چگونه پژمان جمشیدی بازیگر تردید شد؟/مشکل مشترک کارگردانان کم توان فیلم های کوتاه و بلند

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج «فیلم کوتاه تردید» از چندی پیش با بازی پژمان جمشیدی و نیلوفر کوخانی در گروه سینمایی هنروتجربه در قالب بسته فیلم کوتاه «هفت» بر روی پرده رفته است.

علی تصدیقی نویسنده و کارگردان در مورد انگیزه اش از ساخت این اثر به خبرگزاری موج گفت: سوژه این فیلم خیلی اتفاقی و از یکی دو سال پیش به ذهنم رسید و وقتی امکان ساختش فراهم شد آن را ساختم. پیام این فیلم به نوعی نمایش این است که هر کاری که در زندگی انجام دهیم به خودمان بر می گردد. برایم جالب بود که ساختن چنین فیلمی را تجربه کنم و ببینم بر روی پرده چگونه می شود.

کارگردان فیلم تردید در مورد بسته فیلم کوتاه هفت گفت: یکی از دلایلی که این فیلم ها دور هم جمع شدند این بود که از بازیگران حرفه ای بهره برده اند و هنروتجربه هم معتقد بود که این می تواند یک بسته جذاب باشد.

وی در مورد نحوه تعاملش با بازیگران حرفه ای در تولید فیلم کوتاه تصریح کرد: به دلیل سابقه ای که در سینما دارم و از سال 1386 کار جلوه های ویژه بصری انجام می دهم و پنج سالی هم هست که لابراتوار دیجیتال اصلاح رنگ و دی سی پی دارم. اصلاح رنگ و جلوه های ویژه حدود 60 فیلم سینمایی یا حتی سریال پایتخت را کارکرده ام آن هم با کارگردانانی همچون آقای مسعود کیمیایی، خانم تهمینه میلانی و ... . من هم مانند خیلی های دیگر که در سینما کار می کنند، کم کم به فکر کارگردانی افتادم. البته «تردید» اولین فیلم کوتاه حرفه ایم هست و بعد از آن یک فیلم بلند با عنوان «سیزده سالگی» ساخته ام که در مرحله پست پروداکشن است. در واقع چندی است که بیشتر به سمت فیلم سازی متمایل شده ام.

این کارگردان جوان ادامه داد: بنابراین اصلا به این شکل نبود که به دنبال بازیگر حرفه ای بگردم و بازیگران حاضر در این فیلم، از دوستان قدیمی من محسوب می شوند.

پژمان جمشیدی در کار حرفه ای برخورد می کند

وی در پاسخ به این سوال که با این اوصاف آیا انتخاب پژمان جمشیدی بیشتر به خاطر رفاقت بوده است گفت: در فیلم تردید، پژمان را به عنوان یک بازیگر به کار دعوت کردم گرچه او هم شناخته شده بود و هم به عنوان یک دوست به من لطف داشت.

تصدیقی در پاسخ به این سوال که آیا فیلمنامه فیلمش را بر اساس حضور پژمان جمشیدی به نگارش در آورده یا بر اساس فیلمنامه پژمان جمشیدی انتخاب شد گفت: من از ابتدا مطمئن بودم که پژمان جمشیدی به این پروژه می آید و فیلمنامه را هم بر همین اساس نوشتم. من و پژمان به عنوان فردی که یک بازیگر حرفه ای و از دوستان قدیمم بود، با هم به این ایده رسیدیم و تصمیم گرفتیم که آن را بسازیم.

کارگردان فیلم کوتاه تردید در دفاع از استفاده از بازیگری همچون پژمان جمشیدی که این روزها به نوعی یک سوپراستار محسوب می شود و قطعا انتقاداتی در بین طرفداران غیر تجاری و کم هزینه بودن فیلم های کوتاه دارد، گفت: به هر حال وقتی می خواهید یک فیلم بسازید، هر چه بازیگر تواناتری داشته باشید همانقدر ایده تان را بهتر می توانید اجرا کنید.

وی در ادامه گفت: این خیلی بهتر از این است که از یک نابازیگر گمنام در کارم استفاده کنم. در فیلم بلندم هیچ کدام از بازیگرانم، چهره نبودند بلکه بازیگران حرفه ای تئاتر بودند و سابقه بازیگری داشتند. طبیعی است که کار کردن با آدم های شناخته شده مزایا و معایبی دارد اما پژمان جمشیدی آدم حرفه ای است اگرچه به دلیل ارتباط دوستانه ما، کار کمی سخت بود چون نسبت های کارگردان و بازیگری نداشتیم بلکه بیشتر روابطی دوستانه داشتیم.

بازیگران چهره در هر کاری ممکن است کارگردان را جدی نگیرند

علی تصدیقی در ادامه در مورد مشکلات حضور یک بازیگر حرفه ای در مقابل یک کارگردان کم تجربه گفت: برای هر فیلم سازی جذاب است که در شروع کارش از بازیگر حرفه ای استفاده کند؛ برای کارگردانان فیلم کوتاه هم این هم یک تجربه جذاب است. اگرچه کارگردانان فیلم کوتاه این مشکل را دارند که عموما از سوی بازیگران حرفه ای سینما چندان جدی گرفته نمی شوند و حتی در مواردی ممکن است که با توجه به تجربه کم کارگردان، بازیگر سالاری در پروژه اتفاق بیفتد.

وی در پایان تاکید کرد: اما این اتفاق در فیلم های حرفه ای و پروژه های بلند سینمایی هم ممکن است رخ بدهد و شرایطی است که بسیار به توانایی و سواد افراد بستگی دارد. اگر آن بازیگر احساس کند که کسی که در کنار دوربین ایستاده سواد و توانایی بازیگردانی دارد تبعیت می کند و حتی کارگردانی که چندین کار بلند انجام داده باشد، اگر نتواند بازیگرش را مجاب کند و پاسخ سوالاتش را بدهد، با مشکل مواجه می شود و بازیگر حال خوبی مقابل دوربین نخواهد داشت.