درباره رود آمازون تا مجسمه برزیل

تور برزیل

رود آمازون و حیات وحش آمازون در برزیل

جنگل آمازون کجاست؟ جنگل آمازون بزرگترین جنگل حاره جهان است که رود آمازون در دلش جریان دارد. جنگل و رود آمازون نیمی از قاره آمریکای جنوبی و حدود 70 درصد کشور برزیل را تشکیل داده‌اند. به همین دلیل اکوسیستم برزیل و حیات جانوری و گیاهی آن تنوع زیادی دارد. حیات وحش آمازون یکی از جاهای دیدنی برزیل است که بیش از 10 میلیون گونه از گیاهان و جانوران و حشرات دنیا را در خود جای داده است. زیستگاه نیمی از جانوران زمین و یک چهارم کل پرندگان دنیا آمازون است. جنگل‌های بارانی آمازون محل زندگی حدود 427 گونه پستاندار، 1300 گونه پرنده، 378 گونه خزندگان و بیش از 400 گونه دوزیستان است. برخی از حیواناتی که حیات وحش آمازون را تشکیل می‌دهند شامل جگوارها، خرس‌های تنبل، دلفین‌های رودخانه‌ای، ماکائوها (طوطی‌های دم بلند)، آناکونداها، قورباغه‌های شیشه‌ای و قورباغه‌های سمی هستند. برخی از خطرناک‌ترین جانوران ساکن در آمازون عبارتند از:

مجسمه برزیل (Christ the Redeemer)

مجسمه برزیل که به نماد شهر ریودوژانیرو تبدیل شده، مجسمه مسیح منجی است. در واقع این مجسمه به عنوان سمبل مسیحیت در برزیل ساخته شده. اولین بار در سال 1850 یک کشیش کاتولیک پیشنهاد ساخت یک بنای مذهبی در این شهر را داد. سرانجام در سال 1920 یک معمار فرانسوی مجسمه برزیل را در ارتفاع 710 متری نوک کوه کورکووادو ساخت. مجسمه برزیل، عیسی مسیح را در حالت ایستاده، به‌صورتی‌که دستان خود را کاملاً باز کرده نشان می‌دهد. این حالت نشان‌دهنده پذیرش همه انسان‌ها در آغوش مسیح است. از سوی دیگر، این مجسمه به یک محافظ نمادین برای شهر ریودوژانیرو و مردمش تبدیل شده است.

درباره برزیل (Brazil)

اعتقاد عمومی وجود دارد که نام برزیل از نوعی درخت به اسم pau-brasil گرفته شده. این درخت برای مهاجران اولیه کشور برزیل ارزش و اهمیت زیادی داشته است. از سوی دیگر برخی بر این باورند که نام برزیل برگرفته از نام جزیره اسطوره‌ای برزیل است که در قرون وسطی در اروپا از آن بسیار یاد شده است. ساکنین برزیل از حدود 10 هزار سال پیش اقوام نیمه مهاجر بوده‌اند. اما در سال 1500 میلادی، برزیل مستعمره پرتغال شد. از آن زمان به بعد بردگانی از نقاط مختلف آمریکا به این کشور آمده و در آن ساکن شدند. بعدها اکثر بردگان مهاجر به برزیل از کشورهای آفریقایی بودند.

بزرگ‌ترین جنگل‌های جهان، آمازون در کشور برزیل قرار دارند.

موسیقی برزیلی

موسیقی برزیل شامل تحت تاثیر سبک‌های موسیقی متنوع مناطق آفریقایی، آمریکایی و اروپایی است. موسیقیدانان برزیلی سبک‌های خاص و منحصربه‌فردی را از جمله فورو، رِپِنتِ، کوکو دو رودا و... را گسترش داده‌اند. همچنین ورژن برزیلی سبک‌های موسیقی خارجی مانند پاپ، راک، هیپ هاپ، موسیقی دیسکو و دیگر سبک‌ها در این کشور وجود دارد. سامبا مشهورترین موسیقی برزیلی در جهان است. این سبک موسیقی به دلیل کارناوال‌های برزیل مشهور شده است.

