آشنایی با واحد پول رسمی عراق
دینار واحد پول رسمی کشور عراق است. در حال حاضر این پول توسط بانک مرکزی عراق صادر میشود.
دینار عراقی از ۱۰۰۰ فیل تشکیل شده است. این واحد در واقع گردش پول در عراق از منظر تاریخ است زیرا امروزه به دلیل تورم از فیلها استفاده نمیشود.
بنابراین به دلیل تورم فراوان در کشور عراق، دینار کوچکترین واحد پول در گردش مالی عراقی شناخته شده است. دینار عراقی با کد ارزی IQD شناسایی میشود.
دینار عراق برای اولین بار در سال ۱۹۳۲ به جای روپیه هند معرفی شده است؛ زیرا در آن زمان این واحد، نرخ تبدیل یک دینار به ۱۱ روپیه را با خود به همراه داشت.
نرخ تبدیل ارز عراق تا زمان جنگ خلیج فارس در دهه ۱۹۹۰ به طور نسبی ثابت بود. این واحد در طول زمان و همچنین امروزه دستخوش انواع گوناگونی از تغییرات بوده است.
برای آشنایی با دینار عراقی و بررسی آن همراه ما باشید.
دینار عراقی چیست؟
دینار در واقع جایگزینی برای روپیه محسوب میشده است که نرخ تبدیل ارزش ارز را با خود به همراه داشته است.
دینار تا سال ۱۹۵۹ به پوند انگلیس متصل بود. بعد از آن به دلار آمریکا متصل شد. نرخ این ارز تا زمان جنگ خلیج فارس به طور نسبی ثابت بود.
دینار قبل از جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۰ و یک سال بعد، بیش از ۳ دلار ارزش داشت. ارز چاپ شده قبل از جنگ به دینار سوئیس نیز معروف بود.
پس از جنگ، به دلیل نبود فناوری چاپ و همچنین تحریمهای مربوط به جنگ، دولت ارز جدیدی چاپ کرد که از نظر کیفیت بسیار پایین بود.
کیفیت پایین دینار و تبعات جنگ به سرعت ارزش ارز دینار را تا حدود ۳۰۰۰ دینار در برابر یک دلار، دچار کاهش کرد.
نمونههای قدیمی دینار سوئیسی در برخی از مناطق کشور همچنان وجود دارند.
از سال ۲۰۰۳، نمونههای جدید بار دیگر با کیفیت بهتر صادر شد. این نمونهها به منظور استفاده برای کل کشور در نظر گرفته شده بود.
در سال ۲۰۰۳ اسکناسهای قدیمی با نمونههای جدید به صورت یک به یک مبادله میشدند. درحالیکه اسکناسهای سوئیسی با نرخ یک اسکناس سوئیسی با ۱۵۰ نمونه جدید مبادله میشد.
امروزه نرخ ارز USD/IQD برابر با ۱.۱۹۰ تعیین شده است. به این معنی که خرید یک دلار آمریکا، ۱.۱۹۰ دینار هزینه خواهد داشت.
صندوق بینالمللی پول برای برنامههای خود از نرخ ۱.۱۷۰ استفاده میکند. البته که این نرخ غیر قابل معامله است.
ارزش دینار عراقی
دینار در خارج از عراق کاربرد چندانی ندارد؛ زیرا صادرات اصلی این کشور، نفت است که با دلار آمریکا قیمتگذاری میشود.
با وجود قیمتگذاری توسط دلار آمریکا در صادرات نفت، کلاهبرداریهای بیشماری وجود دارد که سعی میکند مردم را به خرید دینار، به امید افزایش قیمت نهایی ترغیب کند.
بسیاری از آژانسها و نشریات، سرمایهگذاران را از سرمایهگذاری بر IQD، برحذر میدارند.
به طور معمول، کارگزارانی که پول نقد دینار عراق را میفروشند، از ۲۵ الی ۳۰۰ درصد حق بیمه بیش از نرخ رسمی ارز، بهرهمند هستند. به همین سبب کسانی که IQD را خریداری میکنند، بلافاصله پس از خرید آن با ضررهای کلانی روبهرو میشوند.
فروش دینار عراقی نیز دشوار است زیرا در خارج از عراق هیچ بازاری برای این پول وجود ندارد. اگر کسی بخواهد دینار بفروشد، کارگزاران به طور معمول ۳۰ درصد را با نرخ رسمی ارز ارائه میدهند.
