لانه‌ی زنبور

چندی پیش متوجه شده‌ام که لیستی متشکل از ۶۸ نفر، ممنوع‌الخروجی معینان و دیگر مقامات ارشد وزارت مالیه نشر شده است. گویا این باند مخوف همه در یک وزارت گنجانده شده‌اند. به قول آقای مرتضوی زلزله در وزارت مالیه رخ داده با تفاوت این‌که فقط افراد فاسد زیر آوار شده‌اند نه افراد سالم. سوالی که برای من پیش آمده این است که زلزله جان آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ حالا که تمام پول‌ها حیف و میل گشته و مردم افتاده‌اند از پا چرا!

چرا این افراد مفسد در وزارت به این مهمی انتخاب و انتصاب شده‌اند؟
آیا وزارت‌خانه‌های دیگر هم حال و روزشان مثل این وزارت‌خانه هست یا نه؟
آیا کدام نهاد معتبر مستقلی وجود دارد که کارکرد وزارت‌خانه‌ها را ارزیابی و مفسدین را شناسایی کنند؟

موضوع مهم این است که ٤٠ در صد عوایید ما تا به‌حال از گمرک‌ها حیف و میل می‌شده و هم‌چنان در حال هدر رفتن است. افغانستان یک کشور مصرف‌گرا و نیازمند کمک‌های جامعه‌ی جهانی است که اگر این کمک‌های سخاوتمندانه کم‌کم قطع شود کشور با بحران اقتصادی بزرگی مواجه خواهد شد. متاسفانه با آن‌همه سرما‌یه‌یی که به افغانستان سرازیر شد در راه خودکفایی موفق نبودیم و سرمایه‌ها به جیب افرادی رفت که مسوول بهبود وضعیت بودند. البته ناگفته نماند که تعدادی که پول‌های هنگفت را به‌دست آوردند به مرحله‌ی خودکفایی رسیدند و در خارج از کشور سرمایه‌گذاری کرده‌اند و حالا لب ساحل اروپا و یا آمریکا دراز کشیده و جوس مالته(آب پرتقال) خود را با خیال راحت می‌خورند.

متاسفانه معادن‌ هنوز به مرحله‌ی بهره‌برداری وسیع قرار نگرفته است. دیگر عواید نیز نیازهای مالی کشور را برطرف نمی‌کند. جامعه‌ی جهانی نیز دیگر نمی‌پذیرد که هر سال هزینه‌های بزرگی را مصرف کند اما بی‌نتیجه. با این‌که امروز برای یافتن فاسدین دیر است اما «ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است» و یا «جلوی ضرر را هر وقت بگیریم منفعت است.»

این کار رییس‌جمهور بسیار قابل قدر و ستودنی است اما باید دقت کرد که منبعد وزارت یا نهادی را “لانه‌ی زنبور” برای فاسدین درست نکنیم. انتخاب‌ها بر حسب شایستگی و لیاقت باشد نه واسطه‌گری و مافیا بازی. این همه جوان لایق و با استعداد که به‌خاطر نداشتن واسطه و نبودن در حلقه‌های مافیایی بیکار مانده‌اند را برای کارهای مهم وارد سیستم اداری کنند تا در روند اداری تغییرات مثبتی ایجاد شود. ناگفته نماند که یکی از این جوان‌های لایق و شایسته بنده هستم که فعلا بیکار هستم، البته خودستایی نباشد ولی می‌توانند از ما جوان‌ها برای تغییر استفاده کنند. منتظر تماس مسوولین محترم هستم.

*فعلا هم باید در بخش پول‌هایی که برای بیماری کرونا به افغانستان داده شده است توجه و نظارت خاصی شود چون این سرمایه‌ها هم بی‌نتیجه بر باد خواهد رفت.

با توجه به مشکلات اخیر انتقادها بر سر این موضوع که اکثر این مفسدین جوان‌ها بوده‌اند هست اما من بر این نظر هستم که هر جوان متخصص باید در جایگاه تخصصی خود فعالیت کند نه دیگری. کسی که پزشکی خوانده است هرگز نمی‌تواند حقوق‌دان شود، کسی که اقتصاد خوانده است نمی‌تواند قاضی شود، کسی که ادبیات خوانده نمی‌تواند دفاع کند، غیره....
«هر کسی را بهر کاری ساختند»...
با چنین مشکلاتی فساد هر روز بیشتر می‌شود، پس بهتر است اصل تخصص‌گرایی را رعایت کنید نه واسطه‌گری.

زهرا ناظمی