ایگواسو؛ آبشاری بزرگ‌تر از نیاگارا (Iguazu Falls)

این آبشار، یکی از 20 جاذبه برزیل که حتما باید ببینید است. آبشار ایگواسو به طول 7/2 کیلومتر، ترکیبی شگفت‌انگیز از طبیعتی بینظیر در محل تلاقی سه کشور برزیل، پاراگوئه و آرژانتین است. دوسوم این آبشار رؤیایی در خاک آرژانتین واقع‌ شده ولی مناطقی که زیبایی‌های سحرانگیز ایگواسو خودنمایی می‌کند در برزیل است. در واقع در خاک برزیل می‌توان عظمت این آبشار باشکوه را با تمام وجود لمس کرد. آبشار ایگواسو از 270 آبشار کوچک‌تر تشکیل‌ شده است. یکی از بلندترین قسمت‌های این آبشار معروف به گلوگاه شیطان (Devil's Throat) است و ارتفاع آن به 82 متر می‌رسد. از جذابیت‌های این آبشار مهیج، قایق‌سواری در آب‌های خروشان و وجدآور و نیز پرواز بر فراز آبشار ایگواسو با هلیکوپتر است. بخشی از آبشار ایگواسو در پارک ملی ایگواسو در برزیل و بخش دیگر در پارک ملی دیگری به همین نام در آرژانتین قرار گرفته است. این دو پارک به ترتیب در سال‌های 1984 و 1987 به ثبت جهانی یونسکو رسیدند. اگر کسی به برزیل سفر کند و این آبشار باشکوه را نبیند گویی به برزیل نیامده. پس این آبشار را در بازدیدهای‌تان از قلم نیندازید.

همچنین این آبشار 3 برابر آبشار نیاگارا در آمریکای شمالی وسعت داشته و از آبشار ویکتوریا در آفریقا نیز به‌ طور قابل‌توجهی بزرگ‌تر است. حجم جریان آب آبشار ایگواسو در طی فصول بارانی، از ماه نوامبر تا مارس (آبان تا فروردین)، به حداکثر 12/750 متر مکعب بر ثانیه می‌رسد و در طی فصول خشک، از اوت تا اکتبر (مرداد تا مهر)، این میزان کاهش‌ یافته و به حداقل خود می‌رسد. در مجموع، میانگین جریان سالیانه این آبشار در حدود 1/756 متر مکعب بر ثانیه است.

رود نگرو یا ریو نگرو (Rio Negro)

رود نگرو در آمریکای جنوبی با طول تقریبا ۲٬۲۵۵ کیلومتر جریان دارد. این رود از گواینیا در شرق کلمبیا سرچشمه می‌گیرد و با گذر از شمال غربی برزیل در مانائوس به رود آمازون می‌ریزد. آب‌های این رود سیاه است. به همین دلیل به آن ریو نگرو-به معنای رود سیاه- می‌گویند.

رنگ سیاه آب‌های شفاف ریو نگرو نتیجه تجزیه مواد آلی موجود در باتلاق‌های حاشیه آن و گل‌ولای کم در آن است. به همین سبب تضاد چشمگیری بین آب‌های سیاه‌رنگ ریو نگرو و زردرنگ برانکو و آمازون وجود دارد. این رود سپس به سمت آمازون جریان یافته و در نزدیکی مانائوس، در مکانی موسوم به «مجمع آب‌ها»، با رود گِلی و قهوه‌ای‌رنگ سولیمویس تلاقی می‌کند و در نهایت رود آمازون را تشکیل می‌دهد.

ریو؛ رؤیای گردشگران (Rio de Janeiro)

ریودوژانیرو، کوه‌های مرتفع جنوب و جنگل‌های عظیم آمازون را ندارد؛ اما نمی‌توان شیفته‌ شهری که میان ماسه‌های داغ سفید و ارتفاعات سبز رشد کرده، نشد. بیشتر مسافران سفر خود به برزیل را یا با ریو شروع می‌کنند و یا با آن به پایان می‌برند.

ریو به سه بخش شمالی (از خیابان پرزیدنت وارگاس تا مرزهای شمالی شهر)، مرکزی (مرکز قدیمی شهر، مراکز تجاری و محله‌های مرکزی مسکونی مانند سانتا ترزا و گلوریا) و بخش جنوبی (محله‌های ساحلی مانند کوپاکابانا، ایپانما، لمه، لاگوآ و سائو کونرادو) تقسیم می‌شود.

بخش مرکزی ریودوژانیرو، هم مهم‌ترین بناهای تاریخی، کلیساها و میدان‌های مهم، مجسمه‌ها و موزه‌ها را در خود دارد و هم میزبان برج‌ها و ساختمان‌های اداری این شهر است. مرکز شهر از موررو د سائو بنتو در شمال تا بنای یادبود پایان جنگ جهانی دوم در جنوب و از پراخا در ساحل شرقی تا سامبادرومو در غرب کشیده شده است؛ ناحیه‌ زیبای کوچکی که می‌توانید طی ٤٥ دقیقه، پیاده از یک سر تا سر دیگرش بروید. پراخا، مهم‌ترین میدان شهر، در این منطقه‌ شهر واقع‌ شده است. خیابان اصلی این بخش، تراوسا دو کومرسیو، شب‌ها پر از جوانان و مسافران پر جنب‌وجوش است.

