به گزارش افکارنیوز ، حسادت یکی از زشت‌ترین و قبیح‌ترین خصلت‌هایی است که در هر جامعه‌ای دیده می‌شود.

اخبار مذهبی - وجود حسادت در آدمی نشانه هایی دارد که هر کس می تواند با بررسی خویش پی ببرد که آیا به بیماری حسادت مبتلاست یا نه.

بله حسادت بیماریست...

نشانه هایی که ذکر می شود هرکدام به تنهایی تنها نشانه قطعی حسد نیست و مردمانی که حسود نیستند نیز دارای بعضی از این صفات می باشند پس اگر نمونه ای از آن ها در کسی دیده شد نباید حکم کرد که او حسود است.

بلکه ذکر این نشانه ها برای خود انسان است که هرگاه یکی از آنها را درخود یافت خویشتن را تحت مطالعه قرار دهد که آیا بدین بیماری گرفتار شده است یا نه.

۱- انتقاد شدید

یکی از نشانه های حسود آن است که در انتقاد شدید است و بدگویی می کند و همیشه خرده گیریهای او از مقداری که شایسته است افزون است، بلکه بزرگ ترین علت بدگویی حسد است. گاهی حسود با سکوت خود از کسی بدگویی می کند چنانچه اگر در حضورش از کسی بدگویی شد او با سکوتش بدگویان را تایید می کند. بدگویی های حسودان نیز با توجه به وضعی که دارند مختلف می باشد.

۲- تملق در حضور

دسته ای در حضورمتملق و چاپلوسند. امام صادق(ع) فرمودند: لقمان به فرزند خود گفت: حسود سه نشانه دارد پشت سر بدگویی می کند، درحضور تملق می گوید و در مصیبت شماتت می کند.

۳- بی شرمی

این دسته از افراد درحضور بدگویی کرده و سخنان ناهنجار می گویند. بی جهت آبروی بندگان خدا را بردن و نسبت به مردمی شریف بی احترامی روا داشتن جز بی شرمی چیز دیگری نیست.

اینان گاهی به صورت شوخی واستهزا و متلک گفتن مقصود خود را انجام می دهند.

۴- کوتاهی درتعریف

این دسته از افراد در ستودن دارندگان فضیلت کوتاهی می کند. زمانی که سخن از پاکان و پرهیزکاران به میان

می آید حسود لب فرو می بندد و از ستایش آنان خودداری می کند. اگر حسود مجبور شود کسی را بستاید به تعبیر معروف کم می گذارد؛ یعنی اگر مورد از لحاظ مدح شایسته ده باشد حسود بیش از یک نمی گوید. ستودن بیش تر از شایستگی تملق است وکمتر از شایستگی ناتوانی در سخن یا حسد است.

۵- شماتت در مصیبت

شماتت در مصیبت شادمانی کردن از حادثه ناگواری است که برای کسی رخ دهد. حسود در این هنگام شادمان

می شود زیرا به مقصود خود، که رنج دیگران است، رسیده است و همین معنی را قرآن درباره حسد اهل کتاب نسبت به مسلمانان بیان می کند: "اگر به شما زیانی برسد آنان خشنود می شوند".

۶- ناراحتی ازخوشی دیگران

نشانی دیگر حسود آن است که از دیدن خوشی، راحتی، زیبایی، ثروت و عظمت دیگران ناراحت می شود و بیشتر اوقاتش صرف غصه خوردن از موفقیت دیگران می باشد. این سخن که چرا فلان کس چیزی دارد ورد زبان حسود است. حسود هرچند زندگی راحتی داشته باشد و سعادتمند وخوشبخت باشد ولی از آسایش دیگری افسرده خواهد شد. پس ثروتمندان و صاحبان مقامات عالی نپدارند که حسد در آنان نیست بلکه اگر در آنان حسدی باشد بیشتر و شدیدتر و شوم تر است.

