چند نفر به رهبری آیت‌الله خامنه‌ای رأی مثبت دادند؟

به گزارش ایمنا به نقل از پایگاه حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه‌ای، در این مطلب آمده است:

یک. موضوع جلسه

در تاریخ پانزدهم مرداد ۱۳۶۸، دو ماه پس از انتخاب تاریخی مجلس خبرگان در ۱۴ خرداد همان سال، بار دیگر جلسه‌ی خبرگان رهبری به منظور بررسی انطباق صفات و شرایط جدیدی که برای رهبری در قانون اساسی جدید تعیین شده بود، با منتخب روز ۱۴ خرداد ۶۸ یعنی آیت الله خامنه‌ای تشکیل جلسه داد. برخی از اعضا بر این باور بودند که اساساً نیازی به این اجلاسیه و رأی‌گیری مجدد برای انتخاب رهبری نیست. اما آقای جنتی از این نظر که دبیر شورای نگهبان نیز بود و اجلاسیه به درخواست شورا تشکیل شده بود، یادآور شد که در اجلاسیه قبلی برای انتخاب رهبری تا زمان بازنگری تعبیر موقت به کار رفت و این اجلاسیه تشکیل شده است برای اینکه شبه‌های پیرامون مسئله‌ی رهبری برای آیندگان باقی نماند.

دو. رأی مجدد خبرگان

پس از بحث و بررسی‌های لازم، رأی‌گیری میان اعضای خبرگان درباره انطباق شرایط جدید رهبری در قانون اساسی بر آیت الله خامنه‌ای انجام گرفت و از ۶۴ نفر حاضر ۶۰ نفر با قیام خود مجددًا به رهبری آیت الله خامنه‌ای رأی دادند. بدین ترتیب، جمهوری اسلامی، معنای جدیدی از نظام مردم سالار را به جهان معرفی کرد که تا پیش از این شاید کمتر سابقه‌ای در جهان داشت. نظام سیاسی‌ای که از صدر تا ذیل آن، مستقیم یا غیرمستقیم منوط به رأی و مشارکت مردمی است.

سه. دیدار با رهبر منتخب مردم

عصر آن روز که اعضای مجلس خبرگان به دیدار آیت آیت الله خامنه‌ای رفتند، ایشان فرمودند: «لازم نیست تأکید بکنم و عرض بکنم که این، بار بسیار سنگین و مسئولیت بسیار خطیری است و امتحان الهی هم هست. البته مسئولیت‌های بزرگ به نسبت عظمت و خطورشان، مورد توجه و عنایت بیشتر پروردگار هم قرار می‌گیرند و باید عرض کنم «هَٰذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّی لِیَبْلُوَنِی أَأَشْکُرُ أَمْ أَکْفُرُ».(نمل/۴۰).

خدای متعال توفیق بدهد و دعای حضرت ولیعصر (ارواحنا فداه) شامل حال بشود و بنده بتوانم این وظایف بسیار خطیر و سنگین که متوجه بنده در این مسئولیت است، انشاالله انجام بدهم، البته این لطف الهی و فضل الهی و افتخار بزرگی برای من خواهد بود. …خدا را شکر می‌کنیم که در دل ما ذره‌ای دلبستگی و عشق و علاقه به امور دنیوی مسائل مربوط به انقلاب نیست. این یعنی این مسئولیت‌ها جنبه‌ی ظاهری آنها برای ماها هیچ گونه کشش و انگیزه‌ای ندارد. این لطف خدا است و با جرأت این را بیان می‌کنیم و همین جور هم انشاالله عمل می‌کنیم. یعنی اهداف دنیوی است. آنچه هست، مسئولیت است. من امروز در این مسئولیت کنونی همان احساسی را دارم و همان روحیه‌ای را دارم که در روزهای اختناق، با دشواری‌های فراوان، برای رسیدن به هدف‌هایی که بحمدالله هم هیچ تغییر نکرده - بلکه روشن‌تر [هم] شده - حرکت می‌کردم. میدانم که آقایان محترم و مسئولینی که از اول انقلاب کارهای بزرگ انقلاب را بر دوش داشتند، همین جور بودند.» ۶۸/۵/۱۵