حدود ۷۵ درصد از خانم ها در طول دوران زندگی خود به عفونت های قارچی مبتلا می شوند که ناراحتی هایی را برای آنها به همراه دارد.

پماد کلوتریمازول در واقع رشد قارچ ها را متوقف و از پیشروی آنها جلوگیری می کند که بسته به دوز آن می توان به عنوان کشنده قارچ ها هم استفاده کرد و مکانیسم آن از طریق آسیب رساندن به عشاء دیواره سلولی قارچ و تغییر در نفوذ پذیری آن باعث خروج عناصر حیاتی داخل سلولها می شود و بدین ترتیب از تقسیم و رشد ارگانیسم جلوگیری می کند.
میزان مراجعه زنان با شکایت از عفونت های قارچی بسیار افزایش یافته است و پماد کلوتریمازول در درمان بیشتر عفونت های قارچی موثر است به خصوص در حیطه مامایی که بیشتر برای درمان عفونت های کاندیدا آلبیکانس تجویز میشود.
بهترین شکل مصرف پماد کلوتریمازول به صورت موضعی است و اگر با مخاط مواجهه داشته باشد مثل استفاده داخل واژنی درصد جذب آن بیشتر هم می شود.دقت کنید که این دارو حتماً تحت نظر پزشک استفاده شود.

باید به این موضوع دقت کنید که برای جلوگیری از عفونت مجدد واژینال، بهداشت ناحیه تناسلی اهمیت بسیاری دارد بنابراین به وسیله پوشیدن لباس های زیر نخی و تعویض زود هنگام آن ها از ایجاد رطوبت در ناحیه تناسلی و بروز عفونت پیشگیری کنید.

موارد مصرف پماد کلوتریمازول
مصرف پماد کلوتریمازول در دوران بارداری عارضه ای ندارد ولی محض احتیاط در سه ماهه اول فقط با تائید پزشک مصرف شود.در دوران شیردهی هم میتوان بدون مشکل از این دارو استفاده کرد.
در صورتی که بعد ازاستفاده از کلوتریمازول حالتهایی از سوزش و خارش بسیار شدید حس کردید احتمالاٌ دچار عارضه شده اید پس بهتر است مصرف آن را قطع نمائید.
در صورت ابتلا به عفونت قارچی واژن علاوه بر استفاده از دارو لباس زیر را هروز عوض کنید.با آب داغ بشوئید و در آفتاب خشک کنید یا اگر آفتاب در دسترس نبود اتو بکشید.
گاهاً مصرف کلوتریمازول با عوارضی مثل سوزش و تحریکات واژن و تکرر ادرارو درد زیر شکم و بثورات جلدی همراه است.
حتما دوره درمان را کامل کنید حتی اگر در دوران قاعدگی باشد.واگر پس از اتمام دوره یا تا ۴ هفته بعد خارش و ترشحات واژن بهبود نیافتند به پزشک مراجعه کنید.اگر هم نزدیکی صورت گرفت علاوه بر اینکه همسر از کاندوم استفاده کند چون دارو به لاتکس کاندوم آسیب می رساند یک روش پیشگیری هم اتخاذ میکنید.

نحوه استفاده از پماد کلوتریمازول
هنگام استفاده از اپلیکاتور به پشت بخوابید تا اپلیکاتور را بتوانید تاعمق واژن فرو ببرید و پس از هر بار مصرف اپلیکاتور را با آب ولرم و صابون بشوئید. این دارو در تیوب های 50گرمی حاوی کرم واژینال کلوتریمازول 1درصد در بازار موجود است که باید در دمای 30درجه سانتیگراد نگه داری شود و از یخ زدگی محافظت گردد و دور از دسترس اطفال نگه داری شود.

توصیه‌ها و مراقبت‌های پرستاری
برای جلوگیری از عفونت مجدد واژینال، اهمیت بهداشت ناحیه تناسلی و نداشتن نزدیکی در دوران درمان برای بیمار توضیح داده شود.
به بیمار توصیه کنید پس از استفاده این دارو در محل‌های موضعی مانند پوست دست‌ها یا بازوها از تماس نور خورشید با آن ناحیه جلوگیری شود تا دارو تاثیر بیشتری بگذارد.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:

چطور بفهمیم که دچار عفونت های قارچی واژن شده ایم؟ نشانه های اصلی ابتلا به عفونت های قارچی واژن را می توان خارش، سوزش، ترشح و احساس درد به هنگام نزدیکی و دفع ادرار در نظر گرفت. اگر ترشحات واژن شما غلیظ، بی بو و با رنگی سفید متمایل به خاکستری شده است.

