به گزارش خبرنگار مهر، منطقه حفاظت شده ارسباران از سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه شکار ممنوع، از سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقه حفاظت شده ارسباران و از سال ۱۳۵۵ بهعنوان ذخیره گاه زیست کره تحت مدیریت قرار گرفته است.
پارک ملی و منطقه حفاظت شده ارسباران دارای تنوع گونههای گیاهی و جانوری و زیستگاههای جنگلی منحصر به فرد بوده و در حدود یکهزار و ۷۳ گونه گیاهی و ۳۲۰ گونه جانوری شامل ۲۱۵ گونه پرنده، ۲۹ گونه خزنده، پنج گونه دوزیست، ۴۸ گونه پستاندار در آن وجود دارد.
بزکوهی ارسباران بیشتر از همه جا در کوههای کلیبر و جانانلو دیده میشود. در سالهای گذشته تعداد این بزهای کوهی بسیار زیاد بود ولی اکنون تعداد آنها خیلی کمتر از قبل است.
این بزکوهی را در کوههایی که کنار جاده کلیبر هستند میتوان مشاهده کرد ولی بهدلیل اینکه پوست این آهو شبیه به رنگ کوه است از دور به راحتی قابل مشاهده نیست.
به گزارش خبرنگار مهر، منطقه حفاظت شده ارسباران از سال ۱۳۴۶ به عنوان منطقه شکار ممنوع، از سال ۱۳۵۲ به عنوان منطقه حفاظت شده ارسباران و از سال ۱۳۵۵ بهعنوان ذخیره گاه زیست کره تحت مدیریت قرار گرفته است.
پارک ملی و منطقه حفاظت شده ارسباران دارای تنوع گونههای گیاهی و جانوری و زیستگاههای جنگلی منحصر به فرد بوده و در حدود یکهزار و ۷۳ گونه گیاهی و ۳۲۰ گونه جانوری شامل ۲۱۵ گونه پرنده، ۲۹ گونه خزنده، پنج گونه دوزیست، ۴۸ گونه پستاندار در آن وجود دارد.
بزکوهی ارسباران بیشتر از همه جا در کوههای کلیبر و جانانلو دیده میشود. در سالهای گذشته تعداد این بزهای کوهی بسیار زیاد بود ولی اکنون تعداد آنها خیلی کمتر از قبل است.
این بزکوهی را در کوههایی که کنار جاده کلیبر هستند میتوان مشاهده کرد ولی بهدلیل اینکه پوست این آهو شبیه به رنگ کوه است از دور به راحتی قابل مشاهده نیست.