واکنش زیباکلام به نامه تهدیدآمیز نمایندگان مجلس به روحانی
خرداد: مجلس یازدهم در ماه نخست فعالیت خود، بیتوجه به اوضاع کشور، دولت را آماج حملات خود گرفته؛ آنهم در شرایطی که بزرگان نظام بر ضرورت وحدت بین مسئولان تاکید دارند، آنها حساب خود را از مشکلات کشور جدا کردهاند؛ رویکردی...
خرداد: مجلس یازدهم در ماه نخست فعالیت خود، بیتوجه به اوضاع کشور، دولت را آماج حملات خود گرفته؛ آنهم در شرایطی که بزرگان نظام بر ضرورت وحدت بین مسئولان تاکید دارند، آنها حساب خود را از مشکلات کشور جدا کردهاند؛ رویکردی که صدای انتقاد فعالان سیاسی را هم درآورده است.
به گزارش خرداد به نقل از ایرنا، صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران امروز هفتم تیر ماه در کانال رسمی خود یادداشتی را در جواب نامه نمایندگان مجلس به حسن روحانی منتشر و آنها را به واقعبینی دعوت کرد.
او نوشت: معضلاتی که کشور را در خود فروبرده، دارد دامنه وسیعتری پیدا میکند. اصولگرایان مدتهاست انگشت اتهام را به سمت روحانی نشانه رفتهاند. ای کاش اینگونه بود و مقصر بحران روحانی و دولتش بودند.
وی در ادامه باب گفتوگو را با اصولگرایان بازتر میکند و میگوید: اینکه آرزو میکنم که حق با اصولگرایان میبود، از این بابت است که عمر دولت روحانی، یک سال دیگر به پایان میرسد و احتمال دارد اصولگرایان انقلابی همانطورکه مجلس یازدهم را در انحصار خود گرفتند، در انتخابات سال آینده، قوه مجریه را هم در اختیار بگیرند؛ در آن صورت دیگر روحانی نیست؛ همچنان که مجلس دهم نیز یک ماهی هست که جای خود را به مجلس یازدهم داده، روحانی هم جای خود را به یک اصولگرای دیگر خواهد داد؛ اما همانگونه که مجلس انقلابی یازدهم فعلا چه باید کردی در چنته نداشته، رئیسجمهوری انقلابی بعد از روحانی نیز نخواهد توانست در وضعیت موجود، گامی برای رفع بحران و عادیسازی شرایط اقتصادی کشور بردارد.
زیباکلام با یادآوری واقعیتهای اقتصادی و مساله تحریم و مشکلاتی که کرونا بر سر اقتصاد کشور آورده است، تأکید دارد: ممکن است برخی از اصولگرایان، به شعارهایی که میدهند مانند «مدیریت جهادی»، «جوانگرایی»، «اتکا به منابع داخلی بهجای چشمدوختن به خارج از کشور»، «خودکفایی و ایستادن روی پاهای خود»، «تبدیل تهدیدها به فرصتها» و... واقعا باور داشته باشند؛ اما بیتردید بسیاری از آنان که بیشتر اهل حسابوکتاب و منطق هستند، میدانند که با شعار نمیتوان منابع مالی پنج میلیون حقوقبگیر را تأمین کرد. شعارهای پرزرقوبرق، نه مانع از گسترش خط فقر شدهاند و نه توانستهاند جلوی آبرفتنِ طبقه متوسط در ایران را بگیرند.
به نظر میرسد بعد از روی کار آمدن مجلس یازدهم، یا به دلایل آشنا نبودن به واقعیتهای سیاسی و اقتصادی کشور و یا به دلیل جناحبندیهای سیاسی، دولت آماج حملاتی قرار گرفته که گویا تنها بخش مسئول در نظام حکمرانی کشور است. بسیاری از نمایندگانی که امروز با نام انقلابی به صحنه آمدهاند، یا نماینده ادوار مجلس بودهاند و یا سمتهای اجرایی و مدیریتی کشور را در دست داشتند و خواه ناخواه مسئول بخشی از شرایط کنونی نیز بوده و نمیتوانند به عنوان اپوزیسیون و مطالبهگر ایفای نقش کنند!
چند هفته پیش محمدباقر قالیباف در پاسخ به صحبتهای رئیس سازمان تبلیغات اسلامی به صراحت گفت: «ما خودمان مسئول هستیم و نمیتوانیم ایرادها را به گردن دیگران بیاندازیم؛ اگر مشکلی هست خودمان باید دست به کار شویم.»
همکاری نیروهای سیاسی از جناحهای مختلف سیاسی، بدون شک در شرایط کنونی کارساز است اما باید توجه کرد که مسئولان نمیتوانند فقط اظهارنظر کنند و نقش خود را در از بین بردن مشکلات به فراموشی سپرده و همه چیز را به گردن دولتی بیاندازند، که بخشی از سیستم در کشور است.