بخش جنوبی ریو از قدیم محل زندگی کولی‌ها بوده است. سانتا ترزا، فلامنگو و گلوریا، در آغاز قرن بیستم از زیباترین محله‌های ریودوژانیرو بودند. از دیگر محلات نزدیک بندر می‌توان به بوتافوگو، اورسا و کوزموولو اشاره کرد. معروف‌ترین محله‌های ساحلی، کوپاکابانا، ایپانما، سائو، کنترادو و بارا تیژوکا (که پر است از مرکزخریدها و خیابان‌های عریض) هستند. در شمال بخش جنوبی، باغ‌های معروف ریو قرار گرفته‌اند. در انتهای ایپانما می‌توانید صخره‌ یپدرادویس ایرمائوس، معروف به سنگ دو برادر را نیز ببینید. اگر همین مسیر را ادامه دهید، به ساحل سائوکونرائو می‌رسید که برای موج‌سواری امکانات مناسبی دارد.

غذا و مخلفات!!!

مردم ریودوژانیرو عاشق غذا خوردن در رستوران هستند و این کار را هم حسابی طول می‌دهند؛ برای همین می‌توانید با خیال راحت مشغول غذای‌تان شوید و مطمئن باشید که اگر طول بکشد، پیشخدمت‌ها بالای سرتان نمی‌آیند.

رستوران‌های ریو، انواع مختلفی دارند که بهتر است پیش از انتخاب جایی برای غذا خوردن، آن‌ها را بشناسید. چوپریاس، به رستوران‌هایی می‌گویند که غذا و نوشیدنی معمولی دارند. کیفیت رستوران‌های بوتکینس بهتر است و معمولاً زودتر از سایر رستوران‌ها باز می‌کنند. دکه‌های غذا فروشی هم با غذاهای مختلف در تمام سطح شهر غذا تهیه می‌کنند.

در تمام محله‌های ریو، همه جور رستوران –از ارزان‌قیمت گرفته تا لوکس و گران- و همه جور غذایی هم به‌ راحتی پیدا می‌شود؛ از ساندویچ‌های ساده تا استیک‌های لذیذ، از سوشی تا غذاهای اصیل برزیلی و...

رستوران‌های رودیزیو همان بوفه‌های خودمان‌اند که با پرداخت یک مبلغ ثابت می‌توانید در آن هرچه که دوست دارید بخورید. معروف‌ترین این رستوران‌ها، چوراسکاریا لقب دارند و تخصص‌شان گوشت کبابی است.

اگر اهل امتحان کردن غذاهای محلی هستید، معروف‌ترین غذای برزیل را فراموش نکنید! ریو یکی از بهترین شهرها برای خوردن فیژوآدا، خورش لوبیای سیاه و گوشت، است که کنارش برنج، سبزیجات و پرتقال سرو می‌کنند. فیژوآدا اصیل‌ترین غذایی است که در این مناطق پیدا می‌شود و خودش به تنهایی ارزش سفر به ریو را دارد!

پیراشکی‌ها و غذاهای دست‌فروشان ریو هم معروف‌اند و نباید از آن‌ها غافل شد. کوشینا (ناگت مرغ) و ژوئلیو (کالباس و پنیر) از پیراشکی‌های معروف محلی‌اند. برزیلی‌ها به نان و پنیر تست‌شده پان‌دکیژو می‌گویند؛ غذای لذیذی که در ریو هم فراوان پیدا می‌شود. تاپیوکا هم کرپ برزیلی است و ارزش امتحان کردن را دارد. این‌جور غذاها در دکه‌های کنار خیابان زیاد پیدا می‌شوند، اما دقت کنید که از هر دست‌فروشی نباید خوراکی خرید. اگر در بساط دست‌فروش یخچال پیدا می‌شد و خودش ظاهر تمیز و مرتبی داشت. از طرفی جلوی چرخش برزیلی‌ها صف‌ کشیده بودند، تقریباً می‌توانید مطمئن باشید که امتحان کردن غذاهایش خطری ندارد. پیشنهاد می‌کنم در سفر خود به برزیل حتما یکی از 11 غذای وسوسه‌انگیز برزیلی را امتحان کنید.

