جنبش روشنایی که در تاریکی معامله شد

پس از آنکه به تاریخ 11 ثور 1395 کابینه فیصله کرد تا خلاف ماسترپلان برق افغانستان که از سوی شرکت آلمانی فیشنر ساخته شده است، لین برق 500 کیلوولت ترکمنستان از بامیان نه بلکه از سالنگ بگذرد در واکنش به آن حرکتی تحت نام جنبش روشنایی شکل گرفت که خواهان لغو فیصله کابینه شده و گفتند این لین برق باید از مسیر اصلی آن بگذرد. هدف این جنبش انتقال لین برق از مسیر بامیان بود، چون مناطق مرکزی افغانستان به انرژی برق دسترسی ندارند، اعضای این حرکت امیدوار بودند که با انتقال برق 500 کیلوولت، مناطق مرکزی افغانستان از انرژی برق بهره مند شده و تعدادی از معادن در این مناطق همچون معدن آهن حاجیگک و معدن زغال سنگ دره صوف نیز با وجود برق فعال شوند.

این جنبش به هدف تحقق این خواسته با اهمیت تظاهرات های بزرگی را در کابل و دیگر ولایات کشور راه اندازی کرد. تا اینکه بتاریخ دوم اسد سال 1395این حرکت بزرگ در چهارراهی دهمزنگ کابل مورد حمله انتحاری قرار گرفته و در آن حدود 86 نفر به شهادت رسیدند.

بر سر جنبش روشنایی چه بلای آمد؟ اعضای رهبری این جنبش کجا شدند؟ کار تحقیق و بررسی فاجعه خونین دهمزنگ به کجا رسید؟ با خون شهدای حادثه ی دهمزنگ چه معامله ی شد؟ بلی جنبش روشنایی با دادن اینقدر قربانی، قربانی معامله ها شد. بعضی ها از این خون های ریخته صاحب مقام و منزلت شدند، بعضی خاموشی اختیار کردند، بعضی کناره گیری کردند، بعضی نخواستند دیگر ورقی از جنبش روشنایی را بالا کنند، بعضی ترسیدند، بعضی تهدید شدند و تعدادی محدودی تا هنوز استوار، پایدار و وفادار به خون شهدا هستند.

ولی دستانی مرموزی در بین جنبش روشنایی داخل بود که ظاهرآ خیلی انقلابی و دوآتشه بودند و در اخیر معلوم شد که به نفع جنبش نبودند. جنبش روشنایی اگر درست مدیریت و رهبری میشد معامله گری صورت نمیگرفت میتوانست یک جنبش عدالتخواهی باشد که نامش همیشه در خط زرین درج باشد.

احمد سعیدی