یک نکته در باره کوچی گری و سود و خساره آن

کوچی گری سکه ناچل شده است. خیلی از خانواده های کوچی، ساکن شهرها شده اند و به تجارت، زمین داری و شغل های مختلف روی آورده اند.‌ پارتمان های کلان و سوپر مارکت های زیاد در کابل، مال کوچی هاست. شهرک کوچی ها و کوچی آباد های زیاد در کابل معروف است. اما کوچی گری هنوز هم ابزار خوبی، در دست سلطه خواهان قومی در جامعه پشتون است. پشتونیست های تمامیت خواه از کوچی ها، در جهت تحقق اهداف استثمار گرایانه شان استفاده های فراوان می کنند.

از آن طرف بعض بزرگان و متنفذین منطقه ای در بهسود و ناور و شاید در جاهای دیگری از افغانستان نیز، می خواهند از حمله و هجوم کوچی ها به بهسود و ناور و جاهای دیگر استفاده شخصی کنند و به بهانه های زیاد به شهرت، قدرت، ثروت و دیگر منزلت های اجتماعی برسند. این یک واقعیت است، که بحران بهسود و ناور توسط بعض عناصر خائن مدیریت می شود. کسی که می خواهد در انتخابات پارلمانی رای بگیرد، چند روزی می رود در بهسود و چند قطعه عکس اش را با تفنگ در فیسبوک نشر می کند تا مردم ببینند و بعد برایش رای بدهند. مردم ساده و خوش باور هزاره نیز، این شیادی هارا باور می کنند و رای می دهند گرچه بارها اینگونه کلاه برداری ها و فریب و نیرنگ هارا دیده و تجربه کرده اند.

خلاصه اینکه از جنگ بهسود دو گروه سود می برند و دو طایفه خساره می بینند، آنهای که سود می برند نژاد پرستان قومی داخل جامعه پشتون و کلاه برداران درون جامعه هزاره اند و آنانی که خساره می بینند هزاره های بهسود و ناور و کوچی ها هستند. البته کوچی ها در جنگ تلفات زیاد نمی دهند، چون مسلح تر اند و دولت هم حامی شان ولی همینکه فرزندان شان از درس و تحصیل و زندگی مدنی و مرفه باز می مانند و تلفات نظامی هم تاحدودی نصیب شان می شود معلوم است که خساره سنگین را متحمل می شوند.

نظر حقیر این است، که کوچی گری راه حل قانونی پیدا نمی کند زیرا دولت این را نمی خواهد و بزرگان هزاره نیز تلاش دلسوزانه نمی نمایند تا این معضل حل شود. اما اگر مردم بهسود و ناور مقاومت بیشتر کنند و متحدانه تر علیه کوچی ها بایستند، بعد چند سال کوچی ها دیگر به هزاره جات نخواهند رفت.

مردم باید دل از بزرگان و نمایندگان پارلمان بکنند، زیرا این ها بیشتر از اینکه در فکر مردم باشند میان خودشان رقابت می کنند و هر کسی می خواهد خودش را دلسوز مردم نشان بدهد. مردم بهسود و ناور، باید اسلحه پیدا کنند و علیه کوچی ها بجنگند و از نفوذ رهبران و دیگر استفاده جویان در میان شان جلو گیری به عمل بیاورند.

صفرمحمد مظفری