شربت کتوتیفن برای کودکان، دوز مصرف دارد؟
منبع خبر /
سلامت مادر و نوزاد /
19-01-1399
خوددرمانی معضلی است که در ایران ریشه بسیار عمیقی دارد و حتی با تمام تمهیداتی هم که برای جلوگیری از این اشتباه اندیشیده شد، باز هم همه به خود درمانی میپردازند.
حساسیت فصلی در کودکان، عارضهای است که در آن دستگاه ایمنی بدن به طرز نامناسبی نسبت به یک ماده آلرژن واکنش نشان میدهد. نتیجه این عارضه، یک واکنش حساسیتی است که ممکن است گستره وسیعی از نشانهها را پدید آورد. معمولا با افزایش سن کودکان، نشانههای این حساسیت نیز از بین میرود.
درمان حساسیت فصلی کودکان یکی از مهم ترین دغدغه والدین است بنابراین دنبال راه های درمان هستند. شربت کتوتیفن از داروهایی است که به منظور پیشگیری از حملات آسم تجویز میشود. از این دارو به عنوان آنتیهیستامین برای درمان سرفه و آلرژی نیز استفاده میشود. خوابآلودگی، سرگیجه و سردرد برخی از عوارض مصرف شربت کتوتیفن میباشد.
حساسیتهای فصلی که معمولا خود را با علایمی همچون آبریزش بینی و سرفه نشان میدهند در میان افراد شایع هستند. این نوع حساسیتها بیشتر به هنگام تغییر فصول رخ میدهند که استفاده از دارو و قرص ضدحساسیت میتواند تا حد زیادی به کاهش علایم آن کمک کند. شربت کتوتیفن یکی از داروهای آنتیهستامین بوده که در این زمینه تجویز میشود.
اگر باردار هستید و پزشک این شربت را برای شما تجویز کرده، باید بدانید که بهتر است در مصرف آن احتیاط کنید.
در ادامه با موارد مصرف و عوارض احتمالی آن آشنا میشویم.
شربت کتوتفین چیست؟
شربت کتوتیفن (Ketotifen) از آنتیهیستامینهایی است که به منظور پیشگیری از آسم استفاده میشود. این دارو در موارد دیگری همچون التهاب بینی و التهاب ملتحمه و همچنین درمان سرماخوردگی ، آلرژی و کهیر نیز به کار میرود. کتوتیفن با کاهش التهاب در مجاری هوایی، باعث حرکت آزادتر هوا در آنها میشود. توجه داشته باشید که این دارو در حملات آسم استفاده نمیشود و فقط برای پیشگیری موثر است. این دارو به شکل قرص و شربت در دسترس است.
مقدار مصرف شربت کتوتیفن
کودکان بزرگتر از ۳ سال : ۱ میلی گرم (معادل یک پیمانه) دوبار در روز بعد از غذا .
کودکان ۶ ماهه تا ۳ سال : ۵/۰ میلی گرم ( معادل نصف پیمانه یا ۵/۲ میلی لیتر ) دو بار در روز.
-نوزادان و کودکان ۶ ماه تا ۳ سال - پزشک میزان مصرف را بر اساس وزن کودک تعیین میکند.
مصرف شربت کتوتیفن زیر شش ماه ممنوع است. توصیه می شود برای درمان قطعی به متخصص اطفال مراجعه کنید
تداخلات دارویی شربت کتوتیفن
اگرچه بی شک هیچ دارویی نباید همزمان مصرف شود، اما در برخی موارد با وجود رخ دادن تداخل دارویی، ممکن است نیاز به مصرف همزمان دو داروی مختلف باشد. در چنین مواردی ممکن است پزشک مربوطه مقدار مصرف دارو را تغییر دهد و یا داروی دیگری تجویز کند. بنابراین در صورت مصرف داروی دیگر آنرا با پزشک خود مطرح سازید.
عوارضی که نیاز به توجه پزشکی دارد:
علیرغم تاثیرات مورد نظر که یک دارو بهمراه دارد، امکان بروز برخی عوارض جانبی ناخواسته نیز وجود دارد. بروز هریک از عوارض زیر نیازمند مراقبتهای پزشکی و مراجعه به پزشک میباشد.
