لیونل مسی، کاپیتان 33 ساله بارسلونا در گفت و گویی طولانی با نشریه اوله در مورد بسیاری از مسائل صحبت کرده است.

روزنامه آرژانتینی اوله، مصاحبه ای یک ساعته با لئو مسی ستاره بارسا منتشر داشته است. لیونل مسی در این گفت و گو در مورد قهرمانی در کوپا دل ری در این فصل، تاثیر آکادمی لاماسیا در زندگی خود، برنامه زندگی روزانه، دوران حرفه ای درخشان، کودکی در روساریو و شیوع ویروس کرونا و مسائلی از این دست حرف زده است.

در ادامه صحبت های لیونل مسی در این مصاحبه را با هم مرور می کنیم؛

ریش گذاشتن: برای مدت طولانی صورتم را اصلاح می کردم. من با کمپانی ژیلت قرارداد بستم و آنها پیشنهاد دادند که مدتی صورت خود را اصلاح نکنم. من فکر می کنم در سال 2016 در کوپا آمه ریکا در ایالات متحده بازیکنان زیادی مانند من ریش گذاشته بودند و در اردو ما چند بازیکن با این ظاهر وجود داشت.

غذای مورد علاقه: ملانیسا با دستپخت مادرم، من فکر می کنم دلیل این علاقه نیز سسی است که اومادرم روی آن می ریزد. دیگران نیز دستپخت مادرم را امتحان کرده و گفتند که بسیار خوب است.

دوران کودکی و مهاجرت به اسپانیا: بعد از سفر به اسپانیا در آن زمان دوستان زیادی را از دست دادم، زیرا ارتباطات در آن دوران دشوارتر بود. حالا هر کودک 13 ساله ای هم تلفن دارد، اما در آن زمان اینطور نبود.

گاهی اوقات یک ساعت تلفنی حرف می زدیم، اما بعد همه چیز دشوارتر شد و حفظ دوستان سخت شد. البته من در زندگی حسرتی ندارم، زیرا پدر من همیشه کار می کرد تا ما چیزی کم نداشته باشیم. پدرم گاهی اوقات به اضافه کاری می رفت اما من دوستانی داشتم که غذا، آب و برق هم نداشتند.

از آنچه در برخی فیلم ها می بینم، قهرمانی در مسابقات محلی را به خاطر می آورم. در ادامه در برخی از این مسابقات مهم در نیوول حضور داشتم اما ... ، اگر آن لحظات یا فیلم را ببینم، آن روزها را به یاد می آورم. البته من کوچک بودم و چیز زیادی به خاطر نمی آورم. در برخی روزها دوستانم از من بزرگ تر بودند و من به ترس از مصدومیت اجازه نداشتم با آنها بازی کنم.

من بچه تر که بودم واقعا درک نمی کردم ترک کشور و زندگی در جایی دیگر که خیلی دور از خانه است به چه معناست. شرایط در ابتدا سخت بود، زیرا ابتدا به علت مشکلاتی که داشتم امکان بازی کردن بود و بعد هم آسیب دیدم. تقریبا یک سال گذشت، اما بعد خوش شانس بودم که همه چیز خیلی سریع رقم خورد.

مصدومیت گونه در دوران نوجوانی: فکر می کنم 14 یا 15 ساله بودم که در دیدار در آخر هفته مقابل اسپانیول، بازیکن حریف با آرنج به من ضربه زد و استخوان گونه ام شکست. و آخر هفته بعد ما فینال جام کاتالونیا را برگزار کردیم، این جام در آن مقطع برگزار می شد و من نمی دانم که همچنان ادامه دارد یا نه ... اما در آن سن برای ما مانند یک تورنمنت بسیار مهم حساب می شد.

فکر می کنم دو گل به ثمر رساندم و 3-0 پیروز شدیم. اما در دقیقه 30 من تعویض شدم و سرم فریاد زدند که نه، بدون ماسک بازی نکن. در آن لحظه فقط علاقه داشتم بازی کنم و نمی دانستم چه خطری ممکن است من را تهدید بکند.

من فقط می خواستم بازی کنم، چه در باشگاه، چه در محله و هر جای دیگری. من بسیار مسئولیت پذیر هستم و وقتی مجبور به انجام کاری باشم، سعی می کنم تمام تلاش خود را انجام داده و با نهایت توان در میدان حاضر شوم.

زندگی خانوادگی در بارسلونا: من آنقدر خوش شانس هستم که عملا کل روز را با فرزندانم می گذرانم، می توانم آنها را به مدرسه برده، به دنبال آنها بروم، با بچه هایم فوتبال بازی کرده و به فعالیت های دیگر بپردازم.

وقت بیشتری که با خانواده می گذرانم و از این جهت آدم خوش شانسی هستم، زیرا بسیاری از والدین تمام طور روز را برای کار بیرون رفته و در کنار خانواده نیستند. فرزندان من برنامه زندگی ما را تعیین می کنند و البته من علاقه دارم بعد از ظهر را با آنها بگذارم. ما خیلی زود صبحانه خورده و زود هم بخوابیم.

دوران تحصیل در آرژانتین: اگرچه علاقه زیادی به درس خواندن نداشتم، اما نمرات خوبی می گرفتم. البته دوران دبیرستان خود را در اسپانیا تمام کرد و با توجه به عدم تمرکز این کار برایم دشوار بود.

کلکسیون لباس لیونل مسی: از اینکه لباس بازیکنانی را که در روزهای اول فوتبالم با انها روبرو شدم را نگرفتم ناراحتم، بازیکنانی مثل رونالدو نازاریو و روبرتو کارلوس. اگرچه الان لباس های زیادی دارم، اما دوست داشتم لباس آنها را نیز می گرفتم.

روحیات و خلقیات لیونل مسی: وقتی اتفاق تلخی در دنیا رخ می دهد ناراحت می شوم. گاهی مردم می توانند بگویند تو فقط حرف می زنی و از مشکلات مردم اگاه نیستی. اما من از همه اتفاقات در آرژانتین و اسپانیا اتفاق می افتد خبر داشته و مانند دیگر مردم از مشکلات رنج می برم.

علاقه لیونل مسی به تماشای فوتبال: من بازی های زیادی را در لیگ های مختلف تماشا می کنم. البته علاقه به آنالیز بازی ها ندارم و به عنوان یک بیننده عادی فوتبال می بینم. فقط علاقمند به تحلیل سبک بازی های رقبای خودمان هستم و در باقی موارد چنین کاری نمی کنم.

قهرمانی در کوپا دل ری: من همیشه برای کسب موفقیت و پیروزی تلاش می کنم و این قهرمانی با توجه به شرایط که بارسلونا پشت سر گذاشت، برای من موفقیت خاصی محسوب می شد.

رقابت های کوپا آمه ریکا: دفعه قبل به علت شیوع ویروس کرونا اردوی تیم ملی برگزار نشد و به همین دلیل این بار کل تیم برای ملاقات دوباره با یکدیگر هیجان زده هستند. تورنمنت متفاوتی پیش رو داریم، زیرا هواداران قادر به حضور در استادیوم ها نیستند و البته من مشتاقانه منتظر شروع رقابت ها هستم.