ماداگاسکار کجاست؟

ماداگاسکار کجاست؟

ماداگساگار ۸۸ میلیون سال پیش از هند جدا شد و پس از آن هیچ‌گاه به خشکی‌های دیگر دنیا متصل نبوده است. این جدایی طولانی باعث شده تا اغلب گیاهان و جانورانش بی‌همتا باشند و در جای دیگری از دنیا پیدا نشوند. در حدود ۹۰ درصد از تمامی گونه‌های گیاهی و جانوری ماداگاسکار بوم‌زاد این جزیره‌اند که معروفترین آن‌ها «لمورها» هستند. از دیگر جانوران این جزیره آفتاب‌پرست پلنگی است که در بخش‌های شرقی و شمالی ماداگاسکار یافت می‌شود. بیش از ۸۰ درصد از ۱۴٬۸۸۳ گونه گیاهی این جزیره را در هیچ‌جای دیگر جهان نمی‌توان یافت. ازجمله پنج خانواده از گیاهان تنها ویژه ماداگاسکار هستند. این اکولوژی ویژه باعث شده‌ است که برخی بوم‌شناسان از ماداگاسکار به عنوان «قاره هشتم» یاد کنند. تنوع زیستی این جزیره هم‌اینک به خاطر رشد زیاد جمعیت انسانی و دیگر تهدیدها با مخاطره روبه‌رو است.

شهر آنتسیرابه (Antsirabe)

آنتسیرابه سومین شهرستان در ماداگاسکار و پایتخت منطقه وکیننکرترا است. جمعیت آن معادل 238,478 (سال2013) و دارای آب و هوا نسبتا سرد است. شهر Antsirabe در ارتفاع حدود ۱۵۰۰ متری قرار گرفته است. در طول زمستان بعضی شب‌ها درجه حرارت به صفر درجه هم می‌رسد. ترجمه مالاگاسی این شهر به معنی «جایی با نمک فراوان» است. نام مستعار این شهرستان ville d'eau است که به زبان فرانسوی «شهر آب‌ها» معنی می‌دهد که دلیل آن وجود چشمه‌های آب گرم فراوان در این منطقه است.

اکثر جمعیت این شهر متعلق به گروه قومی Merina هستند که به گویش کوهستانی از مالاگاسی صحبت می کند. در دیگر مناطق شهری از ماداگاسکار، فرانسه به طور گستردهای دیده می‌شود.

جاذبه ‌ها

در آنتسیرابه٬ ساختمان و سازه‌های زیبایی قرار گرفته است که تاریخ آنها به دهه اول قرن بیستم باز می‌گردد. از جمله آنها «حمام حرارتی» یا «حمام گرمایی» است که در سال 1917 افتتاح شده است. همچنین هتل «des Thermes» که بازگشایی آن به سال 1922 برمی‌گردد.

ایستگاه را‌ه‌آهن این شهر که در سال 1923 بازگشایی شده از اماکن دیدنی این شهر شناخته می‌شود و اقامتگاه بازنشستگان فرانسوی (1934) از دیگر سازه‌های قدیمی و دیدنی آنتسیرابه است.

از جاذبه‌های طبیعی این شهر می‌توان از دریاچه آتشفشانی تریتریوا (Tritriva) نام برد٬ همچنین آنتسیرابه بهترین جای شناخته شده از لحاظ وجود چشمه‌های آبگرم است.

شهر بلو (Belo sur Mer)

بعضی مکان‌ها به شما این احساس را می‌دهند که از همه جا دور هستید٬ شهر بلو همچین خاصیتی دارد. این روستا، نشسته بر لبه‌ی یک تالاب کوچک، به نظر می رسد که توسط تپه‌های شنی و در گرمای آفتاب ظهر بلعیده شده است، زمان به معنای واقعی کلمه در بلو ایستاده است. این روستا یک مرکز کشتی سازی منطقه‌ای نیز هست. بلو یکی از مناطق تولید کننده اصلی نمک در ماداگاسکار محسوب می‌شود و باتلاق های نمک گسترده‌ای این شهرستان را احاطه کرده است.

شهر بلو متعلق به منطقه Morondava است. جمعیت آن در سال 2001 حدود 8000 نفر برآورد شده است. بلو یک معدن در مقیاس صنعتی است. حدود 60 درصد جمعیت این شهر به کشاورزی مشغولند. مهمترین محصول این منطقه ذرت است اگرچه سیب زمینی و لوبیا هم در این منطقه کاشته می‌شود. فقط 10 درصد از جمعیت این شهر در صنعت مشغول به کار هستند و حدود 30 درصد از جمعیت هم به ماهی‌گیری مشغولند.

