دوم اسد

دوم اسد یک روز تراژیک و غمبار و درعین حال فراموش ناشدنی در تاریخ عدالتخواهی مردم ما است.
درود و سلام بر روان پاک شهدای همیشه جاوید روشنایی طلبی و عدالتخواهی. بیاییم برای ادامه راه این شهدا و سایر شهدای عدالت خواهی، به جای گریز از همدیگر با همدیگر کنار بیاییم و متحد شویم.

بیاییم با اقرار به اشتباهات گذشته، از گذشته سلاحی برای تخریب همدیگر نسازیم، بلکه برعکس از آن تابلویی رهنمایی برای عدم تکرار آن در آینده بسازیم. ما برای ادامه راه عدالت طلبی و مقابله با انواع تهدید، به همبستگی و توافق با همدیگر ضرورت داریم، نه به تخریب و تقابل با همدیگر.

حوادث سال‌های اخیر ثابت ساخت که تک روی و قهرمان نمایی های شخصی کشتی آسیب دیده مردم ما را به ساحل نجات نمی رساند. برای رسیدن به ساحل نجات به همدلی و برادری و ایجاد یک تشکل و مرکز «تصمیم گیری جمعی» ضرورت داریم.

به صداهای نفاق و نفاق افگنان گوش فرا ندهیم که جامعه و مردم مارا به نام های مختلف تکه پارچه می سازند. مزاری بزرگ در بد ترین حالت هزاره های در حال جنگ را متحد ساخت و دست دوستی به سوی دشمنان جنگی اش دراز کرد و آنان را از دشمنی به دوستی رساند. او درمسیر همبستگی و احقاق حق جامعه هزاره و شیعه صداقت تاریخی اش را با خونش به اثبات رساند.

امروز بر یاران و پیروان مزاری بزرگ فرض است که از لاک منافع شخصی و گروپی شان بیرون بیایند و با یک پارچه سازی هزاره ها در کنار سایر مردم افغانستان، عملا صداقت شان را به اثبات برسانند.

محمد علی علزاده