حاج اصغرِ سردار دلها چه کسی بود؟

به گزارش مشرق، شهید اصغر پاشاپور که اکثراً او را با قطعه فیلم هایی در همراهی‌ سردار قاسم سلیمانی میان مدافعان حرم می‌شناسند، یک ماه بعد از شهادت سپهبد شهید قاسم سلیمانی در حلب توسط تروریست‌های تکفیری به شهادت رسید. پیکر مطهر او توسط تروریست‌های تکفیری احرار الشام (جبهه النصره) ربوده و سر از بدنش جدا شده بود. نهایتاً پیکر بی سر این فرمانده شهید توسط رزمندگان مدافع حرم بعد از گذشت چندین روز با دو اسیر جبهه‌النصره تبادل شده و همزمان با اولین شب از ماه رجب و مصادف با پنجم اسفند ماه ۹۸ به کشور بازگشت.

بیشتر بخوانید:

ماجرای شهادت آقای اصغرِ حاج قاسم +عکس

اصغرآقا! به آن‌هایی که زیر تابوتت را گرفته‌اند خوب نگاه کن

شهید پاشاپور از فرماندهان ارشد جبهه مقاومت، مستشار نظامی رزمندگان دفاع وطنی سوریه و فرمانده قرارگاه عملیاتی شمال سوریه بود که حدود هشت سال به منظور مقابله با تروریست‌های تکفیری داعش و احرار الشام در این جبهه حضور فعال داشت و عمده آموزش‌های رزمندگان سوری بر عهده او بود. او از اقوام (برادر همسر) شهید مدافع حرم، محمد پورهنگ بود.

شهید پاشاپور از یاران نزدیک حاج قاسم سلیمانی بود که بعد از شهادت او به روایت همرزمانش بسیار بی‌تاب و بی‌قرار وصل حاج قاسم بود و نهایتاً این فراق چندان طولی نکشید و بعد از حدود یک ماه او نیز به شهادت رسید. پاشاپور متولد شهرری بود و از او سه فرزند به یادگار مانده است. تشییع پیکر مطهر این فرمانده جبهه مقاومت که به علت شرایط شیوع ویروس کرونا چند ماه به تأخیر افتاده بود، نهایتاً صبح یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹ مصادف با ۲۳ ماه مبارک رمضان در تهران برگزار شد.

ایران بار دیگر با تشییع پیکر یکی از قهرمانان خود شوری حماسی گرفت و مردم لابلای اخبار غم زده کرونا بار دیگر به خود آمدند و به خاطر آوردند که حماسه سازان در جبهه های مقاومت اسلامی چگونه گمنامانه جهاد می کنند تا امنیت ارمغان این کشور باشد. شهید پاشاپور چهارمین شهید از شهدای اخیر مدافع حرم است که از دیار ری راهی جبهه های مقاومت شد. شهید ابوالفضل سرلک، شهید وحید زمانی نیا، شهید مصطفی محمد میرزایی و حالا شهید اصغر پاشاپور... حالا شهر ری با شهدای سلحشور خود به خود می بالد وقتی تابوت های بی سر یا اربا اربا شده این شهیدان را بر دوش خود تشییع می کند.

پدرانه هایی از شهید اصغر پاشاپور

پدر شهید اصغر پاشاپور با اشاره به آخرین دیدارش با فرزند قبل از شهادت می‌گوید: آخرین بار پارسال قبل از ماه محرم پسرم را دیدم. برایش دعا کردم که پیروز و سلامت باشد و از حریم اسلام دفاع کند. در طول سال‌هایی که در سوریه بود ۵ بار برای دیدنش راهی سوریه شدم. از حضور در میادین جنگ چیزی نمی‌گفت. ما عادت داشتیم که از مسائل کار اصغر چیزی نمی‌پرسیدیم و او هم چیزی نمی‌گفت. وقتی ما در سوریه بودیم مرتب به زیارت حرم حضرت رقیه(س) و حضرت زینب(س) می‌رفتیم. در این مدت هر بار که می‌رفتیم، فکر نمی‌کنم بیشتر از دو ساعت با اصغر دیدار کرده باشیم.