برزیل میوه‌های عجیب‌وغریب و درنتیجه، آب‌میوه‌های عجیب‌وغریب زیادی دارد. آگوا دکوکو (آب نارگیل) و کادودکانا (آب نیشکر) از آن چیزهایی است که حتماً باید در سفر به ریو امتحان کنید. آسایی میوه‌ معروف برزیلی است که داخلش بنفش است و آب‌ میوه و بستنی‌اش طرفدار زیادی دارد.

کارناوال‌ها (Rio carnival)

به‌طور کلی فستیوال‌ها و کارناوال‌های برزیل متنوع‌اند. کارناوال ریودوژانیرو، بی‌شک مهم‌ترین رویداد این شهر است و شهرت جهانی هم دارد. برای برخی از مردم ریودوژانیرو، کارناوال یک کار تمام‌وقت حساب می‌شود، نه یک خوش‌گذرانی مخصوص مسافران و توریست‌ها.

با وجود اینکه جنبه‌ مذهبی کارناوال سال‌هاست از میان‌ رفته، زمان آن را هنوز هم طبق تقویم مسیحی معین می‌کنند: روز چهارم بعد از چهارشنبه خاکستر (اولین روز ایام روزه که یک چهارشنبه بین فوریه و مارس است)؛ هرچند کارناوال ریو این روزها تبدیل به رویدادی طولانی‌مدت شده که در جشن سامبا اسکول به اوج خود می‌رسد.

ورزشگاه معروف ماراکانا (Maracana)

استادیوم‌های زیادی در جهان نیستند که می‌توانند ادعا کنند علاوه بر ثبت لحظات ورزشی، تاریخ‌ساز نیز بوده‌اند. اما ورزشگاه ماریو فیلیو معروف به ماراکانا با معماری بی‌نظیر گنجایش عظیم و نمای فوق‌العاده خود قطعاً یکی از آن‌هاست. ورزشگاه غول‌پیکر ماراکانا، که در قلب ریودوژانیرو و پیش از جام جهانی ۱۹۵۰ ساخته‌ شده، صحنه‌های فراموش‌نشدنی از فوتبال برزیل و جهان را شاهد بوده است. در رقابت داغ آمریکای جنوبی و در میان هواداران متعصب فوتبال ماراکانا نماد قلعه‌ای مستحکم است. بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال برزیل- په له، گارینشا، زیکو و روماریو- در این ورزشگاه توپ زده‌اند و باید اذعان کرد فقط حریفان سرسخت می‌توانند از جهنمی، که گنجایش ۱۸۳ هزار نفر تماشاچی را دارد، جان سالم به دربرند.

سواحل ریو (Rio Beaches)

سواحل ریو با آب‌های اقیانوسی خلیجی و شن‌های نرم و زیبای خود، و البته آفتاب دلنواز، سالانه هزاران توریست را به خود جذب می‌کنند. از جمله این سواحل می‌توان به ساحل راموس، فلامنگو، بوتافوگو، یورکا، ورملا، لیم، کوپاکابانا، آرپودور، ایپانما، لبلون، سائو کونرائو، بارا دی تیجوکا و غیره اشاره کرد.

کوپاکابانا (Copacabana)

منطقه‌ای در جنوب ریودوژانیرو است که به خاطر ساحل 4 کیلومتری خود، بسیار محبوب است. ساحل کوپاکابانا از خیابان پرینسسا ایزابل شروع و به پوستو سیکس خاتمه می‌یابد. در آن‌ سوی کوپاکابانا، دو ساحل کوچک، یکی داخل قلعه کوپاکابانا و دیگری بعد از آن، یعنی ساحل دیابو، قرار دارد. ساحل آرپودور، جایی که موج‌سواران بسیاری را به خود جذب می‌کند، نیز از جذابیت‌های این منطقه است.

ایپانما (Ipanema)

در ایپانما نه‌ تنها می‌توانید از ساحلی بی‌نظیر استفاده کنید، بلکه هتل‌های مجلل بسیاری نیز در این منطقه وجود دارند که کیفیت رستوران‌های بین‌المللی و خریدی به‌یادماندنی در روئا گارسیا داویلا را می‌توانید در آن‌ها تجربه کنید. موزه سنگ‌های گران‌بهای آمستردام ساور نیز برای گردشگران تورهای داخلی برگزار می‌کند. بازدید از خیابان تجاری ویسکوند دی پیراجا با مغازه‌ها، رستوران‌ها و بهترین بوتیک‌های ریو و یکشنبه‌بازار هیپی با مجسمه‌های چوبی، صنایع‌دستی و لوازم موسیقی نیز خالی از لطف نیست.