درون سفره اش نانِ فرنگی!! وَ چایش توی لیوانِ فرنگی!/شعر طنز

درون سفره اش نانِ فرنگی!!
وَ چایش توی لیوانِ فرنگی!

شبی در مسجدی بود و به من گفت:
مسلمان هم مسلمانِ فرنگی!

سواری می دهد هر جا که باشد!
ولی در زیرِ پالانِ فرنگی!!

بدش می آید از « طهران » و « تهران »
شده خواهانِ « tehrane » فرنگی!!

« شوگر مامی » جدیدن مُد شد و او
شده مجذوبِ مامانِ فرنگی!!

« صداقت » را نمیخواهد ولیکن
شده مسحورِ چاخانِ فرنگی!

نه « جانِ مادر » و نه « دستِ عباس »
قسم خوردش به قرآن فرنگی!

کند تعریف هرجا می نشیند
ز هر آشوب و بحرانِ فرنگی!

به جای نام استانِ خراسان!
دلش میخواست استانِ فرنگی!!

شبی با ژست در یک کافه ای گفت:
هوس کردم فسنجانِ فرنگی!

سپس رفتیم با هم قهوه خانه
سفارش داد قلیانِ فرنگی!!

سوهان از قم گرفتیم و نخوردش!
بجایش خورد سوهانِ فرنگی!

برایش زشت؛ باران های اینجا!
ولی زیباست باران فرنگی!

مخالف گشته با سردارِ ملی!
ولی سربازِ هر خان فرنگی!

اگرچه عشق « ایران » است اما
شده خواهانِ ایرانِ فرنگی!
شاعر : امیرحسین خوش حال