«کار دفاعی»؛ راز پیشتازی سرخ‌ها

به گزارش سرویس ورزشی جام نیـوز، عجیب است که از عناصر اصلی تشکیل‌دهنده دفاعی توانمند پرسپولیس در سال‌های نخست هدایت این تیم توسط برانکو ایوانکوویچ فقط سیدجلال حسینی باقی مانده اما این خط توان چشمگیرش را حفظ کرده است.از حسین ماهینی، رامین رضاییان و صادق محرمی در دفاع راست خبری نیست. از جمع مدافعان وسط شجاع خلیل‌زاده و از جمع مدافعان چپ شایان مصلح کوچ کرده و به تیم‌های دیگر رفته‌اند و اثری از محسن ربیع‌خواه هم نیست که به عنوان یک ژوکر و بر اساس نیاز در هر نقطه خط دفاعی و همچنین خط میانی به بازی گرفته می‌شد. محمد انصاری آنقدر آسیب‌های سخت و طولانی دیده که تقریباً از یادها رفته و سیامک نعمتی که بارها در دفاع راست آزمایش شده، اصولاً و ذاتاً یک هافبک است. به واقع فقط سیدجلال است که در تمامی این سال‌ها در جمع مدافعان قرمزپوش باقی مانده و به رغم نیمکت‌نشین شدن در مقاطعی از فصول اخیر هرگز امیدواری خود را از دست نداده و همان سیدجلال همیشگی نشان داده است.

مربیان خوب همیشه تأکید کرده‌اند که دفاع موفق یک کار گروهی است و این «کار دفاعی» است که یک تیم را به موفقیت می‌رساند و نه نمایش فردی و میزان قابلیت تک‌تک افراد تشکیل‌دهنده خط دفاعی. بر این اساس مدافعان پرسپولیس با انسجامی چشمگیر در فصول اخیر توانسته‌اند حملات رقبا را مکرراً دفع کرده و یک پایه اطمینان‌بخش را برای تیم و در شروع هر حرکت بعدی ایجاد کنند. خوردن کمترین گل در چهار فصل از پنج فصل گذشته نشانه روشنی از واقعیت فوق است و امسال نیز این روال استمرار یافته است. این در حالی است که مهدی شیری در دفاع راست به رغم دو سال و نیم بازی در پست مدافع راست هرگز یک بازیکن در سطح سرخ‌ها نشان نداده و در دفاع چپ نیز سعید آقایی آنچنان بازی نکرده که به نظر برسد از محمد نادری جدا شده از جمع قرمزها (و پیوسته به استقلال) بازیکن بهتری است و در دفاع میانی به رغم مستقر شدن موفقیت‌آمیز خلیل‌زاده در لیگ قطر و مصدومیت طولانی اخیر حسین کنعانی‌زادگان و برخی مشکلات دیگر این مدافع پیشین استقلال و ملوان، هرگز استحکام این خط زیر سؤال نرفته و پایداری و قدرت، ارکان اصلی این خط نشان داده است. حامد لک هم برخلاف آنچه عده‌ای تصور می‌کردند چنان درون دروازه محکم و موفق عمل کرده که کمتر کسی غصه جدایی علیرضا بیرانوند را خورده است. بیرانوندی که کوچش به لیگ بلژیک کاملاً ناموفق و یک اقدام حرفه‌ای غلط نشان داده است.

نسبت دادن تمامی دوام دفاعی چشمگیر پرسپولیس به حضور سیدجلال هر چند یک برآورد صددرصد غلط نیست اما شاید کم لطفی به سایر عناصری باشد که در 5 سال و نیم اخیر در خط دفاع پرسپولیس ایستاده و مقابل رقبا قد علم کرده‌اند. برخی مثل بابک حاتمی و وحید حیدریه عمر بسیار کوتاهی در پرسپولیس داشته و از ثبات بی‌بهره بوده و به سرعت از این تیم رفته‌اند و نفراتی مانند محمدرضا خانزاده هم به سبب مسائل حاشیه‌ای مجبور به کوچ سریع از جمع قرمزها به خواست برانکو شدند. از آنها که باقی ماندند، فقط سیدجلال حسینی است که در تمامی فصول اخیر در صحنه حاضر بوده و حتی نیمکت‌نشینی‌های پرتعداد در لیگ نوزدهم به خواسته یحیی گل‌محمدی نه او را عاصی و بد رفتار کرد و نه دیگران را به این باور رساند که عمر مفید وی تمام شده است. اینچنین بود که سیدجلال در فصل جاری به لطف جدا شدن خلیل‌زاده دوباره به یکی از ارکان اصلی دفاعی قرمزها و شاید هم اساسی‌ترین عنصر آن تبدیل شد و چنان خواهنده و مصمم نشان داده که حتی جلو رفته و سه بار هم گلزنی کرده که دو مورد آن در هفته‌های اخیر گل‌هایی 3 امتیازی و عامل پیروزی‌هایی بسیار حساس برای قرمزها شده‌اند. با همین گل‌ها و بردهای اقتصادی، پرسپولیس فاصله رده‌های دوازدهم و سیزدهم در جدول رده‌بندی تا صدر را با سرعت قابل توجهی طی کرد و حالا دو هفته‌ای است که باز بر تارک لیگ نشسته و به تکرار قهرمانی‌هایش فکر می‌کند. این در حالی است که در هر چهار قهرمانی متوالی قبلی قرمزها هم این خط دفاعی بود که با پذیرش کمترین گل بیشترین سهم را برای خود برگرفت و اگر آن توان و پایداری در کار نبود بعید بود که قرمزها بتوانند به این تعداد جام (هشت مورد) و این حجم از موفقیت برسند.

آی اسپورت نوشت: پرسپولیس در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم خطوط حمله بسیار پرتوان‌تری را در قیاس با فصول هجدهم و نوزدهم در اختیار داشت و ایراد‌های تهاجمی‌اش فقط از اواسط لیگ هجدهم به بعد به شکلی بسیار عیان چهره نشان داد و گل‌های زده پرسپولیس را کم و کمتر و وابستگی تیم به کارهای تدافعی را بیشتر و بیشتر کرد. مسأله‌ای که نشان می‌دهد سیدجلال و یارانش در این فصول چه فشار طاقت‌فرسایی را متحمل شده و البته هرگز کم نیاورده و اسباب ناامیدی یاران خود نشده‌اند. از هافبک‌ها و مهاجمان سرخ نیز طی فصول اخیر امثال سروش رفیعی، محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده، علی علیپور و البته مهدی طارمی جدا شده و به سایر تیم‌ها و کشورها رفته‌اند و با اینکه وحید امیری و مهدی ترابی در پایان کوچ‌های اروپایی و آسیایی‌شان دوباره قرمزپوش شده‌اند اما کیفیات تهاجمی قرمزها به درجات سابق نرسیده است. بر این اساس است که می‌توان فهمید مدافعان پرسپولیس در سال‌های اخیر چه خدمات بزرگی را در راه حفظ پایداری و پیشتازی تیم به قرمزها ارزانی داشته‌اند و البته هرگز حق مطلب در مورد آنها و کار دفاعی عالی‌شان ادا نشده است.