دو شخصیت مهم تخریب و تجزیه کننده!

آدمهایی هستند؛ سوگند می خورند از آرا و ارزشهای مردم پاسداری کنند اما همه را روی میز معامله میگذارند!
آدمهایی هستند؛ مردم را احساساتی می‌کنند و در عقب خویش آنها را بسیج می کنند اما همه را در میدان رها خود در آغوش دشمنان مردم می روند!
آدمهایی هستند؛ آن جامعه یک پارچه و متحد، آن لشکر عظیم را تخریب و تجزیه کردند اما هنوز فریاد حمایت از یک پارچگی مردم سر می دهند!
آدمهایی هستند؛ بُزدل، حریص، جاه طلب، فرصت طلب، ریا کار که فقط به منافع شخصی شان می اندیشند اما از مردم در این راه استفاده می کنند...
عبدالله و عطا چنین شخصیت های هستند خواسته باشیم یا نباشیم، دانسته باشیم یا نباشیم آنها چنین جنایت و خیانت در حق مردم ما کردند.

یک قرن مبارزه شد، جوانان زیادی قربانی، زندان و شکنجه شدند، بسیاری از خانه و کاشانه شان رانده و تبعید شدند و هزاران داستان غم انگیز دیگر رخ داد تا نظام فاشیستی، قبیله ای که با وحشیگری افراط گرایان قومی پشتون همراه بود سقوط کند، حملات حکمتیار بر علیه حاکمیت نوپای استاد ربانی و ظهور افراط گرایان دینی پشتون و حملات آنها بر غیر پشتونها جبهه متحد را در برابر جنایت کاران شکل داد جبهه ای که متشکل از همه اقوام بود اما در طول این بیست سال تمام رشادت ها و خون قربانی ها به لطف اشتباه مردم ما و خیانت رهبرانی مانند عطا و عبدالله که به چنین انسان‌های بی ریشه تکیه زدند از بین رفت و ما برگشتیم به آغاز روزهای دشوار نخستین روزهای مبارزه و یک قرن دیگر را باید جانفشانی کنیم...

گل امیری