حرکت خانوادگی اصغر در راه اسلام

او ادامه می‌دهد: اصغر نزدیک هشت سال در سوریه بود. همسر و فرزندانش را هم با خود به آنجا برد. وقتی پرسیدیم: «چرا خانواده را به آنجا می‌بری؟» می‌گفت: «وقتی کسی بخواهد در راه اسلام حرکت کند باید این حرکت کلی باشد و خانواده‌اش را همراه کند.» حتی از چهره او مشخص بود که شهید و فدایی رهبر و فدایی حرم حضرت زینب(س) می‌شود. چون از کوچکی عشقش اسلام و انقلاب بود. آخرین بار که او را دیدیم دم رفتن، دست و پای من و مادرش را بوسید و گفت برای ما دعا کنید. هیچ وقت توصیه خاصی نداشت اما همیشه فقط می‌گفت مراقب خود باشید و برای ما دعا کنید.

بعد از شهادت سردار دیگر اصغر سابق نبود

پدر این فرمانده شهید از صمیمیت اصغر با سردار قاسم سلیمانی هم روایت‌هایی دارد که خیلی کوتاه به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: اصغر بعد از شهادت سردار سلیمانی دیگر اصغر سابق نبود. همسرش می‌گفت: «در مدت یک ماه بعد از شهادت حاج قاسم فقط یک بار پیش ما به خانه آمد و آن یک بار هم با دوستش از حاجی تعریف می‌کردند و فقط گریه می‌کردند. و وقتی هم که رفت ۱۵ روز او را ندیدیم تا اینکه خبر شهادتش آمد.» اصغر شاگرد حاج قاسم بود و نهایتاً با فاصله یک ماه بعد از او نیز به شهادت رسید.

اعلام کردیم به خاطر پیکر اصغر لطمه‌ای به اسلام نخورد

او در ادامه به درسی که از کربلا آموخته است هم اشاره می‌کند و می‌گوید: بعد از شهادت، پیکرش به دست تکفیری‌ها افتاده بود. این تروریست‌ها چیزهایی در ازای پیکرش خواسته بودند که ما هم اعلام کردیم خدای نکرده به خاطر پیکر اصغر، لطمه‌ای به اسلام نخورد و هزینه پرداخت نشود. زیرا فرزند ما یک قربانی و یک هدیه در راه اسلام است و هدیه را کسی پس نمی‌گیرد. این موضوع را ما از کربلا یاد گرفتیم که مادر وهب هدیه ای را که داد، پس نگرفت. اما دوستان اصغر محبت کردند و پیکر اصغر را آوردند و ما هم از آن‌ها تشکر می‌کنیم.

خبر شهادت حاج قاسم بیشتر از شهادت اصغر ناراحتم کرد

پدر شهید پاشاپور خوشحال است که پسرش اینقدر به حاج قاسم نزدیک بوده. او می‌گوید: من قبلاً نمی‌دانستم که اصغر چقدر به حاج قاسم نزدیک است وقتی بعد از شهادت فیلم‌هایش را دیدم متوجه این علاقه شدم و آن موقع تازه انگار اصغر را شناختم. خبر شهادت حاج قاسم بیشتر از شهادت اصغر ناراحتم کرد. خوشحالم که مادرش دیگر چشم به راه نیست و پیکر پسرش را دید و آرام گرفت. اما ناراحتم وقتی فکر می‌کنم حضرت زینب(س) با بدن ۷۲ عزیزی که در صحرای کربلا گذاشت و خودش اسیر شد، چه کرده است؟ همه شهدا فدای یک تار موی رهبرمان. هرچه اشک هم ریختم برای شهدای کربلا بود و برای اصغر گریه نکردم.

همچنین از علاقه اصغر به حضرت زینب می‌گوید و ادامه می‌دهد: علاقه به خصوصی به حرم حضرت زینب(س) داشت. تا وقتی در ایران بود بود هر سال برای شهادت حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) مراسم برگزار می‌کرد. ضمنا یادم هست هرسال در سالگرد ارتحال حضرت امام(ره) هم در مسیر اتوبان منتهی به بهشت زهرا برای زائران مرقد امام ایستگاه صلواتی برپا می‌کرد. علاقه خاصی به انقلاب و اهل بیت(ع) داشت. انقلابی بود و شهادت حقش بود. گمنام جهاد می‌کرد و فدای رهبر شد. از این بابت خیلی خوشحالم.

