واکنش چهره‌های سیاسی

حسن روحانی: استاد محمدرضا شجریان چهره برجسته هنری و آفریننده ماندگارترین نواهای دلنشین ایرانی و خواننده ربنای رمضان، میراث ارزشمندی از خود به‌یادگار گذاشت. یقینا ملت قدرشناس ایران، نام و یاد و آثار این هنرمند محبوب را همواره در خاطره‌ها، زنده نگاه خواهند داشت.

سید‌عباس صالحی: درگذشت ترنم ماندگار ایران استاد محمدرضا شجریان موجب تا‌ثر و تا‌سف عمیق گردید. شجریان نمای موسیقی اصیل ایرانی و از نمادهای هویت هنری این سرزمین است. وجوه متنوع استاد فقید، در کنار هوشمندی کم‌نظیر او در انتخاب مناسب از گنجینه گرانبهای شعر و ادب فارسی، آواز و موسیقی او را جاودان و نامیرا ساخت.

بخش مهمی از ادبیات ایران با نغمه او در گوش و جان نسل جوان و نوجوان راه‌یافت و آنان را با حکمت و ادب این سرزمین پرگهر آشنا و همراه ساخت. نوای استاد، تا‌ریخ حس و حال ایرانیان در نیم‌قرن گذشته است. آثار او بازتاب حسرت‌ها و امیدها، نگرانی‌ها و دلبستگی‌ها و در یک کلام حال و هوای مردم خوب کشورمان بود.

محمدجواد ظریف: استاد شجریان نماینده بزرگ و واقعی ایران، فرزندان ایران و بیش از هر چیز فرهنگ ایران بود. به ایرانیان در سراسر جهان و به‌ویژه عزیزان او عمیقا تسلیت می‌گویم.

پیروز حناچی: استاد ‎شجریان از میانمان رفت. نوای دلنشین او از ربنای ماندگار تا‌ اجرای قله‌های شعر فارسی تا همیشه در گوش جان‌ ایران جاودانه خواهد ماند؛ چراکه با جان برای مردم می‌خواند. طلب رحمت بیکران الهی برای او و تسلیت به اهالی هنر و خانواده محترمش، به‌ویژه فرزندش همایون که میراث‌دار نوای اوست.

محمد خاتمی: نام شجریان به‌عنوان هنرمندی صاحب مکتب و دارای ابداعات فراوان در یاد و خاطره فرهنگ و ادب و هنر فاخر این مرز و بوم درخشان و پر‌طنین باقی خواهد ماند.

علی لاریجانی: درگذشت هنرمند بلند‌آوازه و صاحب‌سبک کشورمان، استاد شجریان را به ملت عزیز، به‌خصوص هنرمندان فرهیخته و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می‌کنم. صدای آشنای او از میراث‌اسلامی، ایرانی در دل‌ها آرام گرفته و به‌یادگار می‌ماند. یادش گرامی‌باد. از خداوند رحیم می‌خواهم که این سفر‌کرده گرامی را به نیکی بپذیرد و مورد غفران خویش قرار دهد.

علی مطهری: استاد شجریان قبل از انقلاب از آلوده شدن به موسیقی بازاری پرهیز کرد و بعد از انقلاب خدمات قابل توجهی به جمهوری اسلامی ارائه کرد. رفتار ما با او پس از انتقادی که سال ۸۸ داشت، درخور خدمات او نبود. ‌ای بسا در تشدید بیماری او موثر بود. اساسا این سیاست که منتقد باید حذف شود و همه یک نظر داشته باشند، باید در جمهوری اسلامی حذف شود.

غلامحسین کرباسچی: سال١٣٧٠ کشتارگاه، فرهنگسرای بهمن شد. به شجریان زنگ زدم با صدایش افتتاح کند؛ فورا پذیرفت و چندشب اجرای داوطلبانه‌اش را پیشکش رونق آنجا کرد و گفت: کاش هر شب اینجا می‌خواندم. خوشحالی وصف‌ناپذیری داشت که «کشتارگاهی» مرکز فرهنگ و هنر شده است. همه زندگی‌اش تلاش برای تبدیل قهر و خشونت به لطافت فرهنگ و هنر بود.