پل مکانیزه؛ چالش مردم و مسئولان

همشهری آنلاین_ مهدی اسماعیل‌پور: هرچند گفته می‌شود با ساخت خط ۱۱ سرانجام پای مترو به اینجا باز خواهد شد، اما این خط اکنون در مرحله مطالعات اولیه و امکان‌سنجی است و به این زودی‌ها خبری از آن نخواهد شد. در چنین شرایطی، هم‌جواری برخی از محله‌ها با خط ۵ مترو تهران که به موازات بزرگراه «تهران‌ـ کرج» کشیده شده، دسترسی اهالی منطقه ۲۱ به قطار شهری را فراهم کرده است. یکی از نزدیک‌ترین و سریع‌ترین مسیرهای دسترسی اهالی منطقه ۲۱ به مترو، از مسیر شهرک «فرهنگیان» و «آزادی» می‌گذرد که فقط به اندازه عرض بزرگراه با ایستگاه مترو ورزشگاه آزادی فاصله دارد. ساکنان شهرک، برای‌ تردد به این ایستگاه از یک زیرگذر باریک و نیمه روشن نه چندان ایمن و استاندارد استفاده می‌کنند و سال‌ها است که درخواست نصب یک پل عابر مکانیزه به ایستگاه آن سوی بزرگراه را دارند. خواسته‌ای که به نظر به روزهای اجرا نزدیک شده است، اما نه آن‌گونه که اهالی محله انتظارش را داشتند. شهرداری به‌زودی پل عابر غیرمکانیزه‌ای در این محل نصب می‌کند، اما موضوع تبدیل آن را به پل مکانیزه، به موافقت اهالی محله با ساخت پایانه ایستگاه استادیوم در داخل شهرک و افزایش‌ تردد از این مسیر، گره زده است. کشمکشی که سال‌ها است بین مدیران شهری و ساکنان شهرک جریان دارد، آن‌هم بدون اینکه کوچک‌ترین توافق و تفاهمی حاصل شود.

معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار منطقه ۲۱، درباره نصب پل عابرپیاده از شهرک فرهنگیان و آزادی به ایستگاه مترو «ورزشگاه»، به همشهری محله می‌گوید: «نصب پل عابرپیاده از ایستگاه مترو به شهرک فرهنگیان و آزادی، نزدیک به ۴ ماه پیش آغاز شد. عرشه پل نصب شده و تنها رمپ‌ها مانده است که درحال ساختن آنها هستیم و پیش‌بینی می‌کنیم تا یک ماه آینده تکمیل و نصب شود.» این پل عابرپیاده، مکانیزه نیست. منطقه ۲۱ تنها یک پل عابر مکانیزه دارد که آن‌هم در بزرگراه «آزادگان» نصب شده است. «محمدرضا سالمی»، تأکید می‌کند که نصب پل‌های مکانیزه شرایط خاص و استاندارد ویژه خود را دارد و نمی‌توان همه پل‌های شهر را مکانیزه کرد: «پل عابرپیاده‌ای که در شهرک فرهنگیان و آزادی تا ایستگاه مترو ورزشگاه نصب می‌شود، مکانیزه نیست. به این دلیل که زمانی می‌توانیم از پل مکانیزه استفاده کنیم که در طول یک ساعت، به‌طور میانگین، ۶۰۰ نفر در آن‌ تردد داشته باشند. در غیراین صورت، مکانیزه شدن پل عابر توجیه ندارد. این در شرایطی است که‌ تردد از پل‌های عابر منطقه که اغلب بزرگراهی هستند، میانگین ۵۰ نفر در هر ساعت است. پیش‌بینی و کارشناسی ما از تردد پل عابر مترو به شهرک این است که غیر از روزهایی که در ورزشگاه آزادی مسابقه برگزار می‌شود، در نهایت بین ۳۰ تا ۴۰ نفر در ساعت از آن‌ تردد کنند که با استاندارد و حد نصاب، فاصله زیادی دارد.»