عزیز فاطمه! این قربانی را از ما قبول کن

پدر شهید پاشاپور در پایان می‌گوید: دعا می‌کنم خدا به احترام آن لحظه که حضرت سیدالشهدا(ع) بدن حضرت علی اکبر(ع) را گرفت و گفت خدایا این قربانی را از ما قبول کن، اسلام همیشه پیروز باشد. ما هم می‌گوییم:«عزیز فاطمه! این قربانی را از ما قبول کن.» من برای اصغر ناراحت نیستم اما دل‌ها برای حضرت زینب(س) بسوزد که هرچه برای او بدهیم، کم داده‌ایم. ما هر چه داریم از حرم اهل بیت و اسلام داریم. خون شهدا درخت اسلام را آبیاری می‌کند. ما هم به این شهدا افتخار می‌کنیم.

حاج اصغر به روایت زینب خانواده پاشاپور

شهید اصغر پاشاپور دومین شهید خانواده است. پیش از او همسر خواهرش یعنی شهید محمد پورهنپ نیز در راه دفاع از حرم اهل بیت در سوریه به شهادت رسیده بود. حجت الاسلام محمد پورهنگ متولد سال ۵۶ شهرری بود که سال ۹۴ روانه سوریه شد و پس از یک سال و اندی توسط تکفیری ها مسموم و به دلیل وخامت اوضاع جسمانی، به ایران انتقال یافت اما ۳۱ شهریور در بیمارستان بقیه اللّه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. زینب پاشاپور خواهر فرمانده شهید اصغر پاشاپور و همسر شهید مدافع حرم محمد پورهنگ ۹ سال از برادر شهیدش کوچکتر است. او حالا پرچمدار صبر و مقاومت در خانواده پاشاپور است. کسی که زینب وار ایستاده و از شهدای عزیزش صحبت می‌کند.

او با اشاره به نخستین اعزام‌های برادرش به سوریه می‌گوید: از همان روزهای ابتدایی که جنگ سوریه شروع شد، برادرم برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) راهی شد. وقتی آتش جنگ بالا گرفت و نیروهایی برای مقابله با تروریست‌ها به آنجا اعزام شدند، برادرم نیز مدت مرخصی هایی را که توسط آن به تهران می‌آمد، کوتاه کرد و بیشتر در منطقه ماند. حتی چند سال به ایران بازنگشت و من هم آخرین بار دو سال پیش بود که وقتی برای برگرداندن وسایل همسر شهیدم به سوریه رفتم، برادرم را آنجا دیدم. خود حاج اصغر هم آخرین بار عید فطر دو سال گذشته بود که به ایران آمد و به خانواده سر زد و از آن به بعد دیگر نیامده بود. همه این‌ها به دلیل مسئولیت سنگین اش در منطقه بود.

همسرم شهید محمد پورهنگ در ایران صمیمی ‌ترین رفیق برادرم بود

او ادامه می‌دهد: همسر من شهید محمد پورهنگ در ایران صمیمی ‌ترین رفیق برادرم، شهید پاشاپور بود. چند سال بعد از اینکه برادرم به سوریه رفت، همسرم هم عازم سوریه شد و آن‌ها در یک جبهه می‌جنگیدند البته مناطق فعالیتشان با هم متفاوت بود. همسر من در منطقه درگیری مسموم شده و به خاطر مسمومیت، مدتی را در بیمارستان درگیر مداوا بود که برادرم گاهی به او در بیمارستان سر می‌زد اما وقتی همسرم به شهادت رسید، حاج اصغر به خاطر شرایط حساس منطقه نتوانست مسئولیتش را رها کند و برای شرکت در مراسم شهید پورهنگ حاضر شود.

