فقر مطلق، مهمان ناخوانده بخش عمده‌ای از نیویورکی‌ها

سرویس بین الملل خرداد _ رامتین لطیفی: بر خلاف تصور موجود و آن زرق و برقی که در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی می‌بینیم، نیویورک شهر مرفهین بی‌درد و بی‌دغدغه نیست و مملو است از اقشاری که اگر بخت با آن‌ها یار باشد و شغلی هم داشته باشند، آن شغل روزمزد است و تنها کفاف سیر کردن شکم آن‌ها با یک یا دو وعده غذا را می‌دهد. این افراد که بخش عمده‌ای از جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند نه بیمه‌ای دارند و نه پشتوانه‌هایی برای مدت زمان بیماری‌ و بیکاری‌شان.

به گزارش خرداد ، در این مدت نیویورک کانون اصلی شیوع ویروس کرونا در آمریکا بوده است و در بین شهرهای جهان بحران‌زده‌ترین شهر کرونایی است. شیوع افسارگسیخته این بیماری در نیویورک و به دنبال آن تعطیلی شهر و کسب و کارها سبب شد زندگی بیش از نیمی از مردم شهر مختل و با مشکلات عدیده‌ای از جمله مشکلات اقتصادی مواجه شود. این بخش از مردم با توجه به شرایط زندگی خود حتی قبل از شیوع ویروس کرونا و بحران ناشی از آن هم پس‌اندازی نداشتند و در زمره آن یک سوم آمریکایی فقیر قرار داشتند. یکی از مشکلات مهم این قشر در ایام کرونا تامین اجاره بهای خانه‌هایشان بوده و هست.

نیویورک تایمز در ماه‌های ابتدایی کرونا اعلام کرد که ۴۰ درصد از جمعیت نیویورک توان مالی پرداخت اجاره بهای خانه‌های خود را ندارند و دولت باید به فکر راهی برای حل این مشکل باشد. دولت ترامپ هم در تایید این مشکل گفت راه‌ چاره‌ای در نظر دارد که آن را ارائه خواهد داد و در شگفتی کامل راه چاره آن‌ها اعطای وام‌های بدون بهره به صاحب‌خانه‌ها بود نه مستاجران! همچنین به آن مالکانی هم که خانه خود را به صورت اقساطی تهیه کرده بودند، تنفس و فرصتی بیشتر برای پرداخت اقساط خود دادند.

مردم نیویورک در اعتراض به این اقدامات کمپین‌های مختلفی از کمپین‌هایی به نام اجاره خود را پرداخت نمی‌کنم گرفته تا کمپین‌هایی که با مالکان و صاحبخانه‌ها وارد مذاکره شوند و برای پرداخت اجاره بها از آن فرصت بخواهند راه‌اندازی کردند. البته می‌توان گفت که هیچ‌کدام از این کمپین‌ها و حرکت‌های اجتماعی نتایج مهم و درخوری نداشتند و عملا ناموفق بودند و همه به این نتیجه رسیدند که بدون ورود موثر و کارشناسانه دولت، هیچ قدم مثبتی برای حل این مشکل برداشته نخواهد شد.

امروز در اخبار و رسانه‌ها این آمار منعکس شد که ۲۵ درصد نیویورکی‌ها از اسفند سال گذشته تا کنون اجاره‌ای به مالکان و صاحب‌خانه‌های خود پرداخت نکردند و با توجه به بیکاری آن‌ها و انباشت بدهی‌ها اوضاع برای آن‌ها در ادامه بسیار وخیم‌تر خواهد شد. نهاد‌های مدنی و افراد چپ‌گرایی مانند برنی سندرز و نمایندگان ترقی‌خواهی مانند اکازیو کورتز نسبت به بی‌توجهی به این قشر هشدار دادند و گفتند مسئله امروز این قشر تنها توانایی پرداخت اجاره بهای خانه نیست و مسئله بغرنج‌تر برای آن‌ها تامین مایحتاج روزانه و سیر کردن شکم‌های خود و خانواده آن‌هاست. بی‌توجهی به این مسائل علاوه بر غیرانسانی بودن و غیراخلاقی بودن ممکن است منجر به هرج و مرج و افزایش بزهکاری و جرم و جنایت‌هایی در نیویورک شود که کسی توان مدیریت آن را نداشته باشد.