به دنبال ساخت پایانه
معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهردار منطقه ۲۱، می‌گوید: «تا زمانی که هیئت‌مدیره و شورایاری شهرک فرهنگیان و آزادی با ایجاد پایانه مسافربری در زمین قسمت شمالی محله موافقت نکنند، مکانیزه کردن پل عابر ایستگاه مترو «چیتگر» توجیه ندارد. اگر برای ساخت این پایانه، زمین در اختیار شهرداری قرار بگیرد، می‌توانیم شرایطی را فراهم کنیم که ساکنان دیگر محله‌ها از جمله «تهرانسر» نیز از ایستگاه مترو ورزشگاه آزادی استفاده کنند و از این امکانات برخوردار شوند. متأسفانه هیئت‌مدیره و شورایاری شهرک فرهنگیان و آزادی تاکنون با این موضوع مخالفت کرده‌اند. پس از نصب پل عابر، بار دیگر این موضوع را با اعضای شورایاری و هیئت امنای شهرک مطرح می‌کنیم تا شاید این بار بتوانیم نظر مثبت و موافقت آنها را بگیریم که برای ساخت پایانه، زمین در اختیار شهرداری قراردهند. با ساخت پایانه، رفت‌وآمد این ایستگاه مترو زیاد می‌شود و محله نیز رونق می‌گیرد.» سالمی درباره اینکه چرا از فضایی که در آن سوی بزرگراه در منطقه ۲۲ وجود دارد، برای این کار استفاده نمی‌کنند، به همشهری محله این‌گونه توضیح می‌دهد: «نخست اینکه آن سوی بزرگراه در محدوده منطقه ۲۲ قرار دارد. دیگر اینکه پل زیرگذری که شهرک آزادی را به آن سوی بزرگراه متصل کرده، یکطرفه است. در نتیجه، اگر پایانه را در آن سوی بزرگراه و در منطقه ۲۲ احداث کنیم در مسیر رفت یا برگشت، وسایل نقلیه برای ورود به منطقه ۲۱ باید تا میدان «المپیک» بروند و مسافت بیشتری را طی کنند و دست‌کم ۱۰ دقیقه مسیر طولانی‌تر خواهد شد. در نتیجه این کار جای توجیه ندارد.»

مردم محله زیربار نمی‌روند
«مجید نجاتی»، معتمد و دبیر شورایاری سابق شهرک فرهنگیان و آزادی، که سال‌ها به‌عنوان نماینده محله پیگیر این موضوع بود، به‌عنوان فرد مطلع و به نمایندگی از مردم محله‌اش در مخالفت با ساخت پایانه می‌گوید: «طرح پایانه برای امروز و دیروز نیست و سال‌ها است که بر سر این موضوع با شهرداری منطقه گفت‌وگو می‌کنیم. پایانه یک طرح بسیار عظیم ۳ هزارمترمربعی با ده‌ها دستگاه اتوبوس و تاکسی است که آرامش و امنیت و ترافیک محله را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حتی یک نفر از ساکنان شهرک، موافق اجرا شدن این طرح نیست. مردم حاضرند تا مترو پیاده بروند و بیایند اما پایانه ساخته نشود. هیئت‌مدیره، هیئت امنا و شورایاری نیز با این طرح موافقت نمی‌کنند. چون می‌دانند که پس از آنچه بلایی بر سر محله خواهد آمد. از همان زمان که این طرح مطرح شد در کنار موضوع اتصال منطقه به مترو، نیت و هدف اصلی، کاهش دادن و سرشکن کردن ترافیک و حجم‌ تردد مترو «صادقیه» بود. قصد دارند بخشی از شلوغی آنجا را به محله ما انتقال دهند. این در شرایطی است که در آن سو، یک پایانه حاضر و آماده وجود دارد که همه امکاناتش را ساخته‌اند و بسیار هزینه کرده‌اند، چرا باید بدون استفاده باشد؟ اینکه چندمتر آن طرف‌تر است و در منطقه دیگری قراردارد، بهانه خوبی برای بدون استفاده گذاشتن چنین امکاناتی نیست. از اینها مهم‌تر، چون در بافت مسکونی قرار ندارد، مشکلات و معضلات ترافیکی و فرهنگی و اجتماعی را به دنبال نخواهد داشت. ایجاد پایانه در منطقه ۲۱ برای دسترسی به مترو بسیار مطلوب است، اما مسئولان یک نکته مثبت را می‌بینند و ۱۰ نکته منفی و مشکل را نادیده می‌گیرند.» نجاتی درباره اینکه اگر طرح کوچک‌تر شود، احتمال دارد اهالی شهرک با آن موافقت کنند، می‌گوید: «در دوره شهردار سابق نیز قرار بود پایانه با ۳ اتوبوس و ۳ تاکسی ساخته شود و به مرور، گسترش پیدا کند. همان‌گونه که اشاره شد، پشت این طرح، اهداف کلان وجود دارد.» درباره اینکه بدون ساخت پایانه، امکان مکانیزه شدن پل وجود ندارد نیز معتمد محله این موضوع را غیرقابل قبول می‌داند: «این که بیان می‌کنند برای پل مکانیزه باید در ساعت ۶۰۰ نفر از آن‌ تردد کنند، عجیب است. چون در منطقه ۲۲ یا نقاط دیگر تهران، پل‌های مکانیزه‌ای ساخته‌اند که این حجم از تردد در آنها وجود ندارد. جدا از این، اگر هم پایانه در شهرک ساخته شود، بعید است چنین‌ ترددی در آن صورت بگیرد! این اطمینان را می‌دهم حتی اگر نصب پل هم در گرو موافقت با پایانه باشد، مانند سال‌های گذشته، مردم محله علاقه‌ای به ساخت آن نخواهند داشت.»