ستاره سرخپوشان در این بازی امید عالیشاه بود؛ کاپیتان دوم سرخ‌ها که دو گل برای تیمش به ثمر رساند و غیر از این با سه دریبل موفق در زمره اثرگذارترین بازیکنان زمین قرار گرفت. عالیشاه بعد از مدت‌ها نیمکت‌نشینی که حتی شایعاتی را هم در مورد جدایی‌اش به وجود آورده بود، چند بازی است که دوباره در ترکیب اصلی سرخپوشان قرار می‌گیرد و از قضا نمایش‌های خوبی هم داشته است. به نظر می‌رسید او در یک مقطع از دوران حضور یحیی گل‌محمدی روی نیمکت پرسپولیس با این مربی دچار مشکل شده است. پیش از این نیز در دوران گابریل کالدرون و حتی برانکو ایوانکوویچ، عالیشاه بدقلقی‌هایی داشت که به اعتراض او و ناراحتی کادر فنی منجر شد. عالیشاه یک بار حتی بعد از پیروزی پرسپولیس در دربی علیه برانکو موضع گرفت که واکنش‌های تند هواداران را به دنبال آورد. بدیهی است که در این شرایط دفاع از این بازیکن غیرممکن می‌شد، اما در چنین روزهایی وقتی او آرام و بی‌حاشیه فوتبالش را بازی می‌کند، مردم و منتقدان هم پشتش خواهند ایستاد.
زبان فوتبال بسیار ساده است. کمتر پدیده‌ای در جهان به اندازه فوتبال شفاف است. عملکردها در یک مستطیل سبز دیده می‌شوند و نتایج می‌رود روی تابلو؛ اگر خوب باشی، بزرگترین قدرت جهان هم نمی‌تواند سکه‌ات را از رونق بیندازد و اگر بد باشی، همان قدرت قادر نخواهد بود چیزی به ارزشت اضافه کند. فوتبالیست باید به زبان فوتبال حرف بزند. اشتباه بسیاری از بازیکنان ایرانی این است که فکر می‌کنند در اینستاگرام یا سایت‌ها و خبرگزاری‌ها باید حق‌شان را بگیرند، در حالی که محل انجام این کار زمین بازی است. امید عالیشاه باطراوت این روزها را نمی‌شود ندید. او اگر این روند را ادامه بدهد به خودش و تیمش کمک کرده است. در غیر این صورت نمی‌توان با تلاش اندک روی نیمکت نشست و با همه مربیان از در ناسازگاری وارد شد. فوتبالیست خوب، بدبین‌ترین منتقدان و مخالفانش را هم راضی می‌کند.