دوران عقد و نامزدی دورانی است که اگر چه زوجین زن و شوهر رسمی، قانونی هم دیگر هستند، اما هنوز با هم زیر یک سقف زندگی نمی کنند و دارای محدودیت های خاص خود هستند. در ادامه این مطلب، درباره رابطه دوران عقد، مطالبی به شما ارائه می‌شود.

معمولاً در ازدواج هایی که در ایران انجام می شود، دوران نامزدی، دورانی قبل از رفتن زیر یک سقف است که دختر و پسر در آن به صورت شرعی و قانونی عقد کرده و به هم محرم می شوند. در این دوران، رابطه ی دختر و پسر بسیار بیشتر و آزادتر از زمان قبل از عقد و محدودتر از دوران ازدواج و رفتن زیر یک سقف است. البته این محدودیت از کم تا زیاد با توجه به خانواده های دو طرف متفاوت است. معمولاً دوران عقد را دوران شناخت می نامند. این دوران طلایی باعث می شود که دختر و پسر بهتر یکدیگر را شناخته و با روحیات و خواسته های هم آشنا شوند.

در این دوران بسیاری از شناخت ها که یکی از مهم ترین آن‌ها شناخت جنسی دو طرف از هم است، صورت می گیرد. زیرا یکی از ویژگی‌های مهم ازدواج غیر از ایجاد رابطه‌ای دوستانه و محبت‌آمیز، فراهم آوردن رابطه‌ی جنسی است. رابطه‌ی جنسی، زن و مرد را بی‌درنگ در کنار هم قرار می‌دهد تا این‌که همسران در تمامی فعالیت‌های دیگر نیز با هم باشند.

نباید فراموش کرد که دختر و پسر در این دوران، کاملاً به هم حلال هستند و رابطه ی آن‌ها با هم نه تنها نادرست نیست، بلکه کاملاً درست و بجا است و در واقع همان رابطه ای است که اسلام به آن سفارش کرده است. از طرفی دیگر باید به زوج آموزش داده شود که دوران عقد محدودیت هایی هم دارد و هر زوجی برای تخطی نکردن از قوانین دوران عقد باید بتواند این حدود را رعایت کند.

دوران عقد از طرفی، دوران بسیار سختی برای زوج جوان است. در این دوران که معمولاً دختر و پسر گاهی با هم خلوت می کنند، کنترل کردن غریزه ی جنسی سخت است و همین موضوع این دوران را سخت می کند. خواسته ها و نیازهای جنسی، یکی از مهم ترین مسائل و گاهی مشکل سازترین موضوعات پیش آمده در این دوران است. در دوران عقد، دختر و پسر از لحاظ قانونی و شرعی زن و شوهر هستند و می توانند نزدیک ترین رابطه ی زناشویی را با هم داشته باشند، ولی محدودیت هایی که جامعه و خانواده ها در این دوران قرار داده اند، باعث می‌شود که برقرای رابطه ی آزادانه جنسی در این زمان مهیا نباشد.
رابطه ی جنسی دوران عقد، تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در این دوران چیست و آن‌ها چطور می توانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا کنند؟ بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل برمی‌خوردند. بعضی از زوج ها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می‌کنند.

در این دوران، هر زن و مردی وظیفه دارد که به خواسته های جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید. دختر و پسر می توانند با هم بیرون بروند، دست یکدیگر را بگیرند و علاقه شان را با لمس بدن یکدیگر بیشتر کنند، اما باید توجه داشته باشند که با توجه به سخت‌گیری خانواده ها در جلوگیری از بارداری دختر در این دوران، زوج در حد رابطه ی کامل جنسی پیش نروند.

رابطه دوران عقد، به نیازهای یکدیگر توجه کنیم یا نه؟
بعضی از دختران در این دوران، از نیازهای ابتدایی همسران‌شان دوری کرده و آن را نادرست می دانند. آن‌ها برآورده کردن کوچکترین خواسته های همسر را به رفتن زیر سقف مشترک موکول می کنند و نمی دانند که اشتباه آن‌ها تا چه حد می‌تواند به رابطه ی سالم شان ضرر وارد کنند. نباید فراموش کرد که ازدواج در اسلام و جامعه‌ی ما، تنها راه ارضا کردن غریزه ی جنسی است و مسلماً یک پسر هم یکی از نیت های ازدواجش این موضوع است و اگر این نیاز های ابتدایی توسط دختر رفع نشود، احتمال کشیده شدن پسر به رابطه هایی غیر از ازدواج و دلسرد شدن او از همسرش، وجود دارد و چه خوب است که این نیازها توسط این راه حلال رفع و رجوع شود.