به طوریکه ترشحات پنیری شکل به نظر می رسند، سوزش، تورم و خارش شدیدی در واژن و نواحی تناسلی خود احساس می کنید، به هنگام برقراری رابطه جنسی درد غیر طبیعی دارید و در زمان دفع ادرار، سوزش و درد در خود احساس می کنید، می توان مبتلا شدن شما به عفونت قارچی واژن را تایید کرد.

اگرچه در مواردی که تشخیص دقیق بیماری به دلیل مشابهت نشانه ها به سایر انواع عفونت های ناحیه تناسلی دشوار باشد پزشک معالج بخشی از ترشحات واژن را برداشته و برای بررسی دقیق تر به آزمایشگاه می فرستد.

نکاتی در باب عفونت های قارچی واژن

ابتلا به عفونت های قارچی واژن در میان زنان شایع است، به طوری که ۷۵ درصد از آن ها در طول زندگی خود ابتلا به بیماری های قارچی را تجربه می کنند.

درمان های متداول شامل استفاده از داروهای خوراکی و موضعی ضد قارچ می باشد. اگرچه عفونت های قارچی قابل انتقال به بدن شریک جنسی می باشد، اما بیماری های قارچی واژن را نمی توان کاملا در گروه بیماری های مقاربتی قرار داد، زیرا زنانی هم که رابطه جنسی را تجربه نمی کنند، می توانند به این نوع از عفونت های قارچی مبتلا شوند.

چنانچه عفونت ها از بدن زن به همسرش منتقل شد، درمان مناسب برای مردان مصرف داروهای ضد قارچ خواهد بود.

وجود قارچ کاندیدا آلبیکنس در واژن

بیش از ۹۰ درصد عفونت های قارچی واژن ، ناشی از وجود قارچ کاندیدا آلبیکنس در واژن است. کاندیدا می تواند درون واژن زنان سالم هم وجود داشته باشد بی آنکه نشانه ای از ابتلا به عفونت را در آن ها پدیدار سازد.

در واقع شواهد نشان می دهد که ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان سالم قارچ کاندیدا را درون واژن خود دارند و برای اینکه وجود این قارچ موجب بیماری های عفونت قارچی در آن ها شود، بایست مقدار این قارچ از میزان مشخصی بیشتر شده و از تعادل خارج شود.

بطوری که این قارچ و باکتری رشد کرده و در حین رابطه جنسی پخش شود. هرچند این اتفاق بدون برقراری رابطه جنسی و در زنانی که زندگی جنسی فعالی هم ندارند، دیده می شود.

زیرا عفونت های قارچی واژن، صرفا در گروه بیماری های مقاربتی نمی گنجند و فقط از راه تماس جنسی منتقل شوند.

در ادامه

در موارد دیگر بایست نوع جدیدی از قارچ توسط واژن شناسایی شود.

بطور مثال، زمانی که به منظور درمان عفونت های مجاری ادراری یا سایر نقاط بدن و نیز به هنگام مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، آنتی بیوتیک استفاده می کنید، قارچ موجود در واژن هم تحریک به انتشار بیشتر خود شده و به این ترتیب مقدار آن در واژن بیش از حد معمول می شود و به سمت بافت های آن سرازیر شده و جداره واژن را دچار حساسیت، خارش و سوزش می کند.

جراحات یا آسیب هایی که به ساختار درونی واژن زنان وارد می شود، هم می تواند آنها را مستعد ابتلا به عفونت های قارچی در این ناحیه کند.

بطور مثال، زنانی که به جلسات شیمی درمانی می روند یا داروهای کورتون دار که سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن هستند مصرف می کنند، بیش از سایر زنان در معرض عفونت های قارچی قرار می گیرند.

قرص ضدبارداری

مصرف قرص های ضد بارداری، دیابت داشتن و تجربه بارداری هم از دیگر عوامل تشدید کننده ابتلا به بیماری های عفونت قارچی در زنان به شمار می آیند. استفاده از اسپری، ژل و خوشبوکننده های بهداشتی واژن هم می توانند احتمال ابتلای زنان به عفونت های قارچی را بیشتر کنند.

میتوان اینطور اضافه کرد که هر زنی که در شرایطی به سر برد که سیستم ایمنی بدنش ضعیف شود، عفونت های قارچی بیشتر بدنش را مورد آسیب قرار خواهند داد.

خشک نگه داشتن ناحیه واژن و دور نگه داشتن آن از مواد شیمیایی حساسیت زا می تواند از ابتلای زنان به این گروه از بیماری ها جلوگیری کند.

