این سرزمین جذب مسجد، نماز، قرآن و ... شده‌اند و با این روش به آرامش رسیده‌اند. در آمریکا افرادی بی‌حجاب در مساجد و هیأت‌ها حضور پیدا می‌کنند اما اعتقاد دارند و اشک می‌ریزند. معتقدم اهل بیت(ع) در مجلس را به‌روی همه باز کرده‌اند. حتی در جلسه هیأت ما پیروان دیگر ادیان نیز حضور پیدا می‌کنند و باتوجه به آن‌که ما توهینی به اهل سنت در جلسات نداریم، از این قشر نیز در هیأت حضور پیدا می‌کنند و پای سخنان و روضه‌ها می‌نشینند.»

این ایرانی مقیم آمریکا در پایان می‌گوید: «برای برگزاری جلسات این هیأت افراد و شیعیان بسیاری از سنین مختلف تلاش می‌کنند و معتقدم اگر من نباشم، دیگرانی حضور خواهند داشت تا نام اهل بیت(ع) را زنده نگه‌ دارند. ما برای حفظ خود تلاش داریم. (تو مثل من سر کویت هزارها داری/ ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد)