50 بازیکن مطرحی که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپا نشده اند / قسمت سوم و پایانی
بازیکنان مطرحی هستند که هرگز تجربه قهرمانی در لیگ های داخلی اروپا را نداشته اند، برخی با...
دنیای فوتبال در عین جذابیت، بارها نشان داده بی رحم است و عدالت در آن به درستی اجرا نمی شود. بازیکنانی هستند که با وجود نام بزرگ هرگز فاتح مسابقات لیگ نشده اند، اما بازیکنانی وجود داشته اند که صرفاً به دلیل حضور در یک تیم مطرح بارها موفق به کسب جام های معتبر داخلی و بین المللی شده اند.
در این مقاله به بررسی 50 بازیکنی که هرگز موفق به کسب یک لیگ داخلی اروپایی (در هیچ کدام از کشورهای قاره سبز) نشده اند، می پردازیم.
بازیکنان بدون هیچ ترتیب خاصی در این لیست قرار گرفته اند. بازیکنانی در این لیست قرار گرفته اند که حداقل چهار فصل در لیگ های اروپایی حضور داشته اند.پس از بررسی بازیکنان آلمانی، ایتالیایی، انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی، به بررسی بازیکنان مطرح سایر کشورها که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپایی نشده اند (شامل 15 بازیکن) می پردازیم.
بیشتر بخوانید:
50 بازیکن مطرحی که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپا نشده اند / قسمت اول
50 بازیکن مطرحی که هرگز فاتح لیگ های داخلی اروپا نشده اند / قسمت دوم
36. به به تو (برزیل): مهاجم مطرح فوتبال برزیل در دهه 90 میلادی که یک قهرمانی و یک نایب قهرمانی جام جهانی و قهرمانی در لیگ برزیل با دو تیم فلامینگو و واسکودوگاما و قهرمانی در جی لیگ ژاپن با کاشیما آنتلرز را در کارنامه دارد، در اروپا قهرمانی لیگ را کسب نکرد. او پنج فصل در لالیگا (چهار فصل در دپورتیوو لاکرونیا و یک فصل در سویا) عضویت داشت، اما به قهرمانی مسابقات دست نیافت و فقط قهرمانی در کوپا دل ری و سوپرجام اروپا را کسب کرد.
37. کارلوس دونگا (برزیل): کاپیتان تیم ملی برزیل در راه قهرمانی در جام جهانی 94 و نایب قهرمانی در جام جهانی 98 و دو قهرمانی در کوپا آمریکا و قهرمانی در جی لیگ ژاپن، قهرمانی در هیچ رقابتی در اروپا را تجربه نکرد. دونگا شش فصل در سری آ (یک فصل در پیزا، چهار فصل در فیورنتینا، یک فصل به پسکارا) و دو فصل در بوندسلیگا (اشتوتگارت) حضور داشت و حتی قهرمانی در جام حذفی را نیز تجربه نکرد.
38. دنیلسون (برزیل): وینگر مطرح فوتبال برزیل در دهه های 90 و 2000 میلادی و یکی از تکنیکی ترین و با استعدادترین بازیکنان فوتبال جهان، که مدتی عنوان گرانقیمت ترین بازیکن فوتبال جهان را یدک می کشید، هفت فصل در رئال بتیس و یک فصل در بوردو عضویت داشت، اما تنها موفق به کسب یک کوپا دل ری شد. دنیلسون با تیم ملی برزیل فاتح کوپا آمریکا، جام کنفدراسیون ها و نایب قهرمان جام جهانی شد.
39. اسوالدو آردیلس (آرژانتین): هافبک سابق تیم ملی آرژانتین که همراه با این تیم فاتح جام جهانی 1978 شد و تنها بازیکن آرژانتینی است که در لیست 100 اسطوره لیگ انگلیس قرار دارد، یکی دیگر از مطرح ترین بازیکنانی است که فاتح هیچ لیگ داخلی نشده است. آردیلس 9 سال در تاتنهام، یک سال در کویینز پارک رنجرز و یک سال نیز در پاری سن ژرمن عضویت داشت، اما فقط موفق به قهرمانی در جام حذفی انگلیس، کامیونیتی شیلد و جام یوفا به همراه تاتنهام شد.