کاهش رطوبت ناحیه تناسلی به وسیله پوشیدن لباس های زیر نخی، تعویض زود هنگام آن ها، اجتناب از انتخاب لباس زیر تنگ و به تن کردن شلوارهای تنگ با پارچه های ضخیم، می تواند کمک موثری باشد در جهت کاهش احتمال ابتلا به این گروه از بیماری ها.

همچنین توصیه می شود زنان، پس از هر بار شست و شوی ناحیه تناسلی خود در حمام یا دستشویی، از سمت جلو به عقب آن را خشک کنند تا مرطوبت نماند. داشتن برنامه منظم برای حمام کردن و رعایت اصول بهداشتی در تمیز نگه داشتن ناحیه تناسلی و داخل واژن هم، از جمله راهکارهای کاربردی مفید در این باره محسوب می شود.

خوردن مواد غذایی حاوی پروبیوتیک (مانند ماست) هم می تواند مفید باشد.

چنانچه زنی بیش از چهار بار در سال به عفونت های قارچی واژن دچار شود، نشان از عمق عفونت و ضعیف شدن ایمنی بدنش نسبت به این نوع از عفونت ها دارد.

به این ترتیب نیاز به بررسی بیشتر سلامت ناحیه تناسلی او می باشد و لازم است درمان های خوراکی و موضعی به طور همزمان و برای مدت زمان بیشتری دنبال شوند.

با اینکه استفاده از کاندوم در پیشگیری از بسیاری از بیماری ها در حین برقراری رابطه جنسی کمک قابل توجهی می کند اما در مورد عفونت های قارچی چون امکان انتقال آن از نواحی که توسط کاندوم پوشیده نمی شود هم وجود دارد، توصیه پزشکان اجتناب از داشتن رابطه جنسی تا زمان بهبود کامل زنان از این عفونت ها می باشد تا از پخش شدن قارچ در این نواحی، پیشگیری کامل صورت گیرد.

درمان عفونت قارچی واژن

انتخاب درمان مناسب برای این گروه از عفونت ها، تصمیمی کاملا شخصی است که هر زنی می تواند با مشورت پزشک معالج خود پیش بگیرد. بر حسب درجه شدت عفونت ها هم، می توان انتخاب مناسب تری داشت. عفونت های قارچی واژن در سه سطح ضعیف، متوسط و شدید ایجاد می شوند.

در سطح عفونت ضعیف یا کم، ممکن است عفونت به خودی خود برطرف شود اما چون به ندرت این اتفاق می افتد بهتر است درمانی هرچند محدود مورد استفاده قرار گیرد. زیرا چنانچه عفونت های قارچی به خوبی درمان نشوند، بازگشت خواهند داشت.

در مورد عفونت های قارچی واژن، محل رشد و تکثیر قارچ را نرم و تمیز کرده، از وجود قارچ ها پاک می کنند و مانع از رشد مجدد قارچ ها می شوند.

به این ترتیب خارش و سوزش واژن از بین رفته و میزان باکتری و قارچ موجود در ناحیه واژن را به تعادل می رسانند. آنچه مهم می باشد، این است که پس از چند روز استفاده از روش های درمانی انتخابی، می بایست علائم عفونت برطرف شوند.

در واقع، دوره درمان این عفونت، 3 تا 7 روز می باشد که در پایان این مدت زمان، بایست واژن از وجود قارچ های عفونی پاک شود. در این وضعیت، قارچ و باکتری مفید برای واژن، در حد تعادل در آن وجود خواهد داشت.

درمان های خانگی

در موارد بسیاری می توان با درمان های خانگی، عفونت های قارچی واژن زنان را برطرف کرد. شواهد بسیاری در دست است از اینکه زنان زیادی، رضایت خود را پس از انجام درمان های خانگی در بهبود این گونه عفونت ها، اعلام کرده اند.

با اینکه درجه موفقیت آمیز بهبودی، با به کارگیری درمان های خانگی در زنان مختلف، به شکل متفاوتی مشاهده می شود، اما حداقل می توانند درمان مکمل خوبی برای مقابله با عفونت های قارچی محسوب شوند. انواع درمان های خانگی را می توان به شرح زیر معرفی کرد:

روغن درخت چای

روغن درخت چای مدت هاست که خاصیت ضد قارچ بودنش، مزیت آن شناخته شده است. نتایج پژوهش های زیادی توانایی این روغن را در از بین بردن انواع قارچ های عفونی تایید کرده اند.

در مطالعاتی که در این باره صورت گرفته تاثیر روغن درخت چای به روی قارچ کاندیدا آلبیکنس که اصلی ترین قارچ عفونت زا در ناحیه واژن زنان می باشد بررسی شده است.