در صورت بروز هریک از این موارد سریعا با پزشک تماس حاصل نمایید:
موارد بیشتر شایع
-کاهش وزن
موارد کمتر شایع
-تب و لرز
-سرفه
- اسهال
-تب
-احساس کسالت و بیماری
-سردرد
- درد مفاصل
-از دست دادن اشتها
-درد عضلانی
-تهوع
-آبریزش بینی
-لرز
-گلو درد
-تعریق
-مشکل خواب
-خستگی و ضعف غیر عادی
-استفراغ
-خون دماغ
-خواب آلودگی
-خشکی دهان
-هیجان و برآشفتگی
-افزایش اشتها
-تحریک پذیری
-خشم
-تورم پلک
موارد نادر
-درد معده یا شکم
-تاول، خارش، پوسته پوسته شدن یا قرمزی پوست
-ادرار تیره یا خونی
-مدفوع زرد رنگ
-تشنج
-سوزش، درد و سختی حین ادرار
-سرگیجه
-تکرر ادرار
- اسپاسم عضلانی و پرش اندام ها
-بثورات پوستی
-از دست دادن ناگهانی هوشیاری
-بوی ناخوشایند تنفس
-استفراغ خونی
-زرد شدن پوست یا چشم
علائم مصرف بیش از حد
-تاری دید
-گیجی
-تشنج
-اختلال حواس
- سرگیجه
-خواب آلودگی شدید
-احساس سبکی سر حین برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته
-تپش سریع یا ضربان نامنظم قلب
-تحریک پذیری بیش از حد
-از دست دادن هوشیاری
-تعریق
-خستگی و ضعف غیر عادی
مسمومیت
مصرف اتفاقی بیش از مقدار تجویز شده موجب خستگی و گیجی مفرط ، عدم تعادل ، تغییر ضربان قلب ، اختلال در تنفس، تحریک پذیری،گرفتگی عضلات، کاهش فشار خون و اغماء می گردد که در صورت وقوع باید بلافاصله بیمار را وادار به استفراغ کرده و سریع به بیمارستان منتقل نمود .
درهنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در صورت مصرف بیش از حد این دارو با نزدیکترین مرکز مسمومیت های دارویی تماس گرفته شود. در صورتیکه بیمار تنفس نداشت سریعا با اورژانس تماس حاصل کنید.
نکاتی که در ارتباط با مصرف شربت کتوتیفن باید بدانید
- توصیه میشود در دوران بارداری و شیردهی این دارو با احتیاط مصرف شود.
- دوره درمان را کامل کنید.
- این دارو ممکن است باعث خوابآلودگی و گیجی گردد لذا در دورهی مصرف این دارو از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
- در صورت داشتن حساسیت دارویی و غذایی شدید قبل از مصرف این دارو پزشک را در جریان قرار دهید.
- طی مصرف این دارو مواردی مثل هیجانزدگی، بیقراری و بیخوابی مشاهده شده است.
- در صورت ابتلا به بیماریهایی مثل دیابت و صرع قبل از مصرف دارو پزشک را در جریان قرار دهید.
- در صورت فراموشی مصرف یک نوبت دارو به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است از نوبت فراموش شده چشم پوشی کرده و مقدار مصرف نوبت بعدی را نیز ۲ برابر نکنید.
نشانههای حساسیت فصلی در کودکان
هنگامی که کودک در معرض آلرژنها قرار دارد، این نشانهها را از خود بروز میدهد:
-عطسه
-خارش گلو و بینی
-گرفتگی بینی
- آبریزش بینی
-سرفه
-قرمزی، خارش، خشکی چشم و آمدن آب از چشم
اگر این نشانهها با خس خس سینه و مشکل در تنفس همراه شود، احتمال ابتلا کودک به آسم وجود دارد.
تفاوت آسم و حساسیت فصلی در کودکان
اگرچه آسم و آلرژی معمولا با هم همراه میشوند، اما متفاوت از یکدیگرند:
-آسم. بیماری مزمن تنفسی است که از ریهها آغاز میشود.
-حساسیت فصلی. واکنشی است که توسط سیستم ایمنی بدن آغاز میشود.
تمام مبتلایان به حساسیت فصلی آسم ندارند، اما مبتلایان به آسم همگی از گونهای آلرژی رنج میبرند.
مواد آلرژن در محیط زندگی
وجود برخی مواد در محیط زندگی موجب تحریک بیشتر آلرژی در کودکان میشود. برخی از این مواد آلرژن عبارتند از:
-گرد و غبار
-گردهها و هاگهای گیاهان
-پشم، خز و پر حیوانات
-لباسها و اسباب بازیهای ساخته شده از پوست و خز حیوانات
-لاتکس
-آنزیمهای آنتی باکتریال موجود در مواد شوینده
-برخی غذاها
تشخیص حساسیت فصلی در کودکان
حساسیت فصلی در کودکان به راحتی تشخیص داده میشود، زیرا نشانهها در زمان مشخصی از سال و با در معرض قرار گرفتن آلرژنها تکرار میشود.
