«لوید آستین» کیست؟ / فرمانده سابق تروریست‌های سنتکام و اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست آمریکا +عکس و فیلم

سرویس جهان مشرق - کنگره آمریکا روز جمعه، ۲۲ ژانویه ۲۰۲۱ (۳ بهمن‌ماه ۱۳۹۹)، صلاحیت «لوید آستین» نامزد جو بایدن، رئیس‌جمهور این کشور، برای تصدی وزارت دفاع را تأیید کرد. در گزارش پیش رو با اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست تاریخ آمریکا بیش‌تر آشنا خواهید شد.

«لوید آستین» روز جمعه، ۳ بهمن‌ماه ۱۳۹۹، پس از تأیید صلاحیتش در مجلس سنای آمریکا به عنوان وزیر دفاع جدید این کشور وارد ساختمان پنتاگون می‌شود (+)

مشرق قصد دارد طی یک مجموعه گزارش، جو بایدن رئیس‌جمهور جدید آمریکا، «کاملا هریس» معاون اول او، و اعضای مهم کابینه دولت جدید این کشور را معرفی کند. بخش‌هایی از این مجموعه پیش از این منتشر شده‌اند که آن‌ها را می‌توانید از لینک‌های انتهای همین گزارش بخوانید. بخش‌های بعدی این مجموعه به زودی در مشرق منتشر خواهند شد.

در همین‌باره بخوانید:

›› بازگشت معماران برجام به کاخ سفید/ تیم امنیت ملی بایدن چه کسانی هستند؟

لوید آستین

زندگی شخصی و تحصیلات «آستین»

«لوید جیمز آستین سوم[۱]» ۸ آگوست ۱۹۵۳ (۱۷ مرداد ۱۳۳۲) در شهر «موبایل» ایالت آلاباما به دنیا آمد[۲] و در شهر «توماس‌ویل» ایالت جورجیا بزرگ شد[۳]. وی سال ۱۹۷۵ با مدرک کارشناسی از آکادمی نظامی آمریکا موسوم به «وست‌پوینت» فارغ‌التحصیل شد؛ همچنین سال ۱۹۸۶ مدرک کارشناسی ارشد رشته آموزش مشاوره را از دانشکده آموزش دانشگاه «آبورن»، و سال ۱۹۸۹ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی کسب‌وکار را از دانشگاه «وبستر» دریافت کرد.

اولین رئیس سیاه‌پوست پنتاگون[۴] را، که در اقدامی نمادین اولین تماسش پس از ورود به محل کار جدیدش را با «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو گرفت[۵]، «شدیداً درون‌گرا» و «تیز مثل تیغ» (کنایه از هوش بالا) توصیف می‌کنند[۶]. گفته می‌شود هنگام مأموریتش در عراق از مصاحبه با رسانه‌ها نفرت داشته و عادت دارد «خودش را به شکل سوم‌شخص خطاب کند.» مادرِ آستین یک «کاتولیک معتقد[۷]» بود و خود او هم همچنان یک مسیحی کاتولیک است[۸]. آستین و همسرش «شارلین دنیس بنر آستین» ۴۰ سال است که در کنار هم زندگی می‌کنند[۹].

سرهنگ «لوید آستین» فرمانده گردان ۵۰۵ چترباز، تیپ سوم ارتش آمریکا، در سال ۱۹۹۸ (+)

مأموریت در خاورمیانه و مدیریت ستاد مشترک

آستین پس از فارغ‌التحصیلی از وست‌پوینت با درجه ستوان دومی وارد نیروهای مسلح شد و در اولین مأموریت خارجی‌اش به آلمان اعزام شد. وی سپس چندین دوره مأموریت را داخل آمریکا گذراند و ماه مارس سال ۲۰۰۳ به عنوان دستیار مانور فرمانده لشکر در رهبری حمله این کشور به عراق نقش داشت[۱۰]. آستین که اولین ژنرال سیاه‌پوستی بود که فرماندهی جنگ در عراق را به عهده می‌گرفت[۱۱]، به خاطر فرماندهی‌اش در حمله آمریکا به عراق مدال «ستاره نقره‌ای» دریافت کرد[۱۲].

«لوید آستین» (مرکز تصویر) در حال سرکشی از محل یک انفجار در بازاری در بغداد، پایتخت عراق، در سال ۲۰۰۸ (+)

وی مدتی فرماندهی «نیروی عملیاتی مشترک ۱۸۰» (نیروی زمینی چندملیتی که از جمله در ابتدای جنگ افغانستان بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ فعال بود) را به عهده داشت و سپس دوباره به آمریکا برگشت و از ماه سپتامبر سال ۲۰۰۵ تا ماه اکتبر سال ۲۰۰۶ رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) در «پایگاه مک‌دیل» متعلق به نیروی هوایی این کشور در شهر «تامپا» در ایالت فلوریدا بود.

