جمعیت و حماقت رهبران در برابر سیاستمداران

اگر اکثریت مردان و زنان سرزمینی دست به اقدامات غیر اخلاقی و خلاف اصولی میزنند به معنی قانونی کردن و درست بودن آن نیست، اگر این افراد:
عطامحمدنور - امیر محمد اسماعیل خان
کلیم الله نقیبی - محمد یونس قانونی
استاد عنایت الله شاداب - عبدالستار مراد
حاجی حضرت علی - فضل الکریم ایماق
بسم الله محمدی - استادشیرمقصودحیدری
جنرال بازمحمد‌احمدی - بصیره سلطانی
قاضی‌غلام‌فاروق شیرزادی - سید اعلی هاشمی
عبدالشکور‌‌ واقف حکیمی - استاد اجرالدین اقبال
مولوی عبدالعزیز عزیزی - عبدالاحد سلطانزوی
حلیمه عسکری - انجنیر عجب گل
داکتر محی الدین مهدی - عبدالحفیظ منصور
معلم عبدالخالق مجاهد - مولوی‌شفیع الله نورستانی
استادفضل الرحیم بصیرت - استاد عبدالمالک هموار
جنرال عبدالبصیر سالنگی - نور رحمن اخلاقی
جنرال عبدالخالق - علم خان آزادی
مولوی‌ اسدالله جمالی - قاری غلام محمد مصئون
حسام الدین تالقانی - سید احمد قتالی
عنایت الله نظری - سید ناصر یعقوبی
قاضی عبدالباری - قاری حیات الله
حسین شاه رحمانی - داکتر شمس الحق آریانفر
حاجی محمد رحیم‌ ایوبی- کمال الدین حامد
استاد واصل نور مهمند - حاجی محمد انور باوری
جنرال ضیاالدین دلدار - عبدالواحد خراسانی،
در اقدامی کودتا گونه ناشایست و غیر اصولی حزب تقریباً تجزیه شده جمعیت به برکناری صلاح الدین ربانی اقدام کردن، به معنی این نیست که اکثریت انسان‌های معروف حزب چنین نظری دارند و آن درست است.

اختلافات میان عطا و صلاح الدین به زمان کمپین انتخابات بر می گردد که عطا از اتمر و صلاح الدین از عبدالله حمایت کردند و این اختلافات بعد پذیرفتن حاکمیت تقلبی غنی توسط عبدالله شدت گرفت و بیشتر حامیان صلاح الدین از این شکست آزرده خاطر شدن و در کودتای که به رهبری عطا بر علیه صلاح الدین شکل گرفت شرکت کردند، البته رفت و آمد عطا به ارگ و تحریک آن به این کودتا توسط یک عده دشمن دوست نما بی تاثیر نبود.

اگر از دنیای تعصب انتقام گونه فضای انتخابات، محل، قوم و زبان بیرون بیاییم وارد دنیای سیاست گردیم باید بپذیریم، نه تصمیم صلاح الدین در حمایت از عبدالله با توجه به سابقه اش درست بود و نه تصمیم ‌شرکت این افراد در کودتا بر علیه صلاح الدین درست است، در واقع حزب جمعیت اشتباه پشت اشتباه انجام می دهد و این داستان اشتباهات را بیست سال است تکرار می‌کند و هیچ درسی از این اشتباهات نمیگیرد!

حزب جمعیت در یک فرایند بعد از مسعود از بین رفت، بیشتر افرادی که در این حزب میان عطا و صلاح الدین تقسیم شده اند تنها نتیجه اش این است « حزب جمعیت قربانی تضادها، تصمیم های اشتباه، برگزاری جلسه های مغرضانه، پناه بردن افراد این حزب به دامن دشمنان شان در ارگ و فروپاشی کامل این حزب است.» این حزب نیاز به تغیرات داشت اما آن را بایستی در یک فضای آرام با دور اندیشی ‌‌گذشت از اختلافات حل و فصل می کردند.

اگر تصمیم صلاح الدین در حمایت از عبدالله اشتباه بود انتقام اینها از صلاح الدین مغرضانه و‌کور کورانه بود و نباید چنین انتقامی را از حزب شان می گرفتند چونکه هر حزب اصولی دارد حد اقل آن داشتن اخلاق سیاسی است که اینها آن را پاس نکردند!
اگر شهری پر از دُزدان شد به معنی قانون مند شدن دزدی نیست، اگر در کودتا بر علیه صلاح الدین چنین مردانی شرکت کرده اند به معنی قانون بخشیدن نیست بلکه پا نهادن به اصول وفاداری و اخلاقی است که در تعهدی که به آن میدهید است...

اینها مردان جنگ در صحرا و کوه بودند آن هم تحت فرمانده نانی شان مسعود اما در میدان سیاست چیزی برای گفتن ندارند و در طول این سالها حماقت این رهبران در مقابل سیاست مدارانی مانند کرزی و غنی مشاهده شد چگونه با آن همه لشکرشان سرکوب شدند و به جان هم افتادند!

تصمیم آقای عبدالکریم خدام یکی از اعضای ارشد حزب جمعیت در عدم پذیرش کودتاه به فرماندهی عطا محمد نور بر علیه صلاح الدین خواست و نظرات مردم بود که بیان شد.

گل امیری