مناطق فروخته شده به پاکستان را بشناسید (3)

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) حامد کرزی تمامی تلاش خود را به خرج داد تا در موجی از مخالفت ها بتواند از اشرف غنی برای دوره بعدی ریاست جمهوری حمایت کند و او را بجای خودش در تداوم سیاست های آمریکایی بنشاند. پس از آنکه اشرف غنی بر کرسی تقلبی ریاست جمهوری تکیه زد، توسط سرتاج عزیز مشاور امنیتی و خارجی نخست وزیر پاکستان و مولانا فضل الرحمن رهبر جمعیت علمای اسلام این کشور احضار گردید. اما اشرف غنی قبل از اینکه به پاکستان برود، به عربستان سعودی رفت و یکبار دیگر با مشاوران آمریکایی و عربی درباره معاملات حامد کرزی با پاکستانی به مشوره نشست و سپس به پاکستان رفت.
وی به تاریخ ۲۴ عقرب ۱۳۹۳ عازم پاکستان گردید.

آنچه در خبرها آمده بود، دیدارهای اشرف غنی با ممنون‌حسین رییس‌جمهور و محمد نواز شریف صدراعظم و سرتاج عزیز مشاور صدراعظم و شماری از رهبران احزاب سیاسی پاکستان را حکایت می کرد اما از دیدارهای ویژه و خصوصی اش با سران نظامی و استخباراتی پاکستان چیزی به رسانه ها نرسید. ولی آنچه از گوشه و کنار درز کرد، اشرف غنی در کنار دو سفر سمی اش در دوران ریاست جمهوری به پاکستان، پنج سفر غیر رسمی به آن کشور داشته که هیچیک از آنها رسانه ای نشده است.

علاوه بر این، ده ها سفر غیر رسمی مقام های نظامی و استخباراتی پاکستان به افغانستان و دیدارهای خصوصی صرفا با اشرف غنی از رازهای زیادی پرده بر می دارد اما متاسفانه بجز افراد محرم ارگ دیگر کسی از این سفرها و محتوای این سفرها اطلاعی ندارد.

جالب است بدانید که برای دومین سفر رسمی اشرف غنی به پاکستان در تاریخ ۴ سرطان ۱۳۹۸ رییس جدید آی اس آی یا سازمان استخباراتی پاکستان دعوت کننده و میزبان اشرف غنی بوده و رسما پیام تشریفاتی عمران خان نخست وزیر پاکستان را به اشرف غنی داده است.
این سفر اشرف غنی به پاکستان درست زمانی انجام پذیرفت که وزیر خارجه آمریکا به کابل آمده و با اشرف غنی دیدار خصوصی داشت.

همه انتظارها بر این بود که اشرف غنی در سفر به پاکستان روی موضوع های جنگ و صلح و دخالت های علنی پاکستان در افغانستان و پیشروی نظامیان پاکستانی به خاک افغانستان و راکت پرانی های این کشور در طول سال های متمادی بحث کند اما با کمال تعجب در دیدارهای رسمی وی هیچ بحثی از جنگ و دخالت های جنگی پاکستان به میان نیامد و جناب اشرف غنی در اولویت اول به مسایل تجاری میان دو کشور پرداخت.

"محور اصلی بحث غنی را در سخنرانی ها و ابرازنظرهایش توسعۀ اقتصادی و تجارتی و انگشت گذاشتن به نقش مهم افغانستان به عنوان نقطۀ اتصال این توسعه برای پاکستان و منطقه، تشکیل می داد، نه موضوع جنگ و صلح افغانستان که پاکستان نقش بسیار تعیین کننده در آن دارد. هرچند به موضوع صلح و امنیت نیز پرداخت که جایگاه ثانوی را در مذاکراتش داشت. اشرف غنی در واقع به پاکستانی ها در نقش یک مدرس و واعظ درس داد و توصیه کرد که اهمیت افغانستان را برای انکشاف اقتصادی و تجارتی خودشان درک کنند و فرصت استفاده از آن را ازدست ندهند. لحن غنی در این درس و توصیه برای پاکستان، لحن تهدید و هشدار نیز بود. وقتی او گفت که افغان را با زور نمی توان به بهشت برد، اما با رضا می توان او را به دوزخ برد، به همین لحن بر می گشت.
این تفکر و تصور غنی که توسعۀ تجارتی و اقتصادی با پاکستان می تواند به تحول و تغییر سیاست و استراتژی پاکستانی ها از جنگ به صلح بینجامد نکتۀ جدیدی نیست که او برای بار نخست از آن سخن گفته باشد. در آستانۀ انتخابات 1393 ریاست جمهوری نیز این نکته را به عنوان طرح متفکرانه و مبتکرانه، عنوان و ارایه کرد. اما این طرح در گذشته کارآیی نداشت. پاکستانی ها به آن توجه نکردند و بر عکس فشار اقتصادی را بر افغانستان بیشتر ساختند و راه کراچی و حتی آسمان خود را نیز بروی افغانستان بستند. در کنار آن، جنگ را در افغانستان تشدید کردند و تا کناره های دریای آمو و سرحدات ازبکستان و ترکمنستان گسترش دادند.
در مذاکرات عقب درهای بسته نمیدانم که چه گذشت، اما در مذاکرات بدون درهای بسته، نگرانی های افغانستان و پاکستان و منافع و اهداف دو طرف نه فهرست شد و نه روی میز مذاکره قرار گرفت که بدون بحث بر سر این نگرانی ها و اهداف و توافق برای حل آن، آیندۀ صلح و ثبات در افغانستان هم چنان در هاله ای از ابهام و تاریکی باقی می ماند.
پاکستانی ها با تمدید انسداد فضای خود بروی هواپیماهای افغانستان نشان دادند که درس ها و توصیه های اشرف غنی را در مورد توسعۀ تجارت و اقتصاد جدی نمی گیرند. بازتاب اندک از دو روز سفر غنی به پاکستان در مطبوعات دولتی و غیر دولتی نیز حکایت از آن دارد که زمام داران پاکستانی همچنان به تداوم استراتژی افغانی خود که استراتژی جنگ و بی ثباتی در افغانستان است، می اندیشند."

اما واقعیت قضیه است که همه اینها بازی و فریبی بیش نبود، اول این که اشرف غنی جرات مقابله و رویارویی با پاکستانی ها را نداشت و دوم اینکه آمریکایی ها این اجازه را به وی نمیدادند. اما لازم بود وی در انظار عمومی بخوبی در دفاع از افغانستان برآید که با هماهنگی سیاستمداران پاکستانی چنین شد ولی در عمل دقیقا عکس آن به منصه ظهور رسید. لازم بود اشرف غنی از مقام قدرت نظامی و استخباراتی و تقویت آنها سخن بگوید و از مقابله افغانستان با دخالت های نظامی و استخباراتی پاکستان مانور بدهد اما او دستور داشت تمامی بحث ها را روی مسایل تجاری و اقتصادی بچرخاند و از دخالت ها و راکت پرانی های پاکستان چیزی نگوید.

برخلاف بسیاری از تحلیل ها که کرزی و غنی را به کج فهمی سیاسی در برخورد با پاکستان متهم می کنند، هم کرزی و هم غنی هردو در راستای سیاست های آمریکایی و دستوراتی که به آنان داده می شد عمل کردند و هیچ کج فهمی سیاسی درمیان نبوده است.

در قسمت های بعدی مناطقی که به پاکستانی ها فروخته شده نام برده خواهد شد.
کد (4)