اگر نرخ رسمی ارز تغییر نکند، هزینههای این معاملات میتواند ۴۰ تا ۶۰ درصد سرمایهگذاری را از بین ببرد.
براساس دادههای بانک جهانی، عراق سالانه تورم ۱۵.۶ درصدی در سال ۲۰۱۷ و تورم ۱۶.۱ درصدی در سال ۲۰۱۸ را تجربه کرده است. تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۶ برابر با ۱۳.۶ درصد، در سال ۲۰۱۷ برابر با منفی ۱.۷ درصد و در سال ۲۰۱۸ برابر با ۰.۶ بوده است.
کلاهبرداری سرمایهگذاری در دینار عراقی
معاملات قانونی فارکس در جفت ارزی USD/IQD به طور عملی وجود ندارد. بانکهای بزرگ، دینار عراق را برای تجارت ارائه نمیدهند.
دینارهای عراقی فقط برای خرید یا فروش از طریق صرافیهای منتخب در دسترس است که این موارد نیز ممکن است به طور قانونی ثبت نشده باشند.
همانطور که اشاره شد، کارگزاران به طور معمول ۳۰ درصد یا بیشتر از سهم پول را برای خود دریافت میکنند که با توجه به نرخ ارز ارائه شده محاسبه میشود.
بنابراین خرید و فروش دینار عراقی یک ضرر کامل است.
در سال ۲۰۱۲ عراق قصد داشت واحد پول کشور خود را تغییر نام دهد، اما ارزش آن را تغییر ندهد؛ زیرا در صورت هرگونه ارزیابی بعید است ارزش دینار افزایش یابد.
تغییر نام در موارد تورم بالا رخ میدهد؛ جایی که اسکناسهای با ارزش بالا، به اسکناسهای کمارزش تبدیل میشوند. با افزایش صفرها به نوعی قدرت خرید افزایش مییابد.
در روند تغییر نام، کسانی که اسکناسهای قدیمی دارند فقط باید نمونهای جدید را عوض کنند، اگر در خارج از عراق باشند، هزینههای زیادی متحمل خواهند شد؛ بنابراین نامگذاری مجدد، به ارزش دینار نیز هیچ کمکی نمیکند.
سکه های دینار عراقی
سکهها در سالهای ۱۹۳۱ و ۱۹۳۲ به سختی در اسامی ۱ و ۲ عدد برنز و ۴ و ۱۰ عدد ورق نیکل معرفی شدند. سکههای ۲۰، ۵۰ و ۲۰۰ فیل، به طور عمده ۵۰ درصد نقره بودند.
سکه ۲۰۰ فیل نیر به عنوان ریال شناخته میشود.
برنز از سال ۱۹۳۸ الی ۱۹۴۳ در دوره جنگ جهانی دوم، با اسامی ۵ و ۱۰ فیل جایگزین نیکل شد که در سال ۱۹۵۳ مجدد به نیکل بازگشت.
سکههای ۱۰۰ فیل نقره در سال ۱۹۵۳ معرفی شد. این سکهها برای اولینبار، شاه فیصل اول را از سال ۱۹۳۱ الی ۱۹۳۳ به عنوان شاه قاضی نشان میداد. شاه فیصل دوم از سال ۱۹۳۸ الی ۱۹۴۳ نیز به عنوان پایان پادشاهی در سکهها نشان داده شد.
پس از استقرار جمهوری عراق، سری جدید از سکهها در واحدهای ۱، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ فیل که اسامی ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ از جنس نقره بودند، تا سال ۱۹۶۹ معرفی شد.
در مجموعه مذکور، خورشید یک تمثیل جایگزین برای تصویر پادشاه به حساب میآمد. این تصویر در سال ۱۹۶۸ با تصویر سه نخل جایگزین شد.
در سال ۱۹۷۰، ۲۵۰ فیل، سپس ۵۰۰ فیل و سکه یک دیناری در سال ۱۹۸۲ معرفی شد.
تعدای از سکههای دینار عراق در سال ۱۹۸۲، یک مجموعه یادبود به حساب میآمدند که از دستاوردهای بابل تجلیل میکرد.
تولید سکه پس از سال ۱۹۹۰ به دلیل شرایط اضطراری ناشی از جنگ خلیج فارس و تحریمهای بینالمللی متوقف شد.
در سال ۲۰۰۴، سری جدید از سکهها در قالبهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ دیناری صادر شد. به ترتیب ضرب هر کدام در قالب برنز، برنج و روکش نیکل صورت گرفت.