رودخانه تسیریبیهینا (Tsiribihina)

تسیریبیهینا رودخانه‌ای در غرب ماداگاسکار است. این رود از میان پارک ملی Tsingy de Bemaraha جریان ‌دارد و توسط درختان احاطه شده است. هنگامی که روی رودخانه هستید عقب بنشینید از مناظر زیبا و طیف گسترده‌ای از پرندگان و حیات وحش لذت ببرید. در بعضی قسمت‌های رودخانه عرض آن به یک کیلومتر می‌رسد که در نوع خود عریض محسوب می‌شود. لاک پشت، آفتاب پرست، میمون و دیگر حیوانات جزو حیات وحش عجیب و غریب این منطقه محسوب می‌شود.

پارک ملی (Tsingy de Bemaraha)

پارک ملی « Tsingy de Bemaraha» در منطقه « Melaky» در شمال‌غربی ماداگاسکار قرار گرفته است. این پارک ملی جزو میراث جهانی یونسکو است. در این منطقه غار‌ها و شکاف‌های آهکی زیبایی قرار گرفته است. به علت شرایط منطقه٬ فرسایش های عمودی و افقی جالبی در منطقه وجود دارد. (Tsingy) کلمه بومی به زبان مالاگاسی توصیفی از زمین لم‌یزرع کارستی است. این کلمه را به زبان انگلیسی می‌توان به‌عنوان «جایی که نمی توان پابرهنه آنجا راه رفت» ترجمه کرد.

پارک ملی Bemaraha. جزو آثار میراث یونسکو است که در طول قرن‌ها با حرکت باد و آب٬ قله‌های دندانه دار زیبایی تشکیل شده است و اغلب طول آنها به چند صد متر می‌رسد.

رودخانه مانامبولو (Manambolo)

شهر مانامبولو جزو منطقه Maroantsetra است. جمعیت این شهر در سال 2001 حدود 13000 نفر برآورد شده است. رودخانه Manambolo که از ارتفاعات ماداگاسکار سرچشمه می‌گیرد، در 130 کیلومتری غرب آنتاناناریوو قرار گرفته است. رودخانه Manambolo یک جایگزین ساکت‌تر نسبت به رودخانه تسیریبیهینا است. این رودخانه عمیق به علت فرسایش رسوبات به رنگ نارنجی دیده می‌شود. حدود 70 کیلومتر قبل از رسیدن به دریا، رودخانه وارد دره عمیق و باریک می‌شود که صخره های سنگی جذابی در رنگ‌های مختلف آن‌را احاطه کرده است. در اینجا امکان دیدن میمون لمور که برای نوشیدن آب به لبه رودخانه می‌آیند ممکن است. در شمال رودخانه یک روستای کوچک به نام Bekopaka قرار گرفته است که دقیقا در کنار درب ورودی پارک ملی بماراها است.

پارک ملی Mantadia

پارک ملی Andasibe-Mantadia در حدود 155 کیلومتر مربع گسترش پیدا کرده است. ارتفاع این پارک از 800 الی 1260 متر است ودارای آب و هوای مرطوب می‌باشد. میانگین بارندگی سالانه آن 1700 میلی متر است و در 210 روز از سال بارانی است. این جنگل بارانی زیستگاه بسیاری از گونه‌های نادر بومی و گونه‌های در معرض خطر انقراض از جمله 11 گونه لمور است. این پارک ملی در سال 2007 در میراث جهانی به عنوان بخشی از جنگل‌های انبوه از اتسینننا ثبت شد.

خیابان بائوباب

درختان بزرگ بائوباب یک میراث 800 ساله از جنگل های استوایی متراکم است، اگرچه جنگل‌زدایی در این منطقه همچنان ادامه دارد اما مردم محلی به دلایل مذهبی درختان بائوباب را حفظ کرده اند.

خیابان یا کوچه Baobabs که گروه برجسته‌ای از درختان بائوباب در آنجا قرار دارد٬ در منطقه منابه در غرب ماداگاسکار است. چشم انداز قابل توجه آن باعث شده است که مسافران از سراسر جهان به دیدن این درختان بیایند. در امتداد این خیابان درختان بائوبابی دیده می‌شودند که گاه تا 30 متر ارتفاع دارند. به این درختان در زبان محلی رنالا «renala» (مادر جنگل) گفته می‌شود. این درختان افسانه‌های محلی جذابی دارند. علی رغم محبوبیت آن به عنوان مقصد گردشگری، هیچ هزینه‌ای در قبال بازدید از آن دریافت نمی‌شود و ساکنان محلی از صنعت گردشگری بهره خاصی نمی‌برند.