افغانی بگیری در روزهای کرونایی در ایران!

این روزها در حالی که اکثر رسانه های خبری مشغول پوشش خبرهای مربوط به کرونا هستند، اینجا در بسیاری از شهرهای ایران طرح ضربتی جمع آوری اتباع خارجی یا به اصطلاح «بگیر بگیر» در جریان است.
به گزارش شفقنا؛ گزارش های مردمی در چند روز اخیر حاکی از آن است که «افغانی بگیر» در بسیاری از مناطقی که مهاجرین افغانستانی در آن جا ساکن هستند به شدت جریان دارد به طوری که در برخی موارد ماموران با لباس شخصی جلوی مهاجرین را گرفته و از آن ها مدرک می خواهند و حتی اگر مدارک اقامتی داشته باشی اما در آن لحظه همراهت نباشد سر از اردوگاه در میاوری.

برای صحت و سقم این اتفاق به اردوگاه عسگرآباد در ورامین رفتم. خانواده های زیادی برای آزادی فرزندان، پدر و یا همسران شان به آن جا آمده بودند. برخی از آن ها فاقد مدارک و برخی دیگر مدارک اقامتی داشتند.

با وجود اینکه این روزها ویروس کرونا قربانیان زیادی می گیرد و شمار مبتلایان به این ویروس در ایران رو به افزایش است اما اتباع افغانستانی در این اردوگاه ها بدون هیچگونه امکانات بهداشتی نگهداری می شوند و کسانی که فاقد مدارک باشند نیز رد مرز می شوند.

امیر (نام مستعار) یکی از کسانی است که امروز از بازداشت در این اردوگاه آزاد شده است. او وضعیت این اردوگاه را اسفبار خوانده و می گوید هیچ گونه امکانات بهداشتی در این اردوگاه وجود ندارد. از سوی دیگر برخورد ماموران با مهاجرین بسیار بد است. او که خودش چهار سالی مدافع حرم بوده می گوید ۱۳ سال است در ایران زندگی می کند و از این وضعیت خسته شده است.
امیر چهار روز در این اردوگاه بازداشت بوده و می گوید افراد زیادی با مدرک و بی مدرک در این اردوگاه هستند که چند روزی آن ها را نگه می دارند و بعد از آن اگر مدارک اقامتی کارت آمایش یا پاسپورت داشته باشی آزاد می شوی اگر نه رد مرز می شوی.

حسن (نام مستعار) مرد مسنی که برای آزادی پسرش به اردوگاه آمده می گوید: پسرش نان آور خانواده شان است و اگر او را رد مرز کنند نمی داند در این اوضاع اقتصادی و وضعیت کرونا باید چکار کند.
مدرک اقامتی پسرش برگه سرشماری است و مامورین اردوگاه گفته اند اعتبار این برگه ها گذشته و سایت نام او را بالا نمی آورد. این در حالی است که در مورد چگونگی و زمان تمدید این برگه ها چیزی به این افراد ابلاغ نشده است.

حسن که سالیان زیادی است با پاسپورت در ایران زندگی میکند می گوید حدود ۲ سال قبل پسرم از افغانستان به ایران آمد و آن زمان اعلام کردند پدری که پاسپورت داشته باشد می تواند برای پسرش برگه سرشماری بگیرد اما دیگر اعلام نکردند این برگه ها امکان تبدیل شدن به پاسپورت را دارند یا نه؟ قبل از این هم سه بار پسرم را گرفتند ولی آزادش کردند اما حالا دیگرمی گویند آزادش نمی کنند.

او که نگران سلامت فرزندش است می گوید اگر در این اوضاع کرونا پسرم بیمار شود چه کسی جوابگو است؟ هیچکس! دولت افغانستان هم که اصلا به فکر مهاجرین نیست. ما هم دلمان می خواهد برگردیم افغانستان اما فرزندانم از نبود امنیت در کشور هراس دارند می ترسند به افغانستان بروند و در کدام حمله انتحاری کشته شوند. کسانی که در ایران متولد شده اند از جنگ و کشتار وحشت دارند. در افغانستان در مسجد ترور می شویم در خیابان ترور می شویم در مدارس ترور می شویم. آن هایی که در افغانستان در چوکی قدرت نشسته اند کاش کمی به فکر تامین امنیت بودند تا اینگونه هر روز ما خار و خفیف نشویم.

حسن با حالتی خسته ادامه می دهد: روز پنجشنبه اینجا خیلی شلوغ بود.زنی برای آزادی پسرش آمده بود و گویا عینک پسرش شکسته بود گریه می کرد تا او را آزاد کنند می گفت پسرم مریض است و چشم هایش نمی بیند ماموران او را هول می دادند و او گریه می کرد در نهایت پرسیدند نام پسرت چیست و وقتی فهمیدند مدرک اقامتی اش را باطل کردند.

این اتفاقات در حالی می افتد که مدتی قبل حنیف اتمر سرپرست وزارت خارجه افغانستان در راس هیاتی بلند پایه به ایران آمد و خبر از قانونمند سازی حضور مهاجرین در ایران دادند.
ایران سال های زیادی است که میزبان حدود ۳ میلیون مهاجر افغانستان است. شمار زیادی از کارگران افغانستانی همواره تلاش می کنند برای جستجوی کار و یافتن آینده ای بهتر به کشورهای دیگر از جمله ایران بروند.
وزارت امور خارجه افغانستان گزارش داده بود دو کشور توافق کرده اند تا مذاکرات را جهت تنظیم و استخدام کارگران افغان در ایران ادامه دهند. هر دو جانب توافق کرده اند تا کار قانونمند سازی حضور شهروندان افغانستان در ایران به شمول تمدید کارت های اقامت، تثبیت هویت، توزیع تذکره و صدور پاسپورت را آغاز کنند. اما به نظر می رسد توافق دو کشور بر جمع آوری اتباع افغانستانی بوده نه قانونمند سازی حضور آنان!

کد (9)