سکههای مذکور از نظر طراحی، یک نقشه انتزاعی از عراق و رودخانههای اصلی آن را به تصویر میکشد.
اسکناس های دینار عراقی
در ۱۶ مارس ۱۹۳۲، اسکناسها توسط دولت با ارزشهای یک چهارم، یک دوم، ۱، ۵، ۱۰ و ۱۰۰ دینار صادر شدند. نمونههای این اسکناس در بریتانیا توسط بردبری چاپ شده است.
از سال ۱۹۳۲ الی ۱۹۴۷ اسکناسها توسط هیئت ارزی عراق برای دولت صادر میشد که درواقع به پوند استرلینگ تبدیل میشدند.
از سال ۱۹۴۷، اسکناسها توسط بانک ملی عراق و از سال ۱۹۵۴ توسط بانک مرکزی عراق صادر شد.
تولید ۱۰۰ دیناری در ۱۹۴۰ متوقف شده بود؛ اما با این حال تا سال ۱۹۷۸ با همان اسامی قبلی قابل استفاده بودند.
در سال ۱۹۹۱، قالب ۵۰ دیناری و ۱۰۰ دیناری مجدد وارد کشور شد. به دنبال آن در سال ۱۹۹۵، قالب ۲۵۰ دیناری و ۱۰ هزار دیناری در سال ۲۰۰۲ منتشر شد.
در سال ۲۰۰۳ اسکناس جدید متشکل از شش اسکناس۵۰، ۲۵۰، ۱۰۰۰، ۵۰۰۰، ۱۰۰۰۰ و ۲۵۰۰۰ دیناری صادر شد. این نمونهها از نظر طراحی شبیه نمونههای صادرشده توسط بانک مرکزی عراق در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بودند.
یک سال بعد، اسکناس ۵۰۰ دیناری در اکتبر ۲۰۰۴ صادر شد. این اسکناس در مناطق کردنشین عراق به شکل ۵۰ دیناری در گردش بودند.
در مارس ۲۰۱۴ بانک مرکزی عراق، جایگزینی به شکل اسکناس با نسخهای پیشرفته ضدجعل شامل ویژگیهای امنیتی نوری، رشتههای تضمینی قابل خواندن اسکنر و برجستهسازی بریل برای افراد کمبینا را ارائه داد.
در فوریه ۲۰۱۵، بانک مرکزی عراق روی وبسایت خود، حذف اسکناس ۵۰ دیناری را از تاریخ ۳۰ آوریل اعلام کرد. به شهروندانی که این اسکناس را داشتند، توصیه شد اسکناسهای ۲۵۰ دیناری و بالاتر را با نرخ یک به یک، بدون هزینه بخرند.
در نوامبر ۲۰۱۵، اسکناس ۵۰۰۰۰ دیناری معرفی شد. این اسکناس از زمان انتشار سری جدید، بزرگترین اسکناس دینار عراقی محسوب میشود.
درحالحاضر نمونه فعلی اسکناسها، تصویری از صدام حسین را نشان نمیدهند. اکنون کتیبههایی به دو زبان عربی و کردی در اسکناسهای دینار عراقی مشهود است.
روی اسکناسها همچنین یک نقشه کلی از عراق، رودخانههای دجله و فرات و همچنین تصویر مسجد جامع سامرا نشان داده شده است.
کلام آخر
دینار عراقی در واقع واحد پول رسمی کشور عراق است. این واحد پولی در نگاه ارزی و معاملات امروزی هیچ گونه ارزشی را به خود اختصاص نداده است.
بیارزشی دینار سبب شده است تنها قالبهای معدودی از آن، فقط در کشور عراق استفاده شوند.
دینار عراق در گذشته تمام سعی خود را بر این گماشته بود که شکوه و عظمتی از عراق را نشان دهد. این شکوه با پایان پادشاهی و جمهوری شدن منتفی شد.
همچنین با آغاز جنگ خلیج فارس، تصورات شکوهمند جمهوری عراق نیز به فراموشی سپرده شد.
امروزه با توجه به تغییرات و انواع گوناگون اصلاحات تحمیلی که در رابطه با پول و مردم عراق صورت گرفته است، واحد ارزی این کشور، چیزی به جز وسیله کلاهبرداری برای افراد سودجو محسوب نمیشود.
به این مقاله امتیاز دهید
میانگین امتیازات: ۰ / ۵. تعداد امتیاز: ۰
اولین نفری باشید که به این مقاله امتیاز میدهید