در ستایش عذرخواهی امام‌جمعه

«پذیرش خطا» آنقدر در فضای اجتماعی و سیاسی ما کم شده است که وقتی کسی «عذرخواهی» می‌کند در نزد افکار عمومی به سرعت ارتقا جایگاه پیدا می‌کند. بیشتر ما در پذیرش خطای خود سیکل هم نداریم اما در فرافکنی، تکذیب، شماتت دیگری، تلاش برای مقصر کردن دیگری و شانه خالی کردن پسادکترا گرفته‌ایم!

سعید نمکی که معمولاً دست به نامه نوشتن خوبی دارد در واکنش به این سخنان نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه نوشت و عنوان کرد:«دستور فرمائید تا رسیدگی شود که اگر ایشان مدرکی دارند که آیا فرزند اینجانب پیمانکار است؟ (که نیست) وجهی را دریافت کرده است؟ (که نکرده است) و یا طرح هایی را که متعهد به اجرا بوده رها کرده است به اشد مجازات محکوم فرمائید».

سیدحسین حسینی نوری نیز در واکنش نامه‌ای نوشت و در آن ذکر کرد «در خطبه‌های نماز جمعه هفته گذشته نکته‌ای در خصوص فرزند جنابعالی و نقد عملکرد ایشان به‌عنوان پیمانکار احداث بیمارستان ملارد مطرح کردم که متأسفانه بر اساس اطلاعاتی غلط و گزارش خلاف‌واقع بود.... جناب آقای وزیر، شرط لازم هویتی که به‌عنوان امام جمعه امانتدار آن هستم عدالت است و تریبون مقدس نماز جمعه با اخلاق و تقوا معنی پیدا می‌کند و لذا تأسف و اعتذار عمیق اینجانب به‌دلیل خطایی که در قضاوت داشتم و آبرویی که در معرض مخاطره و سوءاستفاده برخی مغرضان قرار گرفت، نه به‌دلیل جایگاه حقوقی جنابعالی بلکه به‌حکم وظیفه انسانی و شرعی است».

نکته برجسته این نامه که تیتر بسیاری از خبرگزاری‌ها شد این بود:«اگر پیام گذشت شما را از آنچه که رخ داد تا هفته آینده دریافت نکنم خود را از شرط اصلی امامت که عدالت است ساقط دانسته و به‌فضل الهی از مردم شریف و انقلابی ملارد خداحافظی خواهم نمود».

وزیر بهداشت که چند روز پیش از امام جمعه ملارد شکایت به قوه قضائیه برده بود، در نامه جدیدی ضمن اشاره به جریان‌هایی که قصد دارند از «پاکدلی و حق‌طلبی روحانیت ناجوانمردانه بهره بگیرند» نوشت: اینجانب کوچکترین شکواییه و یا ملال خاطری از جنابعالی ندارم و امیدوارم با آرامش خیال در کنار مردم شریف و نیازمند آن منطقه دل بسوزانید و ارشاد فرمایید.

ماجرا ختم شد گرچه جسته و گریخته در چندجا به نقل از امام‌جمعه ملارد عنوان شد که گفته بود «فرزند وزیر بهداشت مدیر پروژه بیمارستان ملارد است نه پیمانکار، عذرخواهی بنده از وزیر درباره بیان اشتباه مسئولیت بود، متاسفانه برخی رسانه‌ها صرفاً مساله عذرخواهی از وزیر را پررنگ کردند» اما عذرخواهی سیدحسین حسینی نوری به عنوان یک رفتار پسندیده مورد توجه قرار گرفت و خوب است اهل قلم و روزنامه که معمولاً از برخی تریبون‌ها گله‌مند است در چنین مواقعی رفتار درست و اخلاقی را هم تحسین کنند.

کسانی این میان نوشته اند که آیا اگر فرد مورد اتهام «وزیر» نبود هم عذرخواهی صورت می گرفت؟ در این سالها در بسیاری از تریبون‌های رسمی افرادی متهم شده‌اند ولی به آنها مجال پاسخگویی داده نشده یا صدایشان اندازه وزیر بلند نبوده، از حق آنها چه کسی دفاع می‌کند؟ و ...

این نقدها محترم است و در مواردی کاملاً درست اما دلیل نمی‌شود که رفتار اخلاقی و متناسب با جایگاه «امام جمعه» را نادیده گرفت، همانطور که خوب است مشخص شود آنها که این اطلاعات را به سیدحسین حسینی نوری دادند چه کسانی بودند و چه هدفی داشتند؟ گاهی این افراد ناپیدا هزینه‌هایی می‌آفریند که ....