به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، جعبه کوچک صدا امسال در حالی هشتادمین سال‌روز تولد خود را جشن می‌گیرد که اغلب مردم به اجبار خانه‌نشین شده و هیچ چیزی در کشور و البته در دنیا شرایط عادی ندارد.

رادیو هشتادساله ایران در این سال‌ها صداها و آواهای بسیاری را به خود شنیده و میزبان صدای دلنشین هنرمندان زیادی بوده است؛ از صداهای آرام گرفته تا صداهای خش‌دار و خشنی که هر کدام به نوعی برای شنونده‌ها جذاب و خاطره‌ساز بوده‌اند.

به مناسبت تولد هشتادسالگی رادیو در ایران، با چند نفر از هنرمندان خوش‌صدای رادیو به گفت‌وگو نشسته و احوال آن‌ها را در این روزهای کرونایی جویا شده‌ است. در ادامه این گفت‌وگوها را می‌خوانید:

۸۰ سال زمان کمی نیست!

رضا عمرانی، صدابازیگر از فراز و ‌نشیب‌هایی که رادیو در این ۸۰ سال تجربه کرده و اتفاقات گوناگونی گفت که کم از شرایط امروز نداشته‌اند.

او اظهار کرد: ۸۰ سال زمان کمی نیست. در این سال‌ها کشور ما وقایع بسیاری را پشت سر گذاشته است؛ از جنگ جهانی گرفته تا جنگ خودمان و مسائل بین‌المللی که تاثیرگذار بوده‌اند.

عمرانی رسالت خطیر رادیو را سکوت نکردن در شرایط بحرانی عنوان کرد و گفت: رادیو رسانه‌ای است که متکی به صداست و با سکوت میانه‌ای ندارد، بنابراین همیشه فعال بوده است. رادیو از زمان تاسیسش در سال ۱۳۱۹ تا زمان حال همیشه رفیق و همراه مردم بوده است.

او درباره وظیفه هنرمندان در این شرایط گفت: هنرمند با هر ابزار و هنری که در دست دارد می‌تواند امیدبخش باشد و وظیفه ابدی‌اش باز کردن پنجره‌هایی به سوی امید است.

این گوینده این روزها مشغول ضبط کتاب‌های صوتی است. عمرانی خیلی از آثارش را با تخفیف بالای ۵۰درصد و خیلی‌ها را رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است تا این‌گونه مخاطبانش را به مطالعه و گوش کردن به کتاب‌های صوتی مخصوصا در این روزها تشویق کند.

رادیویی‌ها کمتر شناخته می‌شوند اما با عشق کار می‌کنند

نگین خواجه‌نصیر، گوینده از ضرورت حضور پررنگ‌تر رادیو در این روزها در کنار مردم گفت و بیان کرد: همان‌طور که در این روزهای کرونایی در کنار مردم بودیم و کارمان را انجام دادیم الان هم مردم از ما انتظار دارند تولد هشتادسالگی رادیو را جشن بگیریم و ما باید مجازی هم شده این روز را جشن بگیریم.

خواجه‌نصیر با اشاره به این‌که هنرمندان اولین گروهی بودند که ویروس کرونا کارشان را متوقف کرد، اظهار کرد: طول می‌کشد تا برای فعالیت‌های فرهنگی شرایط به حالت عادی برگردد، اما هنرمندان سعی کرده‌اند در این روزها با مردم همراه باشند و هر کس در هر رشته و زمینه‌ای که فعالیت داشته است سعی کرده‌ تا کارش را ادامه دهد.

این گوینده رادیو با بیان این‌که تمام روزهای قرنطینه سر کار حضور داشته و کارش را متوقف نکرده است گفت: کار کردن در این شرایط سخت است، اما خود من به خاطر عشق به کارم آمده‌ام و با وجود این‌که کار ما در فضای بسته و استودیو است، من از ۲۸ اسفند تا همین الان کارم را ادامه داده‌ام.

او افزود: با توجه به این‌که مردم در قرنطینه و خانه هستند ما ویژه‌برنامه‌های نوروز را تمدید کردیم و من هم صبح و هم شب برنامه زنده داشتم و در واقع کارم در این ایام بیشتر بود.

خودم ‌هم یادم نبود تولد رادیو است!

شهین نجف‌زاده، یکی دیگر از گوینده‌های رادیو گفت که حتی خودش هم فراموش کرده بوده امروز تولد رادیو است.

او اظهار کرد: آن‌قدر ذهن همه ما درگیر کرونا و بیماری و مشکلات شده است که حتی خود من هم تولد رادیو را یادم نبود.

این گوینده اضافه کرد که فقط تا ۲۲ اسفند در محل کارش حضور داشته و تا همین چند روز قبل که اجبارا دوباره به سر کار برگشته در قرنطینه کامل خانگی بوده است.

نجف‌زاده در پاسخ به این سوال که در ایام خانه‌نشینی و قرنطینه خانگی چه کارهایی انجام داده است، خاطرنشان کرد: کارهای عقب‌افتاده‌ام را انجام دادم و روی کتاب‌هایی که قرار بود بعد از قرنطینه بخوانم، کار کردم.

او افزود: قرنطینه فرصتی بود تا در کنار خانواده باشیم و کارهای عقب‌افتاده را انجام دهیم.

نجف‌زاده در پاسخ به این سوال که نقش هنرمندان در این شرایط چیست و چه کاری می‌توانند در حیطه هنری و شغلی‌شان انجام دهند، گفت: آگاهی دادن از طریق فضای مجازی وظیفه هنرمندان است و الان که با شما صحبت می‌کردم به ذهنم رسید که می‌توانستم در این روزها داستان‌های کوتاه و مطالب کوتاه بخوانم و روی اینترنت بگذارم تا علاقه‌مندان بتوانند استفاده کنند. این‌ کار تا الان به ذهنم نرسیده بود و سعی می‌کنم انجامش دهم.