40. آریل اورتگا (آرژانتین): هافبک تکنیکی فوتبال آرژانتین که او را مدت ها مارادونای جدید می نامیدند پس از قهرمانی در لیگ آرژانتین و کوپا لیبرتادورس همراه با ریورپلاته، راهی فوتبال اروپا شد و علی رغم چهار فصل حضور در فوتبال اروپا (والنسیا، سمپدوریا، پارما و فنرباحچه هر کدام یک فصل) با کسب تنها یک سوپرجام ایتالیا به آرژانتین بازگشت.
41. کارلوس والدراما (کلمبیا): یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال کلمبیا که دو قهرمانی در لیگ کلمبیا را در کارنامه دارد، دو بار بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی شد، یک بار بهترین بازیکن فصل MLS شد، یک بار بهترین بازیکن کوپا آمریکا شد و در لیست 100 بازیکن برتر تاریخ از نظر پله و همچنین ورلدساکر جای گرفت، چهار فصل در اروپا حضور داشت، اما به همراه مون پلیه (3 فصل) و رئال وایادولید (یک فصل) موفق به قهرمانی لیگ نشد.
42. فاستینو آسپریا (کلمبیا): فاستینو آسپریا مهاجم مطرح فوتبال کلمبیا در دهه 90 میلادی، طی شش فصل حضور در پارما و دو فصل حضور در نیوکاسل، دو قهرمانی جام یوفا، یک قهرمانی جام در جام اروپا، یک قهرمانی سوپرجام اروپا و یک قهرمانی کوپا ایتالیا به همراه پارما کسب کرد، اما هرگز به قهرمانی در سری آ و لیگ برتر انگلیس نرسید، هرچند یک بار تا آستانه قهرمانی در لیگ برتر پیش رفت.
43. خوزه لوئیز چیلاورت (پاراگوئه): یکی از مطرح ترین دروازه بانان تاریخ آمریکای جنوبی که از او به عنوان بهترین بازیکن تاریخ پاراگوئه نام برده می شود، قهرمانی در لیگ پاراگوئه و آرژانتین را کسب کرد، اما در اروپا در باشگاه های مطرحی به میدان نرفت و نتوانست به جز یک لیگ کاپ فرانسه، جام دیگری کسب کند. چیلاورت سه فصل در رئال ساراگوسا و دو فصل در استراسبورگ حضور در بالاترین سطح لیگ های اروپایی را تجربه کرد، اما قهرمان نشد. چیلاورت سه بار بهترین دروازه بان سال جهان شد.
44. جیمی فلوید هاسلبنک (هلند): این مهاجم مطرح فوتبال هلند در دهه های 90 و 2000 میلادی، شاید مطرح ترین بازیکن تاریخ هلند باشد که هرگز قهرمان نشده است. سایر بازیکنان فوتبال هلند حداقل یک بار قهرمانی در لیگ را تجربه کرده اند. هاسلبنک یک فصل در بواویشتا، دو فصل در لیدز یونایتد، یک فصل در اتلتیکو مادرید، چهار فصل در چلسی، دو فصل در میدلزبرو و یک فصل در چارلتون اتلتیک حضور در لیگ را تجربه کرد، اما نایب قهرمانی بهترین عنوان او بود. فصل پس از جدایی از چلسی، سرانجام این باشگاه قهرمانی در لیگ را تجربه کرد. هاسلبنک قهرمانی در جام حذفی پرتغال و جام کامیونیتی شیلد را تجربه کرد و یک بار آقای گل لالیگا و دو بار آقای گل لیگ برتر انگلیس شد.
