سکوت مردم امارات از روی ترس، نه رضایت

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما عبدالحمید صیام مدرس مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه راتگرز نیوجرسی توافق صلح ابوظبی و تل آویو را ثمره تلاش ۲۰ ساله ولیعهد ابوظبی دانست و تاکید کرد این توافق هرگز مورد تایید ملت امارات نیست و اگر سکوت کرده اند، سکوتشان از ترس مجازات است و نشانه رضایت نیست.

عبدالحمید صیام در یادداشتی با عنوان «مسیر خیانت از فلسطین نمی‌گذرد... توافق امارات در چارچوب تاریخی آن» در روزنامه القدس العربی چاپ لندن نوشت: توافق «ابراهیم» میان امارات و رژیم صهیونیستی، زیر نظر آمریکا، حاصل تلاش حدودا ۲۰ ساله محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی به ویژه پس از مرگ پدرش شیخ زاید در سال ۲۰۰۴ است. او در آن زمان برادر بزرگترش را کنار گذاشت تا بتواند حرف اول و آخر را در کشوری بزند که سرمایه‌ای جز پول ندارد.
بن زاید از اوایل قرن ۲۱ پس از درگیر کردن گروهی از سران جاه طلب خاورمیانه (غرب آسیا) و افراد متصل به دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل، کشور را وارد مرحله جدید نمایندگی منافع اسرائیل در منطقه و واگذاری ماموریت محافظت از این کشور کوچک به اسرائیل کرد تا به یک رهبر منطقه‌ای و جهانی تبدیل شود و کشورش را به سطح بازیگر مهم در سیاست‌های جهانی ارتقا دهد.
اسرائیل برای دستیابی ولیعهد جاه طلب ابوظبی به این نقش مهم سه شرط تعیین کرد: تامین امنیت کشتیرانی در منطقه‌ای که نهایتا به اسرائیل می‌رسد، مقابله با جنبش‌های مردمی خواهان آزادی، عدالت و دموکراسی و تلاش برای حکومت ابدی پادشاهان، سلاطین یا حاکمان مجهز به مشت آهنین و سلاح، رها کردن تدریجی مسئله فلسطین، تلاش برای شیطان جلوه دادن مردم فلسطین و یافتن رهبران جایگزین همسو با طرح صهیونیست ها.
اگر این شاهزاده می‌توانست ثابت کند لیاقت اعتماد اسرائیل را دارد و این سه ماموریت را به اتمام می‌رساند، صلاحیت ایفای نقش مهمتر را پیدا می‌کرد و شریک کوچک رژیم صهیونیستی می‌شد.
شرکت بنادر دبی سال ۱۹۹۹ به عنوان بازوی بلند امارات برای سیطره بر بنادر دریای سرخ، دریای مدیترانه و تعداد زیادی از بنادر جهان تاسیس شد. این شرکت بر بنادر جنوب یمن مانند عدن، سقطری، جیبوتی، شمال سومالی، اریتره و برخی بنادر مصر (السخنه) و الجزایر سیطره پیدا کرد. افزون بر این، پس از چند دهه اداره بنادر هند، پاکستان، روسیه، چین، عربستان، کره جنوبی و ویتنام را در دست گرفت.
عبدالحمید صیام در ادامه با اشاره به ورود امارات –با یا بدون موافقت عربستان- به جنگ یمن و عربستان از سال ۲۰۱۵ و تمرکز فعالیت آن در جنوب یمن به تشریح این فعالیت‌ها پرداخت و نوشت هدف امارات از سیطره بر جزیره سقطری متصل کردن منطقه دریای عرب به خلیج عدن، متصل کردن عدن به جزیره سقطری و تامین امنیت دریای سرخ است که اسرائیل از آن استفاده می‌کند.
اقدامات خرابکارانه امارات از طریق تزریق پول، تعداد زیادی از کشور‌ها را ساکت کرده است به گونه‌ای که در اعتراض به توافق اخیر این کشور بیانیه منتشر نمی‌کنند. یکی از این کشور‌ها تونس است که رئیس جمهور آن اوایل به قدرت رسیدنش اعلام کرد عادی سازی روابط، خیانت است. تعداد زیادی از کشور‌های عربی و اسلامی از انتشار بیانیه اعتراض آمیز اجتناب کردند و فقط تشکیلات خودگردان فلسطین، کویت، ایران، ترکیه و مالزی واکنش نشان دادند.
رها کردن مسئله فلسطین نیز از زمان به قدرت رسیدن محمد بن زاید آغاز شد. او تلاش کرد رهبری جایگزین که نماد آن محمد دحلان بود ایجاد کند، اما موفق نشد. تشکیلات خودگردان فلسطین ترجیح داد در برابر عادی سازی روابط میان ابوظبی و تل آویو سکوت کند. امارات نیز پا را از این فراتر گذاشت و بدون اطلاع آن هواپیمای حامل کمک‌های پزشکی را به تل آویو ارسال کرد که این، مقدمه اعلام توافق بود.
اقدام تشکیلات خودگردان به خیانت توصیف کردن توافق مذکور تحسین برانگیز است –البته به ندرت پیش می‌آید با آن اتفاق نظر داشته باشم- بله این توافق خیانت است. خیانتی زشت با استفاده از نام فلسطین برای پوشاندن ماهیت پلید خود. اگر قصد دارید خیانت بکنید، بکنید، اما نام فلسطین و تمایل به برقراری صلح میان فلسطین و اسرائیل را بهانه نکنید.
نویسنده مقاله با اشاره به اقدام مشابه موریتانی در سال ۱۹۹۹ به دستاویز قرار دادن حل مسئله فلسطین برای برقراری روابط با رژیم صهیونیستی نوشت: در پایان تاکید می‌کنیم کسانی که به عادی سازی روابط روی می‌آورند، کسانی که در این مورد شتاب می‌کنند، دلباختگان رژیم صهیونیستی و کشور‌هایی که پا جای پای این رژیم می‌گذارند، خلاف خواسته ملت خود عمل می‌کنند. ما زمانی که از سران امارات انتقاد می‌کنیم، حساب مردم را از آنان جدا کرده ایم. ما اطمینان داریم ملت امارات هرگز جنایت عادی سازی را نخواهد پذیرفت و سکوتش نشانه رضایت نیست؛ از ترس مجازات است.
ملت فلسطین که مقاومت را بیش از یکصد سال پیش آغاز کرده است، هرگز تسلیم نخواهد شد و سر کشورش چانه نخواهد زد. ملت مبارز فلسطین از عادی سازی روابط خواه علنی باشد خواه غیرعلنی حمایت نمی‌کند. اکثریت قریب به اتفاق ملت فلسطین عادی سازی روابط را با قاتلان، جنایتکاران و نژادپرستان غاصب خیانت آشکار می‌داند. این توافق ذلت بار در نهایت چیزی جز آزار و اذیت مردم و تبدیل شهر‌ها به لانه جاسوسی و توطئه علیه عرب‌ها و مسلمانان و مخالفان صهیونیسم و نژاد پرستی نصیب این کشور‌ها نخواهد کرد.