اگر به ابتلای کودک به حساسیت فصلی مشکوک هستید، با پزشک او صحبت کنید. پزشک در مورد نشانهها و زمان بروز آنها از شما پرسشهایی میکند و براساس پاسخهای شما و معاینه جسمی کودک، حساسیت فصلی را در کودک تشخیص میدهد.
در غیر این صورت آزمایش خون یا آزمایش پوستی آلرژی انجام میشود.
معمولا پزشکان برای تشخیص دلیل حساسیت فصلی در کودکان، آزمایش پوستی را به یکی از دو روش زیر انجام میدهند:
-خراشی سطحی روی پوست ایجاد کرده و یک یا چند قطره از ماده آلرژن را روی آن خراش میریزند. اگر کودک به ماده آلرژن حساسیت داشته باشد، آن نقطه متورم میشود.
-مقدار اندکی از ماده آلرژن به زیر پوست تزریق میشود (نترسید، زیاد دردناک نیست!). پس از ۱۵ دقیقه اگر اطراف محل تزریق قرمز و متورم شد (مانند محل نیش حشرات) نشانگر حساسیت کودک به ماده آلرژن است.
در صورت مثبت بودن آزمایش آلرژی، کودک باید نشانههای حساسیت به ماده آلرژن را نیز داشته باشد تا وجود حساسیت در کودک تایید شود.
برای نمونه کودکی که در آزمایش حساسیت، نسبت به گرده چمن آلرژی نشان داده است، اگر هنگام بازی بر روی چمن عطسه و آبریزش بینی داشته باشد، وجود حساسیت نسبت به گرده چمن در او تایید میشود.
درمان حساسیت فصلی در کودکان
حساسیت فصلی در کودکان به دلایل ژنتیکی و محیطی بروز میکند. از آنجایی که نمیتوان دلیل ژنتیکی ابتلا به حساسیت را از بین برد، بایستی دلایل محیطی آن را کنترل کرد.
-راههای زیادی برای درمان حساسیت فصلی در کودکان وجود دارد که بسته به شدت بروز نشانهها، مناسبترین آنها انتخاب میشود.
مهمترین بخش درمان حساسیت فصلی در کودکان، شناخت ماده آلرژنی است که موجب بروز حساسیت شده است. برخی از کودکان با حذف یا کاهش آن ماده در زندگی روزمره خود، بهبود مییابند.
-در فصل گرده افشانی گیاهان، پنجرههای خانه را ببندید و از سیستم تهویه مطبوع استفاده کنید. در مکانهای بازی که گل و گیاه و گرده زیاد است، درون فضای بسته بمانید.
پس از بازی کودک در فضای باز، او را حمام کرده و لباسهایش را عوض کنید. در صورتی که امکان حمام کردن وجود ندارد، حداقل دستهای او را بشویید.
-ملحفه و رختخواب کودک را هر ۲ یا ۳ هفته یکبار بشویید. بالشها را در ۲ تا ۳ سال یکبار عوض کنید.
-وسایل خانه، خصوصا مبلمان و پرده را به طور مرتب تمیز کنید و در صورت نیاز بشویید.
-در صورتی که نمیتوانید از مواد آلرژن در محیط زندگی خود اجتناب کنید، داروهایی برای کاهش نشانههای حساسیت مصرف کنید. دکونژستانها، آنتی هیستامینها و اسپریهای استروییدی بینی در این زمینه راه گشا هستند.
-اگر نشانههای حساسیت با دارو قابل کنترل نیستند، پزشک شما را به متخصص آلرژی ارجاع میدهد تا در مقابل حساسیت فصلی واکسینه شوید.
- توصیه میشود در دوران بارداری و شیردهی این دارو با احتیاط مصرف شود.
- دوره درمان را کامل کنید.
- این دارو ممکن است باعث خوابآلودگی و گیجی گردد لذا در دورهی مصرف این دارو از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمایید.
- در صورت داشتن حساسیت دارویی و غذایی شدید قبل از مصرف این دارو پزشک را در جریان قرار دهید.
- طی مصرف این دارو مواردی مثل هیجانزدگی، بیقراری و بیخوابی مشاهده شده است.
- در صورت ابتلا به بیماریهایی مثل دیابت و صرع قبل از مصرف دارو پزشک را در جریان قرار دهید.
- در صورت فراموشی مصرف یک نوبت دارو به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است از نوبت فراموش شده چشم پوشی کرده و مقدار مصرف نوبت بعدی را نیز ۲ برابر نکنید.
