نوروز 1399 فرخنده‌باد

نوروزم من،
نوروز
اندوه نمی تواند برازنده تن‌ام باشد
شادی و روشنی بخشیدن، پیشه من است
هرگز، هرگز در اندوهناک‌ترین روزها
که ابرهای تیره در برابر خورشید می‌ایستند
این پیشه را رها نمی‌کنم
زیرا می‌دانم آن پیام آورانی که هسته نوروز را کاشتند
شادی و امید را بُن هستی یافتند
پس همه شما را می‌خوانم
کودک و بزرگ
که با آمدن من شادی و امید را در جای خود بگسترانید
که بی شادی و امید، زندگی می‌پژمرد