پیامبر اکرم(ص) در این باره می‌فرماید:«خداوند به موسی بن عمران فرمود: مبادا بر مردم حسد بری، درباره آنچه من به آن‌ها داده‌ام از فضل خودم. چشمانت را به‌ دنبال آن دراز مکن و دل خود را به ‌دنبال آن روانه مساز، زیرا آن‌که حسد برد نعمت مرا بد داشته و از آن قسمتی که میان بنده‌هایم کردم، جلو گرفته و هر که چنین باشد من از او نیستم او هم از من نیست».

امام جعفر صادق(ع) نیز در رابطه با حسد فرموده است: «اصول الکُفر ثَلاثَه؛ الحرص و الاستکبار و الحسد؛ اساس کفر سه چیز است؛ حرص، تکبر و حسد». همچنین، حضرت امام علی(ع) در این رابطه فرموده است: «بخیلان و حسودان لایق مصاحبت و همنشینی نیستند و همین در وصف حاسدان بس است که حق تعالی فرموده است: «وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ؛ و از شر [هر] حسود آنگاه که حسد ورزد»، (فلق/۵)، پس از شر حاسدان و بخیلان پناه به رب جلیل بریم و بخل نکنیم و حسد بر کسی نبریم که اول گناهی که در آسمان و زمین کرده شد، حسد و بخل بود که شیطان در آسمان به آدم(ع) حسد برد و به لعنت خدا گرفتار شد».

همچنین در آیه ۱۹ سوره بقره فرمودند: «أَوْ کَصَیِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِیهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ یَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِی آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِیطٌ بِالْکافِرِینَ؛ یا چون [کسانى‌که در معرض] رگبارى از آسمان که در آن تاریکی‌ها و رعد و برقى است [قرار گرفته‌‌اند] از [نهیب] آذرخش [و] بیم مرگ سر انگشتان خود را در گوشهایشان نهند ولى خدا بر کافران احاطه دارد».

ضمنا در آیه ۵۹ سوره نساء در رابطه با حسادت فرمایش فرمودند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلًا؛ اى کسانى‌که ایمان آورده‌‌اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید پس هرگاه در امرى [دینى] اختلاف نظر یافتید اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید این بهتر و نیک‌‌فرجام‌‌تر است».

در آیه ۱۲۰ سوره آل‌عمران آمده است: «إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُواْ بِهَا وَإِن تَصْبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لاَ یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا إِنَّ اللّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ؛ اگر به شما خوشى رسد آنان را بدحال مى‌‌کند و اگر به شما گزندى رسد بدان شاد مى‌‌شوند و اگر صبر کنید و پرهیزگارى نمایید نیرنگشان هیچ زیانى به شما نمى‌‌رساند یقیناً خداوند به آن‌چه مى‌‌کنند احاطه دارد».

همچنین در آیه ۳۲ سوره نساء در رابطه با حسادت آمده است: «وَلاَ تَتَمَنَّوْاْ مَا فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ لِّلرِّجَالِ نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبُواْ وَلِلنِّسَاء نَصِیبٌ مِّمَّا اکْتَسَبْنَ وَاسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا؛ و زنهار آن‌چه را خداوند به [سبب] آن بعضى از شما را بر بعضى [دیگر] برترى داده آرزو مکنید براى مردان از آن‌چه [به اختیار] کسب کرده‌‌اند بهره‌‌اى است و براى زنان [نیز] از آن‌چه [به اختیار] کسب کرده‌‌اند بهره‌‌اى است و از فضل خدا درخواست کنید که خدا به هر چیزى داناست».

همچنین خداوند در آیه پنجم سوره یوسف می‎فرماید: «قَالَ یَا بُنَیَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْیَاکَ عَلَى إِخْوَتِکَ فَیَکِیدُواْ لَکَ کَیْدًا إِنَّ الشَّیْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِینٌ؛ [یعقوب] گفت اى پسرک من خوابت را براى برادرانت‌ حکایت مکن که براى تو نیرنگى مى‌‌اندیشند زیرا شیطان براى آدمى دشمنى آشکار است» به حسادت اشاره دارد.