مهمترین مطالب در اینباره:
ها...ها...هاچی! سه عطسه پشت سرهم صبحگاهی کودکتان و یک مشت دستمال کاغذی مچاله شده در دستش، شما را نگران میکند که شاید کودکتان سرما خورده است.
نشانههای دیگر مانند آب ریزش بینی و گرفتگی صدا نیز ممکن است دیده شود. اگر هر سال هنگام تغییر فصلها، کودک شما این نشانهها را بروز میدهد، مبتلا به حساسیت فصلی است.
حساسیت فصلی در زمانهای مشخصی از سال، خصوصا در فصل بهار که زمان گرده افشانی است و گردهها و هاگهای گلها و گیاهان در فضا پخش میشود، بروز میکند.
سیستم ایمنی بدن در مواجهه با این گردهها (که به آنها مواد آلرژن گویند) مواد شیمیایی مانند هیستامین را در بدن آزاد میکند که وارد جریان خون میشوند تا با مواد آلرژن مبارزه کنند. آزاد شدن این مواد در بدن موجب بروز نشانههای آلرژی میشود.
افراد ممکن است به یک یا چند چیز متفاوت حساسیت داشته باشند. کودکانی که تا پیش از این آلرژی نداشتهاند، ممکن است به یکباره به حساسیت فصلی مبتلا شوند. سن ابتلا معمولا حدود ۱۰ سالگی است و در حدود ۲۰ سالگی به اوج خود میرسد.
در بیشتر موارد، با افزایش سن در بزرگسالی نشانههای آلرژی از بین میرود. در کودکانی که والدین آنها مبتلا به حساسیت فصلی بودهاند، این نشانهها بیشتر دیده میشود.
اگر یکی از والدین به حساسیت مبتلا باشد، احتمال ابتلا کودک ۳۰% و اگر هم پدر و هم مادر به حساسیت مبتلا باشند، احتمال ابتلای کودک ۵۰% است.
ها...ها...هاچی! سه عطسه پشت سرهم صبحگاهی کودکتان و یک مشت دستمال کاغذی مچاله شده در دستش، شما را نگران میکند که شاید کودکتان سرما خورده است.
نشانههای دیگر مانند آب ریزش بینی و گرفتگی صدا نیز ممکن است دیده شود. اگر هر سال هنگام تغییر فصلها، کودک شما این نشانهها را بروز میدهد، مبتلا به حساسیت فصلی است.
حساسیت فصلی در زمانهای مشخصی از سال، خصوصا در فصل بهار که زمان گرده افشانی است و گردهها و هاگهای گلها و گیاهان در فضا پخش میشود، بروز میکند.
سیستم ایمنی بدن در مواجهه با این گردهها (که به آنها مواد آلرژن گویند) مواد شیمیایی مانند هیستامین را در بدن آزاد میکند که وارد جریان خون میشوند تا با مواد آلرژن مبارزه کنند. آزاد شدن این مواد در بدن موجب بروز نشانههای آلرژی میشود.
افراد ممکن است به یک یا چند چیز متفاوت حساسیت داشته باشند. کودکانی که تا پیش از این آلرژی نداشتهاند، ممکن است به یکباره به حساسیت فصلی مبتلا شوند. سن ابتلا معمولا حدود ۱۰ سالگی است و در حدود ۲۰ سالگی به اوج خود میرسد.
در بیشتر موارد، با افزایش سن در بزرگسالی نشانههای آلرژی از بین میرود. در کودکانی که والدین آنها مبتلا به حساسیت فصلی بودهاند، این نشانهها بیشتر دیده میشود.
اگر یکی از والدین به حساسیت مبتلا باشد، احتمال ابتلا کودک ۳۰% و اگر هم پدر و هم مادر به حساسیت مبتلا باشند، احتمال ابتلای کودک ۵۰% است.
نشانههای حساسیت فصلی در کودکان
هنگامی که کودک در معرض آلرژنها قرار دارد، این نشانهها را از خود بروز میدهد:
-عطسه
-خارش گلو و بینی
-گرفتگی بینی
- آبریزش بینی
-سرفه
-قرمزی، خارش، خشکی چشم و آمدن آب از چشم
اگر این نشانهها با خس خس سینه و مشکل در تنفس همراه شود، احتمال ابتلا کودک به آسم وجود دارد.
تفاوت آسم و حساسیت فصلی در کودکان
اگرچه آسم و آلرژی معمولا با هم همراه میشوند، اما متفاوت از یکدیگرند:
-آسم. بیماری مزمن تنفسی است که از ریهها آغاز میشود.