نتایج حاکی از آن بوده که این قارچ توسط روغن درخت چای نابود شده و به این ترتیب تاثیر درمانی آن ثابت شده است. زنانی که این روغن را به شکل رقیق شده آن به روی تامپون ریخته و شب تا صبح داخل واژن خود نگه داشته اند از بهبود عفونت خود در روزهای بعد گزارش داده اند.

البته که این کار بایست با احتیاط کامل انجام شود زیرا ممکن است به دلیل حساس بودن دیواره های واژن، آنها را تحریک کرده و حساسیت بیشتری ایجاد کند. به همین منظور و برای گرفتن نتیجه بهتر می توان روغن درخت چای را با مقدار کمی روغن نارگیل گرم شده ترکیب کرده و به روی تامپون قرار داد تا جذب آن شود. نکته مهم اینکه تامپون بایست بطور مرتب عوض شود.

در ضمن به دلیل احتمال ایجاد آلرژی در برخی پوست ها، بهتر است قبل از استفاده روغن درخت چای در واژن، آن را به روی پوست دست امتحان کنید.

ماست طبیعی

ماست طبیعی که بدون طعم و افزودنی های دیگر باشد، حاوی باکتری های مفیدی است که پروبیوتیک خوانده می شوند. پروبیوتیک، برای سلامت بدن و متعادل کردن سطح باکتری و قارچ های غیر مضر در آن، مفید می باشد.

نتایج بدست آمده از برخی مطالعات در این زمینه بیان گر این است که انواع مشخصی از پروبیوتیک ها می توانند با قارچ هایی که عفونت واژن را ایجاد می کنند، مقابله خوبی داشته باشند. اگرچه در این باره اختلاف نظراتی هم مشاهده می شود اما زنان زیادی رضایت خود را از درمان موفقیت آمیز ماست، در مورد عفونت قارچی واژن خود اعلام کرده اند.

بنابراین توصیه می شود در صورت ابتلا به عفونت های نام برده شده، ماست بخورید، مقداری ماست به درون واژن و اطراف آن بمالید و با سرنگ یا یک اپلیکاتور، مقداری ماست داخل واژن خود سرازیر کنید.

روغن نارگیل

روغن نارگیل ، خاصیت ضد قارچ داشته و شواهد نشان می دهد در دفع قارچ کاندیدا که پیش از این هم ذکر شد و اصلی ترین عفونت قارچی واژن را ایجاد می کند بسیار موثر عمل می کند.

روغن نارگیل خالص و طبیعی را، هم می توان داخل واژن و هم خارج آن مورد استفاده قرار داد تا علائم عفونت قارچی واژن را از بین ببرد. روغن نارگیلی که گرم شود همراه با روغن درخت چای یا روغن گیاه مرزنگوش، ترکیب قدرتمندی در رفع عفونت های قارچی واژن خواهد بود.

سیر

سیر را می توان یک آنتی بیوتیک و ضد قارچ طبیعی در نظر گرفت. با این حال برخی پژوهشگران بر اساس مطالعاتی که داشته اند بر این باورند که مصرف سیر به شکل خوراکی تاثیری بر بهبود عفونت های قارچی واژن ندارد.

به همین دلیل راهکار دیگری که می توان بکار گرفت این است که زنان، سیر را در داخل واژن خود مورد استفاده قرار دهند. تجربه زنانی که یک حبه سیر را به نخی متصل کرده و وارد واژن خود کرده اند و آن را شب تا صبح نگه داشته اند، خبر از درمان عفونت آنها داده است.

البته به زنانی که پوست حساس دارند توصیه می شود با احتیاط بیشتری این کار را انجام دهند یا درمان های خانگی دیگر را جایگزین کنند.

روغن گیاه مرزنگوش

بر اساس یافته های حاصل از برخی تحقیقات، استفاده از روغن گیاه مرزنگوش، مانع از رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس می شود.

کپسول های حاوی این روغن که داخل واژن قرار داده می شوند و در طول شب می توانند تاثیر بر دفع عفونت قارچی واژن داشته باشند و نیز استفاده از این روغن به روی تامپون و قرار دادن آن در داخل واژن، روش هایی است که از خاصیت درمانی روغن گیاه مرزنگوش برای از بین بردن این نوع عفونت ها در زنان استفاده می شود.

می توان این روغن را همراه با روغن بادام شیرین، روغن نارگیل گرم شده و روغن زیتون به روی تامپون قرار داده و پس از اینکه بعد از گذشت چند دقیقه ای کاملا جذب تامپون شدند، آن را وارد واژن کرد.

بایست دقت کرد که هر ۲ تا ۴ ساعت یکبار تامپون را عوض کرد.