آستین ماه دسامبر سال ۲۰۰۶ به درجه سپهبدی ترفیع پیدا کرد و ماه فوریه سال ۲۰۰۸ به دومین فرمانده آمریکایی در عراق از نظر درجه نظامی تبدیل شد. وی عهده‌دار فرماندهی «لشکر چندملیتی - عراق» شد و عملیات‌های حدود ۱۵۲,۰۰۰ نیروی ستاد مشترک آمریکا و همچنین ائتلاف تحت رهبری این کشور را در همه حوزه‌ها در عراق مدیریت کرد[۱۳].

این فرمانده نظامی آمریکایی از ماه آگوست سال ۲۰۰۹ تا ماه ژوئن سال ۲۰۱۰ مدیر ستاد مشترک ارتش آمریکا بود. آستین که در همین مدت به درجه سرتیپی ترفیع پیدا کرد، انتصابش به این سِمت را سکوی پرشی برای دوران شغلی‌اش می‌داند و طبق معمول با اشاره به خودش به شکل سوم‌شخص می‌گوید: «افرادی که شاید لوید آستین را نمی‌شناختند، کم‌کم او را شناختند[۱۴].»

عراق: مخالفت با خروج کامل آمریکا

آستین از ابتدای ماه سپتامبر سال ۲۰۱۰ به عنوان فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق منصوب شد[۱۵]. وی به عنوان فرمانده ارشد نظامی آمریکا، مسئولیت تمام نیروهای این کشور و نیروهای باقی‌مانده از ائتلاف تحت رهبری آمریکا در عراق را به عهده گرفت[۱۶]. مأموریت آن‌ها ارائه مشورت، آموزش، کمک و تجهیزات به نیروهای مسلح عراق و نهادهای امنیتی وزارت داخله‌ی این کشور بود.

«جیمز متیس» (پشت به تصویر، پرچم سفید به دست) فرمانده وقت سنتکام، پرچم نیروهای آمریکایی در عراق را به «لوید آستین» فرمانده جدید این نیروها تقدیم می‌کند؛ در حالی که «جو بایدن» معاون اول وقت رئیس‌جمهور آمریکا در حال نظاره است (+)

آستین در سِمت جدید خود درخواست افزایش نیروها در عراق از ۱۴,۰۰۰ به ۱۸,۰۰۰ نیرو را داد[۱۷]. وی مسئول گذار آمریکا از «عملیات آزادسازی عراق[۱۸]» (نام رسمی عملیات حمله‌ی آمریکا به عراق) به «عملیات طلوع نو[۱۹]» (نام رسمی عملیات عقب‌نشینی و کاهش نیروهای آمریکایی در عراق) بود و نقش پررنگی در مذاکرات میان دولت‌های آمریکا و عراق بر سر توافق جنجالی «شراکت استراتژیک» داشت.

اگرچه آستین مسئول کاهش نیروهای آمریکا در عراق بود، اما با عقب‌نشینی کامل آمریکا از عراق مخالف بود و ترجیح می‌داد حدود ۱۰,۰۰۰ نیرو بعد از سال ۲۰۱۱ نیز همچنان در عراق بمانند. خود او اواسط ماه دسامبر سال ۲۰۱۱ عراق را ترک کرد[۲۰].

فرماندهی سنتکام، بازنشستگی و پیوستن به بخش خصوصی

آستین در آخرین روز از ماه ژانویه سال ۲۰۱۲ معاونت ریاست ستاد ارتش آمریکا را به عهده گرفت[۲۱] و در این سِمت به مدیریت بودجه و کارکنان مقرهای ارتش مشغول بود. تحت مدیریت او ارتش آمریکا گام‌هایی جهت کاهش خودکشی در میان نیروهایش برداشت و در روش استفاده ارتش از درمان‌های روانی برای پرسنلی بازبینی کرد که به منظور تشخیص ناتوانی ارزیابی شده بودند[۲۲].

سوگند «لوید آستین» (راست) در کنار همسرش «شارلین دنیس بنر آستین» (وسط) به عنوان سی‌وسومین معاون رئیس ستاد ارتش آمریکا (+)

مهم‌ترین مسئولیت آستین تا پیش از رسیدن به وزارت دفاع، در تاریخ ۲۲ مارس ۲۰۱۳ (۲ فروردین‌ماه ۱۳۹۲) به وی محول شد؛ پس از آن‌که باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، آستین را برای رهبری «فرماندهی مرکزی آمریکا» (سنتکام) معرفی کرد[۲۳]. آستین را، که اولین فرمانده سیاه‌پوست سنتکام بود[۲۴]، در دوره فرماندهی‌اش در سنتکام «فرمانده نامرئی» توصیف می‌کنند، چراکه هیچ علاقه‌ای به صحبت درباره مسائل نظامی در انظار عمومی نداشت[۲۵]؛ اگرچه انتصابش به عنوان وزیر دفاع مشخصاً او را از نامرئی بودن درخواهد آورد.

