بد فرهنگی خان سالاران شکست خورده

تصاویری که برخی سیاسیون از دفاتر و خانه‌های شان به نشر می‌رسانند، خیلی آزار دهنده‌ است.
خانه‌های پُرابهت و کلان، دفاتر با شکوه با میز و چوکی‌‌های رنگ طلایی و نقره‌ای که با سلیقه‌های خان‌سالاری و فیودالی آراسته شده‌اند، نمونه‌ای از بد فرهنگی سیاسی را به نمایش می‌گذارد.

برخی از سیاست‌مداران رسمی و مقامات دولتی از دفاتر خود کاروان‌سرای درست کرده‌اند. فکر می‌کنند هر قدری‌که دفاتر شان بزرگ و میز و چوکی کلان داشته باشند، به همان پیمانه شخصیت شان بزرگ جلوه می‌کند.

زشت‌تر این‌که میز کار بزرگی را در بالاترین محل اطاق جابه‌جا می‌کنند و به دور آن سلسله‌ای از چوکی‌های ضخیم و رنگین را حلقه می‌زنند. ایشان هنگام ملاقات با مهمانان از پشت میز تکان نمی‌خورند. یا این‌که تصاویر رهبران حزبی و دولتی را در اطاق کار رسمی بنابر ذوق و تعهد خود ردیف می‌کنند. شما فکر می‌کنید که داخل یک گالری شده‌اید.

برخی دیگر در عقب میز کاری نمایش‌گاهی از کتاب‌خانه را درست کرده و برآن کتاب‌های علمی، ادبی، هنری و تاریخی را صف بسته که شما فکر می‌کنید با یک فیلسوف مواجه هستید در حالی‌که خود هیچ‌گاهی به آن مراجعه نکرده است.

برخی از «رهبران» سیاسی و جهادی در جریان ملاقات‌های خود چنان سلیقه به خرچ می‌دهند که لباس شان با قالین، دسته‌های چوکی، پس‌منظر «کتاب‌خانه»ای و تصاویر آویخته‌شده‌ای رهبران هم‌خوانی دارد. فکر می‌کنید این آقا، امیر کویت، شیخ بحرین، ملک عمان و یا مفتی امارات باشد. در حالی‌که ایشان یک سیاست‌مدار شکست‌خورده‌ی فقیر ترین و شکننده‌ترین دولت جهان می‌باشد.

حتی روزی‌که ۳۳ سرباز میهن در بدترین وضعیت توسط طالبان وحشی سلاخی می‌شوند، این آقایان با نمایشات مزخرف و خنده‌های اذیت‌کننده «خبر» ملاقات‌های خود را با یک هم‌پیمان شبه خود، با همین سلیقه‌ و فرهنگ به نشر می‌رسانند. محتوای خبر زشت‌تر از تصویر آن‌است.

«جلالت‌ماب …..با جلالت‌ماب …..روی اوضاع جاری کشور بحث کردند.» این در حالی‌است اداره‌ای‌که آقای سیاست‌مدار در آن مسوول است، از نبود ابتدایی‌ترین امکانات بهداشتی برای کارکنان پایین‌رتبه رنج می‌برد. پنج تا شش مامور پایین‌رتبه به ویژه زنان در یک دفتر با بد‌ترین شرایط کار می‌کنند. این است فرهنگ سیاسی در کشوری‌که ۵۴ در صد شهروندان آن زیر خط فقر به سر می‌برد و جنگ جان ده‌ها انسان را روزانه می‌گیرد.

دکتر ملک «ستیز»