البته پسر نیز باید متوجه باشد که برای خواسته هایش محدودیت بگذارد و همسرش را در سختی قرار ندهد. ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست‌ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت تا این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.
دوران عقد دورانی است که روابط عاطفی بین شما و همسرتان شکل می‌گیرد و به اوج خود می‌رسد. دراین دوران با هم انس می‌گیرید، یکدیگر را می شناسید و قلق های همدیگر را تا حدود زیادی پیدا می کنید. دوران عقد در واقع دورانی است که شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود.
در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می‌گیرد و رابطه جنسی اگر کنترل شده و خفیف باشد می‌تواند به شکل‌گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها بر اساس این رابطه شکل بگیرد پایدار و استوار نمی‌ماند.
اما واقعا سوال خیلی از دختر و پسرهای عقد کرده است است که حد رابطه دوران عقد کجاست؟
شما در دوران عقد می توانید مثل یک زوج واقعی با هم رابطه داشته باشید، یا باید همچنان از همدیگر فاصله بگیرید؟

رابطه دوران عقد از نگاه دینی
از نظر آموزه‌های دینی، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی از این راه عبادت محسوب می‌شود و حتی در روایتی آمده است اگر کسی عمل نزدیکی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یکی از سنت‌های پیامبران (ص) عمل کرده است، ولی از دیدگاه عرفی و فرهنگ عمومی بهتر است آمیزش جنسی تا زمان ازدواج و شروع زندگی مشترک به تاخیر افتد. تجربه نیز نشان داده است که این کار باعث تشدید علاقه زوجین نسبت به هم شده و از سوی دیگر انگیزه زوجین را در برداشتن موانع ازدواج و شروع زندگی مستقل تقویت می‌کند. برای اینکه درست بودن یا غلط بودن رابطه ی جنسی را بدانیم باید ابتدا رابطه را بشناسیم و سپس کاربرد رابطه زناشویی را در رابطه بدانیم.

روش های نزدیکی در دوران عقد
افراط و تفریط در رابطه دوران عقد ممنوع!
بعضی از زوج‌ها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می‌کنند. در این دوران، هر زن و مردی وظیفه دارد که به خواسته‌های جنسی همسر خود در حد معقول پاسخ گوید. دختر و پسر می‌توانند با هم بیرون بروند، دست یکدیگر را بگیرند و علاقه‌شان را با لمس بدن یکدیگر بیشتر کنند، اما باید توجه داشته باشند که با توجه به سخت‌گیری خانواده‌ها در جلوگیری از بارداری دختر در این دوران، زوجین در حد رابطه کامل جنسی پیش نروند.
بعضی از دختران در این دوران، از نیازهای ابتدایی همسران‌شان دوری کرده و آن را نادرست می‌دانند. آن‌ها برآورده کردن کوچکترین خواسته‌های همسر را به رفتن زیر سقف مشترک موکول می‌کنند و نمی‌دانند که اشتباه آن‌ها تا چه حد می‌تواند به رابطه سالم‌شان ضرر وارد نماید. نباید فراموش کرد که ازدواج در اسلام و جامعه‌ ما، تنها راه ارضا کردن غریزه جنسی است و مسلما یک پسر هم یکی از نیت‌های ازدواجش این موضوع است و اگر این نیاز های ابتدایی توسط دختر رفع نشود، احتمال کشیده شدن پسر به رابطه‌هایی غیر از ازدواج و دلسرد شدن او از همسرش، وجود دارد و چه خوب است که این نیازها توسط این راه حلال رفع و رجوع شود و البته پسر نیز باید متوجه باشد که برای خواسته‌هایش محدودیت بگذارد و همسرش را مجبور به ایجاد نزدیکی در دوران عقد نکند.

احتمال بارداری ناخواسته در رابطه دوران عقد را جدی بگیرید
آیا می‌دانید که هیچ یک از راه‌های پیشگیری از بارداری ۱۰۰درصد تضمین شده نیستند؟
به عنوان مثال استفاده از کاندوم ، می‌تواند احتمال بارداری تا حدود 85درصد کاهش دهد و هنوز 15درصد احتمال حاملگی وجود دارد. بنابراین اگر آمادگی بچه‌دار شدن در دوران عقد را ندارید، بهتر است از نزدیکی در دوران عقد خودداری کرده و روابط کامل زناشویی را تا بعد از عروسی به تعویق بیندازید.

تصمیم با شماست، اما درست تصمیم بگیرید
نزدیکی در دوران عقد یک تصمیم کاملا شخصی است و به حریم خصوصی شما مربوط می‌شود. از نظر شرعی و قانونی روابط جنسی بین پسر و دختری که صیغه عقد بین آن‌ها جاری شده است هیچ اشکالی ندارد. بنابراین تنها کسی که می‌تواند در خصوص رابطه جنسی شما و نامزدتان در دوران عقد، تصمیم‌گیری کند خود شما هستید. اما گرفتن این تصمیم کار سا‌ده ای نیست و نباید از کنار آن به سادگی عبور کنید. اما باید بدانید که اختلافات در دوران نامزدی بسیار متداول هستند، اما کم نیستند شمار کسانی که در همان ابتدای راه زندگی و در دوران عقد، از یکدیگر جدا شده‌اند. بنابراین قبل از برقراری روابط کامل جنسی با نامزدتان، به این موضوعات خوب فکر کنید.
اگر قرار باشد پاسخ این سوال را در یک عبارت بگوییم، باید بگوییم هیچ کدام! رابطه جنسی در دوران عقد تعاریف خاص خودش را دارد. شما شرعا همسر هستید و اگر یک رابطه کامل با هم داشته باشید که حتی منجر به بارداری شود، باز هم شرعا و قانونا کسی نمی تواند به شما خرده بگیرد. اما آنچه در این میان شک و تردید به وجود می آورد، عرف است. در مقابل عرف نباید جبهه گرفت. همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. شما و همسرتان بعد از عقد شرعا زن و شوهر هستید، اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغار نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.
این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.

روش های نزدیکی در دوران عقد

رابطه دوران عقد و وابستگی

مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟
شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود. به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موکول کنید که با هم زندگی مشترک را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می‌کنید.
اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می‌آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.

منبع: سلامت نیوز