تلاش دانشمندان برای یافتن داروی ضدکرونا با استفاده از آنتی‌بادی شتر

این دانشمند برنده جایزه‌های فراوان در زمینه بیماری‌های گرمسیری در مصاحبه با مجله پوینت گفت: با همکاری بسیاری از دانشگاه‌های سانفرانسیسکو و نیویورک، در حال توسعه درمان‌های تحول گرایانه علیه ویروس کرونا هستیم.

ونوزی افزود: ویروس کرونا تک ژنی است و یکی از بزرگترین ویروس‌های RNA است که دانشمندان می‌شناسند، زیرا ۳۰ هزار پایه ژنتیکی دارد که این میزان دو برابر تعداد عناصر سازنده ویروس آنفلوانزای فصلی و ۴ برابر تعداد ویروس فلج اطفال است.

این دانشمند ادامه داد: ساختار RNA مارپیچ منفرد باعث جهش بیشتر این ویروس شده است، به این معنی که جهش آن بیشتر از دیگر موجودات زنده قائم بر اساس DNA (دو مارپیچ) است.

او تاکید کرد: این قدرت ویروس کرونا به آن اجازه می‌دهد از یک گونه حیوانی به گونه دیگر از جمله نژاد بشری جهش یابد. البته ونوزی توانایی این ویروس در جهش را همیشه نگران کننده نمی‌داند، زیرا بیشتر جهش‌هایی که در ویروس کرونا رخ می‌دهد باعث تغییر ماهیتی عمیق آن نمی‌شود و ممکن است برای مطالعه تاریخچه تکامل آن مفید باشد. همچنین ممکن است ابزاری مفید باشد که به ما امکان می‌دهد تا مدت انتشار ویروس را تعیین کنیم و اینکه تشخیص دهیم زنجیره‌های انتقال در کانون عفونت کدام است. به لطف این تفاوت‌ها می‌دانیم که ویروس چه زمانی و از کجا از یک کشور به کشور دیگر منتقل می‌شود.

ونوزی توضیح داد: ایده‌ای که تیم او در حال توسعه آن است، بهره برداری از خطا‌هایی است که می‌تواند در ژنوم ویروس تداخل ایجاد کند تا از انتشار این عامل عفونی پیشگیری شود. به عنوان مثال ممکن است خطا‌هایی رخ دهد که کپی ویروس، برای خود تولید مثل می‌کند و ممکن است کدگذاری را اشتباه انجام دهد و کد آن را غیرقابل خواندن کند. این همان چیزی است که دانشمندان آن را ژن معیوب می‌نامند.

این دانشمند گفت: ویروس معیوب دیگر قادر به تولید پروتئین‌های خاصی نیست که گاهی برای آن حیاتی هستند؛ بنابراین هدف ما استفاده از پیوند‌های ضعیفی است که توسط این ژنوم‌ها برای تضعیف ویروس کرونا تشکیل شده است.

ونوزی گفت: با همکاری دانشگاه کالیفرنیا و سانفرانسیسکو در حال کشف برخی مولکول‌ها هستیم که در دارو‌هایی که قبلاً برای بیماری‌های دیگر استفاده شده اند یا در شرف استفاده هستند، وجود دارد.

او توضیح داد: یکی از این مولکول‌ها با نام رمز «بی بی ۲۸» ۲۰ یا ۳۰ برابر موثرتر از هیدروکسی کلروکین برای بیماران کرونایی در آزمایشگاه شناسایی شده است.

ونوزی به یک مولکول دیگر معروف به «اپلیمود» اشاره کرده و گفت: این مولکول آنزیمی را هدف قرار می‌دهد که قادر به فعال سازی یا تحریک آنزیم دیگری باشد و تأثیر آن بر کشت سلول‌های ویروسی چشمگیر به نظر می‌رسد. در حقیقت می‌توان نتیجه گرفت این ذرات از خانواده «ذرات نانو» هستند، به این معنی که آن‌ها پادتن‌های کوچکی هستند که در برخی از گونه‌های جانوری مانند شتر، لاما، آلپاکا و کوسه تولید می‌شوند.

او با اشاره به ویژگی‌های ضد ویروس موجود در این ذرات گفت: تبدیل آن‌ها به یک درمان پایدار مشکل است.