گل زیپلین یا موسی در گهواره با نام انگلیسی موسی در نیزار یا Moses in the bullrushe و نام علمی Rhoeo discolor شناخته می‌شود، اسم دیگر این گیاه در فارسی رایج، "رهوئو" است.

این گیاه از خانواده برگی بیدی‌ها(کاملیناسه) بوده و بومی مکزیک است. برگ های این گیاه پهن و نیم گوشتی به طول ۳۰ سانتی‌متر بوده که در حول یک محور روییده‌اند و رنگ برگ‌ها سبز براق با رگه‌های ارغوانی و پشت آنها ارغوانی تند است.

علت اینکه این گل موسی در گهواره گفته می‌شود به علت شکل گل‌های آن است به طوریکه دسته‌ای از گل‌های سفید درون بستری به شکل گهواره قرار دارند که یادآور داستان حضرت موسی زمانی که مادرش او را درون سبدی قرار داد و در رود نیل رها کرد، است.

نور مورد نیاز زیپلین نور کامل با تمایل به سایه نسبی است و باید مواظب تابش اشعه مستقیم آفتاب به ویژه در ظهر و از پشت شیشه باشید. در صورت نبود نور کافی برگ های آن رنگ پریده خواهد شد و گیاه خسته به نظر می‌رسد.

درجه حرارت زندگی برای انسان بهترین محیط رشد گل زیپلین است و حداقل درجه حرارت قابل تحمل در زمستان ۱۶ درجه سانتیگراد و حداکثر درجه حرارت در تابستان ۲۱ درجه است.

برای آبیاری گل موسی در گهواره حتماً دقت کنید که این گیاه خاک مرطوب را دوست دارد و نه خیس. پس برای آبیاری آن با دقت ابتدا انگشت خود را تا بند اول درون خاک فرو کنید و در صورتی که خیس نبود و خاک به دستتان نچسبید به آبیاری اقدام کنید. دقت کنید که در نیمه دوم سال به علت سرما گیاه به آب کمتری احتیاج دارد و باید میزان آبیاری را کمتر کنید.

حداقل دو بار در هفته در طول سال غبارپاشی کنید، در صورتی که درجه حرارت بالا باشد عمل غبارپاشی را زیاد کنید، در زمستان از آب ولرم استفاده کنید.

ظهور لکه‌های قهوه‌ای بر روی برگ‌های زیپلین نشان می‌دهد در آفتاب غبارپاشی انجام شده و عبور اشعه آفتاب از قطرات به جا مانده روی برگ‌ها مانند عبور اشعه از شیشه است که صدماتی به برگ‌ها وارد می کند بنابراین غبارپاشی را یا صبح انجام دهید یا عصر.

یکی از علامت هایی که نشان می‌دهد گیاه تشنه بوده و یا هوا خشک است، قهوه‌ای و لوله‌ای شدن نوک برگ هاست که باید آبیاری یا گلدان را غبارپاشی کنید.

در صورتی که آبیاری این گیاه زیاد انجام شود و گلدان زهکشی مناسبی نداشته باشد، ساقه آن دچار پوسیدگی می‌شود بنابراین خاک باید در فاصله بین دو آبیاری خشک شود.

انتهای پیام