خبرگزاری بازار، گروه استانها - محمد حسین عابدی: مهاجرت و خالی شدن از سکنه و به خصوص جمعیت جوان، یکی از فصول اقلیم روستاهای جنوب استان سمنان است روستاهایی که فصلهایشان را باید با دشواریهایشان نام گذاری کرد زمستان سرمازدگی، تابستان خشکسالی، بهار مهاجرت، پاییز بیکاری…
مسئولان استان سمنان هم نتوانستهاند برای کاهش و یا جلوگیری از این پدیده شوم به نتیجه قابل قبولی برسند زیرا سیاستهای ما در قبال روستاها از دهههای قبل نادرست بوده است. ابتدای انقلاب اسلامی با هدف توسعه اشتغال روستایی نهضتی به نام حفر و واگذاری چاهها به مردم انجام شد که بسیار هم خوب جواب داد و بعد از مدتی استان سمنان توانست به یکی از قطبهای تولید گندم و محصولات باغی و کشاورزی بدل شود.
مشکلاتی که دههها است وجود دارد
کافی بود دو دهه از این سیاست بگذرد تا کم کم منابع آبی استان سمنان رو به کاهش بگذارد و خشکسالی از ابتدای دهه ۸۰ خورشیدی گریبان کشاورزی و باغداری استان را بگیرد. خشکسالی باعث شد تا تولیدات گندم کشور که حتی به مرز جشن خودکفایی نیز رسیده بود، یکباره کاهش شدید پیدا کند و از همان موقع دیگر روستاهای استان سمنان روی خوش به خود ندیدند.
بی ارجمند، بزرگترین بخش استان سمنان روزگاری جمعیتی ۱۸ هزار نفری را تجربه میکرد که برای مثال شهر دامغان ۲۵ هزار نفر جمعیت داشت اما امروز پس از چهار دهه جمعیت این بخش به سه هزار نفر هم نمیرسد دلیل آن چیزی جز مهاجرت و نرخ منفی زاد و ولد به دلیل مشکلات روستاها است؟
نکته عجیبتر اما این است که از اواخر دهه ۶۰ خورشیدی نمایندگان استان سمنان به خصوص نمایندگان شرق در صحن علنی مجلس کم آبی و خشکسالی، فقدان سرمایه گذاری به ویژه در بخش صنایع تبدیلی، بی کاری و… را به عنوان مشکل روستاهای استان سمنان مطرح میکنند اما این نطق، از نمایندهای به نماینده بعدی منتقل میشود بدون اینکه کوچکترین تغییری در آن شود تا اینکه در همین اواخر هم خانی نماینده شاهرود و میامی و علیزاده برمی نماینده دامغان در مجلس دقیقاً همین مسائل را مطرح کردند این یعنی مسائل سالها و دههها است در استان سمنان وجود دارد.
عدم برنامهریزی طولانی مدت
کارشناس اقتصادی در این باره به خبرنگار مهر، میگوید: یکی از مشکلات اساسی که روستاهای استان سمنان به خصوص در شرق از آن رنج میبرند سیاستهای نادرستی است که متأسفانه از آنها درس نگرفتهایم برای مثال بازار روستایی؛ ما تقریب بیش از ۴۰ الی ۵۰ سال است که محصولات کشاورزی و به خصوص باغی استان را به تهران صادر میکنیم اما هنوز یک برند سازی و یک بازار ثابت برای آن نیافتهایم.
محمد حسن همتیان با بیان اینکه روزگاری مشکل تولید در روستاهای استان سمنان وجود نداشت و تنها ایراد بازار بود اما هم اکنون هم تولید متأسفانه متوقف شده و هم بازاری وجود ندارد که دلایل آن عدم برنامهریزی درست در حوزه تحول اقتصادی روستاهای استان سمنان است.
وی با بیان اینکه وقتی برنامه بلندمدت برای توسعه روستاها وجود نداشته باشد در نهایت همین وضعیتی که امروز وجود دارد پیش میآید، بیان کرد: در دو دهه آتی استان سمنان دیگر روستایی نخواهد داشت زیرا هیچ فکری در سالهای قبل درباره شغل، مسکن، تولید، لبنیات، دامداری، باغداری، برند سازی از محصولات و خدمات، گردشگری و… برای روستاها نشده است.
روستا مصرفگرا شده است
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه امروز بزرگترین مشکل استان سمنان این است که روستاها دیگر مولد نیستند، بیان کرد: معمولاً میگویند شهر قوی روستای قوی میطلبد این یعنی گزاره دیگری هم در اینجا میتواند درست باشد و آن، اینکه روستایی که مولد نباشد، نمیتواند در کنار خود شهری قوی را نیز ببیند و این درست همین مشکل استان است.
همتیان با بیان اینکه امروز جای شهرها و روستاهای استان سمنان عوض شده است، گفت: سابقاً روستا تولید میکرد و شهرها میزبان تولیدات و به نوعی مصرف کننده آن تولیدات بودند اما امروز درست برعکس شده و حتی روستاها مایحتاج خودشان را از شهرها وارد میکنند و این در واقع نخستین گام به سوی مرگ اقتصاد روستا است.
وی با بیان اینکه شهری قوی است که روستا قوی آن را تغذیه کند، بیان کرد: دقیقاً امروز به گونهای شده که روستاییها نیز گوشت و مرغ خودشان را از شهرها میخرند در نتیجه سهمیه شهرها کاهش یافته و صفهای طولانی پدید آمدهاست از سوی دیگر روستا دیگر مولد نیست که بتواند به مرغ و گوشت شهرها کمک هم کند پس صفوفی که امروز دیده میشود نتیجه همان سیاست اشتباه ۴۰ الی ۵۰ ساله در قبال روستاها است.