45. توماس برولین (سوئد): مهاجم مطرح فوتبال سوئد در دهه 90 میلادی که به همراه این تیم عنوان سومی جام جهانی 94 را کسب کرد و در باشگاه های ساندسوال (سه فصل)، نورکوپینگ (یک فصل)، پارما (7 فصل)، لیدز یونایتد (یک فصل)، زوریخ (یک فصل) و کریستال پالاس (یک فصل) حضور داشت، یک کوپا ایتالیا، یک جام در جام اروپا، یک جام یوفا و یک سوپرجام اروپا کسب کرد، آقای گل یورو 92 شد، در تیم منتخب جام جهانی 94 قرار گرفت و نفر چهارم توپ طلای 94 شد.
46. توره آندره فلو (نروژ): توره آندره فلو یکی از مطرح ترین بازیکنان تاریخ نروژ است که علی رغم حضور در تیم های سوگندال، ترومسو، وارنگا و بران از نروژ، چلسی، ساندرلند، گلاسکو رنجرز و سیه نا قهرمانی در لیگ را تجربه نکرد. او همراه با چلسی قهرمانی در جام حذفی، لیگ کاپ، کامیونیتی شیلد، جام در جام اروپا و سوپرجام اروپا و در گلاسکو رنجرز قهرمانی در جام حذفی و لیگ کاپ اسکاتلند را تجربه کرد.
47. کراسیمیر بالاکوف (بلغارستان): هافبک مطرح فوتبال بلغارستان در دهه های 80 و 90 میلادی و عضو تیم رویایی بلغارستان، هفت فصل در اتار ولیکو تارنووو عضویت داشت و دقیقا فصلی که از این تیم جدا شد، قهرمان لیگ بلغارستان شدند. چهار فصل در اسپورتینگ لیسبون و هشت فصل در اشتوتگارت نیز برای او قهرمانی در لیگ حاصل نکرد و فقط قهرمانی در لیگ کاپ پرتغال و دی اف بی پوکال را تجربه کرد. بالاکوف به همراه بلغارستان عنوان چهارمی جام جهانی 94 را کسب کرد، در تیم منتخب آن جام جهانی قرار گرفت، دو بار بهترین بازیکن سال بلغارستان شد و سه بار نیز در تیم منتخب فصل بوندسلیگا قرار گرفت.
48. مارک همشیک (اسلواکی): کاپیتان سابق پارتنوپی و یکی از مطرح ترین بازیکنان تاریخ اسلواکی دیگر بازیکنی که طعم قهرمانی در لیگ را نچشیده است. او یک فصل در برشا و دوازده فصل در ناپولی حضور در سری آ را تجربه کرد و حتی چند بار نیز نایب قهرمان این مسابقات شد، اما در راه قهرمانی ناکام ماند. دو کوپا ایتالیا و یک سوپرجام ایتالیا حاصل تلاش بازیکنی است که مدتی بهترین گلزن تاریخ ناپولی بود.
49. سمیر هندانوویچ (اسلوونی): کاپیتان فعلی اینتر یکی از بازیکنان مطرحی است که هرگز رنگ جام را از نزدیک ندیده است. این دروازه بان اهل اسلوونی با وجود حضور در باشگاه های دومژاله، ترویسو، لاتزیو، اودینزه و هشت فصل حضور در اینتر، قهرمانی در هیچ رقابتی را تجربه نکرده و فقط یک بار نایب قهرمان لیگ اروپا شده است. او سه بار بهترین بازیکن سال اسلوونی شده و سه بار نیز در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفته است.
50. جی جی اوکوچا (نیجریه): هافبک تکنیکی فوتبال نیجریه در دهه های 90 و 2000 میلادی که قهرمانی در المپیک 96 را در کارنامه دارد، در باشگاه هایی همچون آینتراخت فرانکفورت، فنرباحچه، پاری سن ژرمن و بولتون را تجربه کرد و قهرمانی در سوپرجام فرانسه حاصل تلاش این هافبک تکنیکی در اروپا بود. البته علاوه بر او، دنیل آموکاچی و رشیدی یکینی دو ستاره دیگر دهه 90 نیجریه با وجود چند سال حضور در اروپا قهرمانی لیگ را تجربه نکردند.