بعد از شهادت از نزدیکی او به حاج قاسم مطلع شدیم

خواهر شهید پاشاپور با اشاره به آخرین دیدار با برادر می‌گوید: وقتی آخرین بار برای دیدار برادرم به سوریه رفتم، فهمیدم آنجا مسئولیتی دارد اما از جزئیات آن بی اطلاع بودم وقتی به شهادت رسید، فهمیدیم یکی از فرماندهان ارشد منطقه بوده است. در واقع حاج اصغر روحیه نگفتن داشت. هیچ وقت از خاطرات منطقه و درگیری چیزی تعریف نمی‌کرد. بعد از اینکه حاج‌ قاسم شهید شد، فیلم‌هایی از ایشان منتشر می‌شد که تصویر اطرافیانش را در فیلم محو می‌کردند تا شناسایی نشوند. ما همان موقع میان این افرادی که دور حاج‌قاسم بودند کسی را با قد و قواره برادرم می‌دیدیم و حدس میزدیم که حاج اصغر باشد اما بعد از شهادت حاج قاسم فیلم‌ها را کامل‌تر رویت کردیم و از حضور او نزدیکی حاج قاسم به خوبی مطلع شدیم.

زینب پاشاپور با اشاره به وابستگی حاج اصغر به سردار شهید سلیمانی می گوید: یک ماهی که فاصله بین شهادت حاج قاسم با شهادت حاج اصغر بود، برای برادرم روزهای سختی بود و آن طور که همسرش تعریف می‌کند به شدت تحت تاثیر حاج‌ قاسم بوده و با ایشان بسیار صمیمی بود و از دست دادن حاج‌ قاسم برایش داغ سنگینی بود.

در آزادسازی مناطق تحت اشغال تروریست‌های جبهه النصره شهید شد

او همچنین به نحوه شهادت حاج اصغر اشاره کرده و می‌گوید: بار آخر شهید اصغر پاشاپور به منظور آزادسازی مناطق تحت اشغال تروریست‌های جبهه النصره و تثبیت مناطقی که تازه آزاد شده بود در منطقه عملیات حضور داشت که از ناحیه سینه مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به شهادت رسید. وقتی محل مورد اختفای آنان محاصره می‌شود، پیکر او هم به دست دشمنان می‌افتد. از روزهای ابتدایی ما امید داشتیم که پیکرش برگردد هرچند همه اعضای خانواده متفق القول بودیم که حاضر نیستیم یک ریالی از بیت‌المال به خاطر بازگرداندن پیکر برادرم پرداخت شود. چون اصل روح اوست که حالا پیش خداست.

خواهر شهید ادامه می دهد: پیکر اصغر برای ما ارزشمند بوده و هست که با آمدنش بر سر مزارش می‌توانیم خود را تسلی دهیم ولی پدرم اعلام کرد که به خاطر این آرامش حاضر نیستیم عزت خود را از دست بدهیم. البته دوستانش به خانواده قول داده بودند که اگر بتوانند و شرایط مهیا باشد، مبادله را انجام می‌دهند و خواست خدا این بود که مبادله صورت بگیرد.

همیشه دنبال خوب کردن حال دیگران بود/آخرین ماموریت خود را قبل شهادت تکمیل کرد

همسر شهید پورهنگ از صفات اخلاقی جالب برادر شهیدش چنین می‌گوید: همه خاطراتم از حاج اصغر آمیخته به خنده و شوخی است. همیشه دنبال خوب کردن حال دیگران بود. یک ویژگی که خیلی در او پررنگ بود مسئولیت پذیریش بود. محال بود مسئولیت قبول کند و آن را به سرانجام نرساند. در روزهای آخر هم منطقه ای که فرماندهان دستور به آزاد شدنش را داده بودند، به یاری رزمندگان دیگر به طور کامل آزاد کرد و بعد به شهادت رسید و این یعنی آخرین ماموریت خود را هم تکمیل کرد و بعد رفت. الان هم که پیکر ایشان بازگشته است احساس می‌کنم بخشی از این وظیفه و مسئولیت باعث بازگشت پیکرش بود زیرا او مقبولیتی در بین مردم دارد که با این بازگشت وظیفه‌اش به سرانجام خواهد رسید.