هزاران خرس آبی در سال ۲۰۱۹ طی برخورد کاوشگر بریشیت با ماه روی سطح این کره سقوط کردند، اما آیا سرسختترین جانور جهان پس از این حادثه زنده مانده است؟
خرس آبی (tardigrades) به عنوان سرسختترین جانور جهان شناخته میشود؛ چراکه این جانور میتواند در الکل جوشان سالم بماند و حتی تابش تشعشعات نیز باعث نابودی این جانور نخواهد شد. در آوریل سال ۲۰۱۹ طی برخورد کاوشگر بریشیت (Beresheet) به سطح ماه به صورت اتفاقی هزاران خرس آبی روی سطح این قمر زمین سقوط کردند، اما آیا این موجودات سرسخت توانستند پس از این برخورد شدید زنده بمانند؟
بررسی سرنوشت هزاران خرس آبی پس از برخورد با ماه
برای پاسخ به این سوال که آیا جانور سرسخت خرس آبی پس از برخورد با کره ماه زنده مانده است یا خیر، الخاندرا تراسپاس (Alejandra Traspas)، یک اخترشیمیشناس و مارک بورچل (Mark Burchell)، اخترفیزیکشناس از دانشگاه کنت در انگلستان دست به یک آزمایش ابداعی زدند. این دو دانشمند برای انجام این آزمایش به ۲۰ خرس آبی آب معدنی و خزه دادند و سپس آنها را به مدت ۴۸ ساعت منجمد کردند تا در شرایط tun قرار بگیرند؛ متابولیسم خرس آبیها در این حالت به ۰.۱ درصد از حالت طبیعی خواهد رسید.
این دو دانشمندان در ادامه هر بار ۲ تا ۴ عدد از این جانور را درون گلوله پلاستیکی خالی قرار دادند و با یک تپانچه گازی سبک دو بخشی این گلولهها را پرتاب کردند. گفتنی است این وسیله یکی از تجهیزات در آزمایشهای فیزیکی شناخته میشود که سرعت دهانه یا همان سرعت خروج گلوله آن از هر اسلحه سنتی دیگر بیشتر است.
نتایج آزمایشهای این محققان که در مجله Astrobiology منتشر شده حاکی از آن است که خرسهای آبی توانایی تحمل فشار تا ۹۰۰ متر بر ثانیه را دارند و میتوانند در فشار برخوردی معادل ۱.۱۴ گیگاپاسکال زنده بمانند. البته اگر فشار به بیش از ۹۰۱ متر برسد آنها نابود خواهند شد. طبق این نتایج، احتمال زنده ماندن خرس آبی پس از برخورد کاوشگر با سطح ماه بسیار کم است. دانشمندان بر این باورند که این کاوشگر با سرعت چند صد متر بر ثانیه به سطح ماه برخورد کرده که فشار برخورد آن به بیش از ۱.۱۴ گیگاپاسکال میرسد.
الخاندرا تراسپاس و مارک بورچل با این آزمایشهای خود توانستند محدودیتهای این جانور و فرضیه پاناسپرمیا (panspermia) را نشان دهند؛ بر اساس این فرضیه حیات میان جهانهای مختلف در حال جابهجایی است. همچنین محققان اعلام کردند نتایج این آزمایشها شانس کشف حیات در قمر انسلادوس زحل و قمر اروپا را افزایش داده است.