ورزشکار مهاجر: برای افتخارآفرینی به اسپانسر و حمایت دولت نیاز داریم

طبق گفته‌ی سهیلا الیزابت جعفری و اظهارات فدراسیون تیراندازی با کمان ایران به وی، خانم جعفری اولین دختر کماندار مهاجر افغانستانی است که به تیراندازی با کمان در رشته‌ی ریکرو روی آورده است و می‌تواند جزو اولین‌های این رشته باشد که برای کشورش افتخارآفرینی می‌کند. خبرگزاری صدای افغان ‌(آوا) ـ قم: سهیلا الیزابت جعفری از دختران مهاجر دهه هفتادی است....

طبق گفته‌ی سهیلا الیزابت جعفری و اظهارات فدراسیون تیراندازی با کمان ایران به وی، خانم جعفری اولین دختر کماندار مهاجر افغانستانی است که به تیراندازی با کمان در رشته‌ی ریکرو روی آورده است و می‌تواند جزو اولین‌های این رشته باشد که برای کشورش افتخارآفرینی می‌کند. خبرگزاری صدای افغان ‌(آوا) ـ قم: سهیلا الیزابت جعفری از دختران مهاجر دهه هفتادی است. سال 1373 در خانواده‌ای فرهنگی ورزشی در ولایت یزد ایران به دنیا آمده است. خانواده‌ی او اصالتاً بهسودی هستند. سهیلا همانند سایر جوانان مهاجرِ هم سن و سال خودش که در ایران متولد شده‌اند، دست از کشور متبوع خویش نکشیده و از کودکی با هدف افتخار‌‌‌آفرینی برای افغانستان فعالیتش را به پیش برده است. خانم جعفری که مراحل تحصیلی را یک‌به‌یک طی کرده، در دانشگاه نیز در مقطع کارشناسی در رشته علوم سیاسی تحصیلش را به اتمام رسانده است، او همچنین طی این دوران موفق به گذراندن دوره‌ی روباتیک با امتیاز 97 از 100 شده است. حضور این دختر ورزشکار در اجتماع صرفا به آموزش‌های آکادمیک و درسی خلاصه نشده است. او از شهریور/ سنبله سال 1392 تاکنون در رشته‌ی ورزشی تیراندازی با کمان نیز مشغول به فعالیت بوده است. آنطور که او از مسئولان فدراسیون تیراندازی با کمان ایران شنیده، اولین و تنهاترین دختر مهاجر افغانستانی است که در این رشته به ورزش می‌پردازد. او که دختری مصمم و با اراده است، برای اینکه هزینه‌های جاری‌اش بر دوش خانواده نباشد، با انجام کار در مشاغل مختلف اقدام به تأمین هزینه‌های ورزشی خود کرده است. علاوه بر این؛ دغدغه‌ی نوع‌دوستی، این دختر را بر آن داشته که با عضویت در سازمان‌های بشردوستانه بنحوی بیشتر با دیگر هموطنان مهاجرش انس بگیرد و به حل مشکلات آنان بپردازد. اما در کنار همه‌‌ی این موارد، بزرگترین آرزوی ورزشی او افتخارآفرینی در عرصه‌ی بین‌المللی برای کشورش است؛ آرزویی که با توجه به چالش‌های پیش روی سهیلا، اهتمام ویژه‌ی مسئولین امر در این رابطه را می‌طلبد. الیزابت جعفری در رابطه با حضور در میادین بین‌المللی می‌گوید: چهار سال پیش در جریان سفرم به افغانستان، دیداری با مسئولین کمیته‌ی المپیک کشور نیز داشتم، طبق سخنان رئیس سابق این کمیته، قرار بر این بود که از حضور من در المپیک ریو حمایت شود، ولی بعد از بازگشتم به ایران، علی‌رغم تمام قول‌های مسئولین، حمایت و اقدام کافی و مناسبی جهت حضور من در این میادین صورت نپذیرفت. اما این موانع باعث از بین رفتن انگیزه‌ی جنگندگی او برای حضور در میادین نشد و او توانست در سال 96 از طرف ایران به عنوان نماینده‌ی افغانستان برای مسابقات بین‌المللی که در منطقه‌ی مرزی ارس آذربایجان شرقی برگزار شده بود، حضور یابد. وی در سال 97 نیز بعنوان عضو افتخاری به تیم ترکیه دعوت شد که در آن مسابقات موفق به کسب عنوان دومی تیمی شد. از مقام‌های فردی این دختر مهاجر نیز می‌توان به مقام‌های اولی تا سومی استانی/ ولایتی او اشاره کرد. از نکات امیدوارکننده‌ برای وی این است که او دیگر تنها نیست و طبق اطلاعاتی که بدست آورده 3 مهاجر دیگر هم به این رشته روی آورده‌اند. سهیلا اکنون علاوه بر آماده شدن برای آغاز دوره‌ی کارشناسی ارشد، با تمرین‌های پیاپی، خود را برای حضور در مسابقات انتخابی فرانسه که از فروردین تا خرداد ماه سال 1400 برگزار می شود، آماده می‌کند تا بتواند سهمیه‌ی حضور در المپیک توکیو را بدست آورد؛ اما چالش پیش روی او نداشتن اسپانسر و عدم وجود فدراسیون تیراندازی با کمان در افغانستان است؛ چالش‌هایی که اگر زودتر حل نشوند ممکن است تمام آرزوهای او را بار دیگر متوقف سازند. امید است که مسئولان ورزشی کشورمان در افغانستان با راه‌اندازی هرچه‌ سریع‌تر فدراسیون تیراندازی با کمان، امکان حضور این جوانان را در عرصه‌های بین‌المللی محقق سازند و سفارت افغانستان در ایران نیز حمایت خود را از این ورزشکاران مهاجر دریغ نکند.