خبرگزاری بازار، گروه استانها - محمد حسین عابدی: مهاجرت و خالی شدن از سکنه و به خصوص جمعیت جوان، یکی از فصول اقلیم روستاهای جنوب استان سمنان است روستاهایی که فصلهایشان را باید با دشواریهایشان نام گذاری کرد زمستان سرمازدگی، تابستان خشکسالی، بهار مهاجرت، پاییز بیکاری…
مسئولان استان سمنان هم نتوانستهاند برای کاهش و یا جلوگیری از این پدیده شوم به نتیجه قابل قبولی برسند زیرا سیاستهای ما در قبال روستاها از دهههای قبل نادرست بوده است. ابتدای انقلاب اسلامی با هدف توسعه اشتغال روستایی نهضتی به نام حفر و واگذاری چاهها به مردم انجام شد که بسیار هم خوب جواب داد و بعد از مدتی استان سمنان توانست به یکی از قطبهای تولید گندم و محصولات باغی و کشاورزی بدل شود.
مشکلاتی که دههها است وجود دارد
کافی بود دو دهه از این سیاست بگذرد تا کم کم منابع آبی استان سمنان رو به کاهش بگذارد و خشکسالی از ابتدای دهه ۸۰ خورشیدی گریبان کشاورزی و باغداری استان را بگیرد. خشکسالی باعث شد تا تولیدات گندم کشور که حتی به مرز جشن خودکفایی نیز رسیده بود، یکباره کاهش شدید پیدا کند و از همان موقع دیگر روستاهای استان سمنان روی خوش به خود ندیدند.
بی ارجمند، بزرگترین بخش استان سمنان روزگاری جمعیتی ۱۸ هزار نفری را تجربه میکرد که برای مثال شهر دامغان ۲۵ هزار نفر جمعیت داشت اما امروز پس از چهار دهه جمعیت این بخش به سه هزار نفر هم نمیرسد دلیل آن چیزی جز مهاجرت و نرخ منفی زاد و ولد به دلیل مشکلات روستاها است؟
نکته عجیبتر اما این است که از اواخر دهه ۶۰ خورشیدی نمایندگان استان سمنان به خصوص نمایندگان شرق در صحن علنی مجلس کم آبی و خشکسالی، فقدان سرمایه گذاری به ویژه در بخش صنایع تبدیلی، بی کاری و… را به عنوان مشکل روستاهای استان سمنان مطرح میکنند اما این نطق، از نمایندهای به نماینده بعدی منتقل میشود بدون اینکه کوچکترین تغییری در آن شود تا اینکه در همین اواخر هم خانی نماینده شاهرود و میامی و علیزاده برمی نماینده دامغان در مجلس دقیقاً همین مسائل را مطرح کردند این یعنی مسائل سالها و دههها است در استان سمنان وجود دارد.
عدم برنامهریزی طولانی مدت
کارشناس اقتصادی در این باره به خبرنگار مهر، میگوید: یکی از مشکلات اساسی که روستاهای استان سمنان به خصوص در شرق از آن رنج میبرند سیاستهای نادرستی است که متأسفانه از آنها درس نگرفتهایم برای مثال بازار روستایی؛ ما تقریب بیش از ۴۰ الی ۵۰ سال است که محصولات کشاورزی و به خصوص باغی استان را به تهران صادر میکنیم اما هنوز یک برند سازی و یک بازار ثابت برای آن نیافتهایم.
محمد حسن همتیان با بیان اینکه روزگاری مشکل تولید در روستاهای استان سمنان وجود نداشت و تنها ایراد بازار بود اما هم اکنون هم تولید متأسفانه متوقف شده و هم بازاری وجود ندارد که دلایل آن عدم برنامهریزی درست در حوزه تحول اقتصادی روستاهای استان سمنان است.
وی با بیان اینکه وقتی برنامه بلندمدت برای توسعه روستاها وجود نداشته باشد در نهایت همین وضعیتی که امروز وجود دارد پیش میآید، بیان کرد: در دو دهه آتی استان سمنان دیگر روستایی نخواهد داشت زیرا هیچ فکری در سالهای قبل درباره شغل، مسکن، تولید، لبنیات، دامداری، باغداری، برند سازی از محصولات و خدمات، گردشگری و… برای روستاها نشده است.
روستا مصرفگرا شده است
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه امروز بزرگترین مشکل استان سمنان این است که روستاها دیگر مولد نیستند، بیان کرد: معمولاً میگویند شهر قوی روستای قوی میطلبد این یعنی گزاره دیگری هم در اینجا میتواند درست باشد و آن، اینکه روستایی که مولد نباشد، نمیتواند در کنار خود شهری قوی را نیز ببیند و این درست همین مشکل استان است.
همتیان با بیان اینکه امروز جای شهرها و روستاهای استان سمنان عوض شده است، گفت: سابقاً روستا تولید میکرد و شهرها میزبان تولیدات و به نوعی مصرف کننده آن تولیدات بودند اما امروز درست برعکس شده و حتی روستاها مایحتاج خودشان را از شهرها وارد میکنند و این در واقع نخستین گام به سوی مرگ اقتصاد روستا است.
وی با بیان اینکه شهری قوی است که روستا قوی آن را تغذیه کند، بیان کرد: دقیقاً امروز به گونهای شده که روستاییها نیز گوشت و مرغ خودشان را از شهرها میخرند در نتیجه سهمیه شهرها کاهش یافته و صفهای طولانی پدید آمدهاست از سوی دیگر روستا دیگر مولد نیست که بتواند به مرغ و گوشت شهرها کمک هم کند پس صفوفی که امروز دیده میشود نتیجه همان سیاست اشتباه ۴۰ الی ۵۰ ساله در قبال روستاها است.