در همین‌باره بخوانید:

›› «فرمانده سایه‌ها» : فرماندهان آمریکایی درباره حاج قاسم چه می‌گویند

یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های آستین در نقش فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه مبارزه با داعش بود. پس از کنترل داعش بر شهر موصل عراق در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، آستین مسئول عملیات آمریکا برای مبارزه با این گروه تروریستی در عراق و سوریه شد[۲۶]. وی دست‌کم تا ماه اکتبر همان سال اصرار داشت که نقطه تمرکز اصلی ارتش آمریکا در عملیات علیه داعش باید عراق باشد، نه سوریه[۲۷].

ژنرال «لوید آستین» (وسط) اولین فرمانده سیاه‌پوست سنتکام و اکنون اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست تاریخ آمریکاست (+)

آستین سال بعد در نشست کمیته خدمات مسلح مجلس سنا، جایی که «جان مک‌کین» سناتور سابق و جنگ‌طلب جمهوری‌خواه او را به صلابه کشید[۲۸]، اعتراف کرد که برنامه آمریکا برای آموزش سوری‌ها جهت مبارزه با داعش موفقیت‌آمیز نبوده است[۲۹]. وی گفت به‌رغم اجرای این برنامه ۵۰۰ میلیون دلاری برای ایجاد ارتشی از جنگجویان سوری، صرفاً چهار یا پنج نفر از افرادی که آمریکا آن‌ها را آموزش داده همچنان در حال جنگ با داعش هستند[۳۰].

آستین ۵ آوریل ۲۰۱۶ (۱۷ فروردین‌ماه ۱۳۹۵) طی مراسمی رسماً بازنشسته شد[۳۱]. وی تقریباً بلافاصله به هیأت کمپانی «ریتیون[۳۲]»، از غول‌های پیمان‌کاری نظامی در آمریکا پیوست[۳۳]؛ موضوعی که در فرآیند تأیید صلاحیت او به عنوان وزیر دفاع هم پیش کشیده شد[۳۴].

آستین علاوه بر ریتیون، از ماه سپتامبر سال ۲۰۱۷ عضو هیأت رئیسه کمپانی «نوکور» بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در آمریکا، نیز بود[۳۵]. وی ماه می سال ۲۰۱۸ به عنوان مدیر مستقل در هیأت شرکت چندملیتی خدمات درمانی «تِنِت» نیز مشغول به کار شد[۳۶]. علاوه بر این‌ها، آستین مدیر یک شرکت مشاوره است و عضو کمپانی سرمایه‌گذاری «پاین آیلند کپیتال» نیز بوده است؛ همان کمپانی‌ای که «آنتونی بلینکن» گزینه‌ی جو بایدن برای تصدی وزارت خارجه آمریکا (جزئیات بیش‌تر) نیز عضو آن است[۳۷].

«لوید آستین» (چپ) و همسرش «شارلین دنیس بنر آستین» در مراسم بازنشستگی‌اش در ماه آوریل سال ۲۰۱۶ (+)

نامزدی و تأیید صلاحیت به عنوان وزیر دفاع

۷ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۷ آذرماه ۱۳۹۹)، گزارش‌هایی منتشر شد که از تصمیم جو بایدن، رئیس‌جمهور منتخب وقت آمریکا، برای نامزدی آستین برای تصدی وزارت دفاع حکایت داشت[۳۸]. رئیس‌جمهور منتخب وقت آمریکا دو روز بعد در یادداشتی در مجله آمریکایی «آتلانتیک» رسماً توضیح داد که چرا آستین را به عنوان وزیر دفاعش انتخاب کرده است[۳۹]. بایدن زمانی که معاون اول اوباما بود با آستین، فرمانده وقت سنتکام، آشنا شد و گفته می‌شود بعد از دریافت گزارش‌های متعدد از او به او اعتماد پیدا کرد[۴۰].

