تزیین ناحیه تناسلی، عوارض پیرسینگ کردن

سوراخ های گوش برای مدت های زیادی از زیبایی های صنعت مد بوده اند. طبق برخی تحقیقات، بیش از 85 درصد از زنان گوش های خود را سوراخ کرده اند. برای هزاران سال است که فرهنگ هایی در سرتاسر جهان، سایر قسمت های بدن را سوراخ می کنند. با این حال، این عمل تنها در چند دهه گذشته در جامعه غربی رواج داشته است.

امروزه، برای مردم عجیب نیست که زبان، لب ها، بینی، ابرو و حتی حساس ترین نقاط بدن از جمله ناحیه تناسلی را سوراخ کنند. تنها نوزاندگان راک و هنرمندان خیابانی نیستند که ناحیه تناسلی خود را سوراخ می کنند. بسیاری از زنان حرفه ای، جواهرات را در زیر لباس های کار خود پنهان می کنند.

چرا افراد دستگاه تناسلی خود را سوراخ می کنند؟

اکثر افراد برای پز دادن با جواهراتشان، این کار را انجام می دهند. اما وقتی صحبت از دستگاه تناسلی می شود، بخشی نیست که اشخاص زیادی مایل به انجام این کار باشند. یکی از مهم ترین دلایلی که زنان پیرسینگ واژن انجام می دهند، تقویت میل جنسی است. برخی از زنانی که این ناحیه را «سوراخ کرده اند» می گویند: به رسیدن اولین حالت ارگاسم آنها کمک می کند. برخی دیگر می گویند که سوراخ کردن دستگاه تناسلی باعث می شود که حس خطر کردن، هیجان یا شیطنت داشته باشند.

آیا انواع مختلفی از سوراخ کردن دستگاه تناسلی (پیرسینگ واژن) وجود دارد؟

واژن را می توان در یکی از سه ناحیه زیر سوراخ کرد:

کلیتوریس/ غلفه
این یکی از محبوب ترین نوع سوراخ کردن واژن است. تصور می شود که باعث تحریک بافت حساس کلیتوریس در حین رابطه جنسی می شود. سوراخ کردن غفله به سوراخ کردن خود کلیتوریس ترجیح داده می شود. کلیتوریس خیلی حساس است و سوراخ کردن آن می تواند باعث درد و آسیب عصبی شود.
قسمت بیرونی یا داخلی لابیا
بافت لابیا به اندازه کافی ضخیم است تا بیشتر از یک قطعه جواهر یا جواهر سنگین را در خود نگه دارد.
شاهزاده آلبرت
همین کار در زنان معادل با سوراخ کردن پرنس آلبرت در مردان است که به ندرت انجام می شود. به این دلیل است که انجام این کار دشوار است.
سوراخ کردن مجرای ادرار و بالای واژن با دقت انجام می شود. حتی اگر به اندازه کافی شجاع باشید که واژن خود را سوراخ کنید، ممکن است آناتومی مناسبی برای این کار نداشته باشید. بسیاری از زنان کلیتوریس به اندازه کافی بزرگ ندارند تا بتوانند آن را سوراخ کنند. همچنین اگر می خواهید ناحیه های داخلی و خارجی لابیا را سوراخ کنید، باید پوست کافی در این ناحیه داشته باشید.

پیرسینگ واژن چگونه انجام می شود؟

ابتدا پوست اطراف این ناحیه با یک ضد عفونی کننده تمیز می شود. این بسیار مهم است، زیرا اگر این ناحیه کاملا تمیز نشود، در نهایت باعث عفونت شدید می شود. سپس 12 تا 16 سر سوزن توخالی با یک تکه جواهر به این ناحیه متصل می شود- سپس با یک وزنه یا حلقه مهره اسیر (لوازم مخصوص نگه داشتن جواهرات)- از روی پوست عبور می کند.