-حساسیت فصلی. واکنشی است که توسط سیستم ایمنی بدن آغاز میشود.
تمام مبتلایان به حساسیت فصلی آسم ندارند، اما مبتلایان به آسم همگی از گونهای آلرژی رنج میبرند.
مواد آلرژن در محیط زندگی
وجود برخی مواد در محیط زندگی موجب تحریک بیشتر آلرژی در کودکان میشود. برخی از این مواد آلرژن عبارتند از:
-گرد و غبار
-گردهها و هاگهای گیاهان
-پشم، خز و پر حیوانات
-لباسها و اسباب بازیهای ساخته شده از پوست و خز حیوانات
-لاتکس
-آنزیمهای آنتی باکتریال موجود در مواد شوینده
-برخی غذاها
تشخیص حساسیت فصلی در کودکان
حساسیت فصلی در کودکان به راحتی تشخیص داده میشود، زیرا نشانهها در زمان مشخصی از سال و با در معرض قرار گرفتن آلرژنها تکرار میشود.
اگر به ابتلای کودک به حساسیت فصلی مشکوک هستید، با پزشک او صحبت کنید. پزشک در مورد نشانهها و زمان بروز آنها از شما پرسشهایی میکند و براساس پاسخهای شما و معاینه جسمی کودک، حساسیت فصلی را در کودک تشخیص میدهد.
در غیر این صورت آزمایش خون یا آزمایش پوستی آلرژی انجام میشود.
معمولا پزشکان برای تشخیص دلیل حساسیت فصلی در کودکان، آزمایش پوستی را به یکی از دو روش زیر انجام میدهند:
-خراشی سطحی روی پوست ایجاد کرده و یک یا چند قطره از ماده آلرژن را روی آن خراش میریزند. اگر کودک به ماده آلرژن حساسیت داشته باشد، آن نقطه متورم میشود.
-مقدار اندکی از ماده آلرژن به زیر پوست تزریق میشود (نترسید، زیاد دردناک نیست!). پس از ۱۵ دقیقه اگر اطراف محل تزریق قرمز و متورم شد (مانند محل نیش حشرات) نشانگر حساسیت کودک به ماده آلرژن است.
در صورت مثبت بودن آزمایش آلرژی، کودک باید نشانههای حساسیت به ماده آلرژن را نیز داشته باشد تا وجود حساسیت در کودک تایید شود.
برای نمونه کودکی که در آزمایش حساسیت، نسبت به گرده چمن آلرژی نشان داده است، اگر هنگام بازی بر روی چمن عطسه و آبریزش بینی داشته باشد، وجود حساسیت نسبت به گرده چمن در او تایید میشود.
درمان حساسیت فصلی در کودکان
حساسیت فصلی در کودکان به دلایل ژنتیکی و محیطی بروز میکند. از آنجایی که نمیتوان دلیل ژنتیکی ابتلا به حساسیت را از بین برد، بایستی دلایل محیطی آن را کنترل کرد.
-راههای زیادی برای درمان حساسیت فصلی در کودکان وجود دارد که بسته به شدت بروز نشانهها، مناسبترین آنها انتخاب میشود.
مهمترین بخش درمان حساسیت فصلی در کودکان، شناخت ماده آلرژنی است که موجب بروز حساسیت شده است. برخی از کودکان با حذف یا کاهش آن ماده در زندگی روزمره خود، بهبود مییابند.
-در فصل گرده افشانی گیاهان، پنجرههای خانه را ببندید و از سیستم تهویه مطبوع استفاده کنید. در مکانهای بازی که گل و گیاه و گرده زیاد است، درون فضای بسته بمانید.
پس از بازی کودک در فضای باز، او را حمام کرده و لباسهایش را عوض کنید. در صورتی که امکان حمام کردن وجود ندارد، حداقل دستهای او را بشویید.
-ملحفه و رختخواب کودک را هر ۲ یا ۳ هفته یکبار بشویید. بالشها را در ۲ تا ۳ سال یکبار عوض کنید.
-وسایل خانه، خصوصا مبلمان و پرده را به طور مرتب تمیز کنید و در صورت نیاز بشویید.
-در صورتی که نمیتوانید از مواد آلرژن در محیط زندگی خود اجتناب کنید، داروهایی برای کاهش نشانههای حساسیت مصرف کنید. دکونژستانها، آنتی هیستامینها و اسپریهای استروییدی بینی در این زمینه راه گشا هستند.
-اگر نشانههای حساسیت با دارو قابل کنترل نیستند، پزشک شما را به متخصص آلرژی ارجاع میدهد تا در مقابل حساسیت فصلی واکسینه شوید.