آستین هم مانند «جیمز متیس» وزیر دفاع سابق آمریکا (جزئیات بیش‌تر)، مجبور شد برای تصدی وزارت دفاع آمریکا از کنگره مجوز دریافت کند. طبق «لایحه امنیت ملی ۱۹۴۷» آمریکا، فرماندهان نظامی این کشور برای تصدی سمت در بخش‌های غیرنظامی دولت باید دست‌کم هفت سال بعد از بازنشستگی صبر کنند. چنان‌که گفته شد، آستین سال ۲۰۱۶ بازنشسته شد و بنابراین کنگره باید برای او استثنا قائل می‌شد. همین مسئله دوباره به نگرانی‌ها در آمریکا درباره نقض اصل «کنترلِ غیرنظامیان بر ارتش» دامن زد[۴۱].

در همین‌باره بخوانید:

›› «جیم» هم جیم زد/ در کابینه ترامپ «سگ دیوانه» عقل کُل بود

›› طرفداران «تغییر رژیم» دور ترامپ/ سیاست ضدایرانی واشینگتن بعد از متیس

آستین ۱۹ ژانویه امسال (۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۹) در نشست بررسی صلاحیت کمیته خدمات مسلح مجلس سنا شرکت کرد[۴۲]. دو روز بعد طرحِ مستثنی کردن آستین از الزام لایحه امنیت ملی ۱۹۴۷ در مجلس نمایندگان آمریکا با ۳۲۶ رأی موافق و ۷۸ رأی مخالف[۴۳]، و در مجلس سنا با ۶۹ رأی موافق و ۲۷ رأی مخالف، تصویب شد[۴۴]. فردای همان روز نیز مجلس سنا با ۹۳ رأی موافق و ۲ رأی مخالف صلاحیت آستین برای تصدی وزارت دفاع را تأیید و او را به اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست تاریخ آمریکا[۴۵] تبدیل کرد[۴۶].

«لوید آستین» (مرکز تصویر) با تأیید صلاحیتش در مجلس سنای آمریکا به اولین وزیر دفاع سیاه‌پوست تاریخ این کشور تبدیل شد (+)

«لوید آستین» (چپ) وزیر دفاع جدید آمریکا، روز جمعه، ۳ بهمن‌ماه ۱۳۹۹، در دفتر پنتاگون و در حضور «دیوید مویر» (راست) مدیر خدمات مقر فرماندهی واشینگتن سوگند یاد می‌کند، در حالی که سرهنگ دوم «کیلب هایت» دستیار نظامی وزیر دفاع، انجیل را برای او نگه داشته است (+)

مواضع لوید آستین درباره ایران

آستین سال ۲۰۱۶ ادعا کرده بود رفتار ایران بعد از توافق هسته‌ای تغییری نکرده است[۴۷]. وی روز سه‌شنبه، ۳۰ دی‌ماه ۱۳۹۹، نیز مواضع خود درباره ایران را تشریح کرد. وی طی نشست بررسی صلاحیتش مقابل کمیته خدمات مسلح سنا درباره اولویت‌های دولت بایدن برای پیگیری دیپلماسی در قبال ایران بعد از بازگشت به توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ گفت:

امیدوارم همین‌طور که وارد آن توافق‌نامه می‌شویم، در این‌باره بحث کنیم که چه زمانی [محدودیت‌ها علیه برنامه هسته‌ای ایران] غروب می‌کند [و به پایان می‌رسد] و همچنین به برخی موضوعات وسیع‌تری نگاه کنیم که در این توافق بوده یا نبوده‌اند، اما به نظر من باید به آن‌ها پرداخته شود. یکی از این موضوعات، موشک‌های بالستیک است[۴۸].

وزیر دفاع جدید آمریکا درباره «رفتار منطقه‌ای ایران» نیز گفت:

ایران همچنان یک عنصر بی‌ثبات‌کننده در منطقه است. اگر به رفتار این کشور نگاه کنید، واضح است که فعالیت‌های زیادی انجام می‌دهد که بی‌ثبات‌کننده هستند. با همسایه‌هایش همکاری خوبی ندارد. تهدیدی برای شرکای ما در منطقه و نیروهایی است که به منطقه اعزام کرده‌ایم. اگر ایران بتواند یک روز به ظرفیت هسته‌ای دست پیدا کند، تمام مشکلاتی که ما در منطقه با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم، وخیم‌تر خواهند شد.

آن‌چه خواندید، بخشی از مجموعه گزارش مشرق در معرفی اعضای مهم کابینه جو بایدن، رئیس‌جمهور جدید آمریکا، بود. بخش‌های قبلی این مجموعه را می‌توانید از لینک‌های زیر بخوانید:

◄ «جو بایدن» کیست؟ / آیا آمریکای بایدن به برجام برمی‌گردد؟

◄ «کامِلا هریس» معاون اول بایدن کیست؟

◄ «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه دولت بایدن کیست؟

◄ «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی جو بایدن کیست؟

◄ آشنایی با زنان تیم مطبوعاتی «جو بایدن»