عشایر کوچنده کرمانج در دشت های ترکمن صحرای گلستان
گنبدکاووس - ایرنا - شیوهی زیست مبتنی بر کوچ (کوچندگی) از متقدمترین اشکال حیات اجتماعی است که از واپسین دوران شکلگیری زندگی اجتماعی انسان ها تاکنون استمرار داشته است. از نظر الگوی زیست و استقرار، تعداد زیادی از جمعیت و جوامع عشایری، در زمره اجتماعات کوچنده و متحرک قرار می گیرند.