به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، هفتمین‌جلسه‌ی اعضای انجمن شاعران نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان ویژه‌ی لبخند انار شهرستان دامغان، پنج‌شنبه ۲ بهمن ۱۳۹۹ با دعوت از میثم متاجی شاعر، منتقد و کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون استان مازندران پیرامون موضوع «نقد و بررسی آثار اعضا» برگزار شد.

متاجی در ابتدای سخنانش با بیان این‌که در نام‌گذاری شعر و داستان با دقتِ بهتری، عمل کنیم، گفت: عنوان برای شعر نقش یک اکسیر را دارد و وقتی برای یک اثر شعری، عنوان انتخاب می‌شود تمام اثر دچار یک دگرگونی و اثرگذاری عاطفی و حوزه‌ی اندیشه‌ی شعر بیش‌تر می‌شود و اسم‌گذاری بایست با یک هدف و ضرورت باشد که اگر غیر از این باشد نیاز است یک مقدار مکث کرد و نام‌گذاری را تغییر داد.

وی در ادامه افزود: نوع زبانی که شاعر انتخاب می‌کند؛ اگرچه مخاطب می‌فهمد و با آن آشنا است؛ اما نبایست زبان دچار شکست نحوی شود و از روانی و سلیس‌بودن زبان کم کند و یا هارمونی آن را به هم بریزد.

مهمان انجمن شاعران نوجوان کانون استان سمنان، تأکید کرد: چینش نامناسب کلمات در شعر باعث می‌شود منظور شاعر هم دورتر رود و درک شعر از سوی مخاطب به تأخیر ‌افتد و شاید حتی به شعر لطمه وارد کند.

متاجی یادآور شد: بالانس‌کردن کفه‌ی عینیت و ذهنیت هم می‌تواند به شاعر کمک کند تا درک اثرش را به افق دید مخاطب نزدیک کند و به تعبیری دیگر در حوزه‌ی عینیت و ذهنیت و دادن تصاویر ذهنی و عینی و عناصر عینی و ذهنی، شاعر بایست برای درک بهتر اثرش تعادل و بالانسی ایجاد کند.

وی در نقد اثر عضو دیگر این انجمن تأکید کرد: اصلی‌ترین نکته در سرودن شعر، نحوه‌ی پرداختن به تخیل با استفاده از آرایه‌های ادبی مانند تشبیه، استعاره و سایر آرایه‌ها است.

مهمان انجمن شاعران نوجوان کانون استان سمنان به نوجوانان علاقه‌مند به سرودن شعر در قالب سپید و آزاد پیشنهاد داد که یک مرکز و محور عینی مدنظر قرار دهند آن‌چنان که نیما از داروگ در شعرش استفاده می‌کرد.

وی در ادامه افزود: این مرکزیت و محور باعث می‌شود عناصر و سطرهای دیگر شعر در محدوده‌ی همان عنصر و در حوالی آن شکل بگیرد و مزیت اول این‌که سیستم ارتباطی بین سطرها و عناصر شاعرانه حفظ می‌شود و مزیت بعدی ایجاد یک هارمونی و هماهنگی و به تعبیری موسیقی درونی شعر که منجر به رسیدن به مراعات‌النظیر در شعر شود.

متاجی با اشاره به دو سوی حسی و عقلی در تشبیه، سوی حسی به حسی و عقلی به عقلی را مناسب‌ترین روش‌ها در این مقطع برای سرودن شعر، عنوان و اظهار کرد: دست‌یابی به شعر در عینیت محض اتفاق نمی‌افتد و بایست یک اتفاقی خیالی و شاعرانه و ذهنی هم در کار روی دهد.

شاعر و منتقد مازندرانی از اعضای انجمن خواست تا بر دیگرگونه‌دیدن جهان و هستی پیرامون خود بیش‌تر انرژی گذارند و سعی کنند جهان را به شکل تازه‌ای ببینند و به نوعی از امور آشنا و تکراری، آشنایی‌زدایی و برای انتخاب عنوان مناسب برای یک اثر بایست خلاقانه عمل کنند.

متاجی تصریح کرد: در آثاری که روایت در آن نقش پررنگی دارد نبایست ابایی داشت؛ چون می‌توانند بلندتر نوشته شوند؛ اما کارهای استعاری که مبتنی بر جریان جانشینی در زبان هستند بایست فشرده و اصطلاحات اتمیک و کوتاه باشند و کاری که مبتنی بر ساحت هم‌نشینی زبانی و مبتنی بر احساس، عاطفه، موسیقی و روایت هستند ممکن است بلندتر هم بیایند.

وی هم‌چنین تأکید کرد: اولین نکته‌ی برجسته در شعر، بینامتنیّت است و یعنی این‌که در یک متن، اشاره به یک متن دیگر یا یک واقعیت تاریخی داشته باشیم که در ادبیات فارسی، تلمیح و تضمین به نوعی بینامتنیت به شمار می‌روند و بهنرین‌نمونه در نثر فارسی، تاریخ بیهقی است.

مهمان انجمن ادبی آفرینش کانون استان سمنان در پایان سخنانش از کارشناسان و مربیان ادبی کانون استان سمنان، قدردانی و ابراز کرد: شعر سپید و شعر آزاد قابلیت زیادی از شعر کلاسیک مانند وزن و هارمونی قافیه‌ها را ندارند.