مهم ترین سوال در مورد سوراخ کردن دستگاه تناسلی این است که «آیا درد می گیرد؟»
اگر حساس ترین بافت ها در بدن شما را سوراخ کنند، این احتمال وجود دارد. این درد بسیار ناخوشایند است. با این حال، این عمل بسیار سریع انجام می شود و برخی از افراد که قصد سوراخ کردن دستگاه تناسلی خود را دارند- و سوراخ می کنند- بیشتر از سوراخ کردن سایر قسمت های بدن دچار درد نمی شوند. اینکه چقدر سریع سوراخ کردن واژن درمان می شود، بستگی به محل سوراخ کردن دارد. ترمیم سوراخ کردن لابیا بین 1 تا 4 ساعت طول می کشد. ترمیم کلیتوریس یک تا دو ماه طول می کشد.

آیا سوراخ کردن دستگاه تناسلی عوارض و خطری دارد؟

هر زمان که سوراخی در بدن خود ایجاد می کنید، احتمال عفونت کردن وجود دارد. مراجعه به یک مغازه سوراخ کننده نامطمئن، می تواند شما را در معرض ابتلا به بیماری کزاز، HIV و هپاتیت B و C و سایر بیماری های مقاربتی (STD) قرار دهد. گاهی اوقات سوراخ کردن واژن می تواند منجر به خونریزی، جای زخم یا بروز یک واکنش آلرژی زا شود. سوراخ کردن ناحیه پشتی کلیتوریس ممکن است با جریان خون تداخل داشته باشد.

اقدامات احتیاطی برای کاهش عوارض و خطرات پیرسینگ واژن

در این قسمت چندین مورد احتیاطی برای کاهش خطرات ذکر شده است:
همه کشورها قوانینی منظم برای سوراخ کردن اعضاء بدن ندارند. مهم است که برای این کار حتما یک مکان معتبر را انتخاب کنید. به دنبال کسی باشید که عضو انجمن تخصصی سوراخ کردن اعضاء بدن (APP) باشد، که به این معناست که شخص حداقل تجربه یک سال سوراخ کردن اعضاء بدن و همچنین آموزش تکنیک های ضد عفونی کننده و کمک های اولیه را دارد. شخصی که عمل سوراخ کردن را انجام می دهد باید کارت شناسایی شما را بررسی کرده، ناحیه تناسلی را با ضد عفونی کننده تمیز کرده، از دستکش استفاده کرده و از سوزن ضد عفونی شده جدید استفاده کند.
برای جلوگیری از عفونت و واکنش آلرژی زا، جواهراتی از جنس فولاد ضد زنگ، نیوبیم یا تیتانیوم را انتخاب کنید.
پس از سوراخ کردن، از تمام دستورالعمل ها پیروی کنید تا این ناحیه را تمیز نگه دارید. این ناحیه را مرتبا با محلول آب و نمک رقیق شده و صابون ضد باکتری و آب شست و شو دهید. از الکل، هیدروژن پراکسید، بتادین و یا پماد استفاده نکنید.
لباس های گشاد بپوشید تا از ایجاد چسبندگی بیش از حد در ناحیه سوراخ شده جلوگیری کنید.
بعد از سوراخ کردن ناحیه تناسلی، حداقل به مدت 2 هفته رابطه جنسی نداشته باشید. وقتی رابطه جنسی دارید، پس از رابطه ناحیه سوراخ شده را با محلول آب نمک یا آب تمیز کنید.
تا زمانی که این ناحیه ترمیم شود، از رفتن به استخر و وان حمام آب گرم اجتناب کنید.
جواهراتی که در ناحیه سوراخ شده متصل شده اند، ممکن است کاندوم را سوراخ کرده و یا باعث بیرون آمدن دیافراگم شوند. اگر ناحیه تناسلی خود را سوراخ کرده اید، همیشه از یک روش دیگر پیشگیری از بارداری نیز علاوه بر کاندوم استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که کاندوم ها تنها روش های پیشگیری از بارداری هستند که از ابتلا به بیماری های مقاربتی جلوگیری می کنند.
داشتن کمی ترشح بعد از سوراخ کردن ناحیه تناسلی، طبیعی است. اما اگر ترشح به طور معمول رنگی (رنگ سبز) است و یا بوی بدی دارد، ممکن است به عفونت مبتلا شده باشید. اجازه دهید جواهر در همان ناحیه باقی بماند، اما آن ناحیه را با یک صابون ضد باکتری و کمپرس آب گرم تمیز کنید. اگر به آنتی بیوتیک نیاز است، سریع تر از پزشک خود بپرسید تا این مشکل را برطرف کنید.